ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΗΣ «ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΙΟΥ»   Αναδημοσίευση από τον Ιό Εφτά χρόνια αρπαχτή Ο Τύπος δεν ασχολούνταν με σκάνδαλα, ούτε σκανδαλιζόταν από τις σχέσεις των κρατούντων με τους μεγιστάνες του πλούτου. Είχε έρθει άλλωστε το πλήρωμα του χρόνου για να […]

Ο κατά Καίστλερ Σπάρτακος και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Ο Σπάρτακος έμεινε στη ιστορία περισσότερο ως θρύλος παρά ως απτή προσωπικότητα. Τα απολύτως ελλιπή στοιχεία για την καταγωγή του, τα παιδικά του χρόνια, τις συνθήκες που τον […]

Φυσικά, ο φλύαρος και δακρύβρεχτος ψευδοανθρωπισμός, ο οποίος χαρακτηρίζει σήμερα τον δημόσιο λόγο στη Δύση, δεν σημαίνει και κάποια χειροπιαστή διάθεση δραστικής παγκόσμιας ανακατανομής της υλικής ευημερίας. Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη το ζήτημα της υποκειμενικής εντιμότητας και της ηθικής συνέπειας.

Η χρήση (των εννοιών) και η έλλειψη θεμελίων.* Γράφει ο Αρχείος Οι έννοιες στερούνται αντικειμενικού προσδιορισμού. Προσανατολίζονται προς τα “αντι-κείμενα” και χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις προσωπικές μας επιλογές ή τα συμφέροντά μας. Εξίσου βεβαίως σύμφωνα με την ευαρέσκειά μας ή […]

Το χαρέμι – Η περίπτωση της Χουριέμ Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Το χαρέμι ήταν βαθιά παρεξηγημένος θεσμός από τη χριστιανική Δύση, που το έβλεπε αποκλειστικά ως χώρο ηδονής, ακολασίας και βίαιων παθών, όπου οι σουλτάνοι ικανοποιούσαν τα πάθη τους και […]

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, το Μαουτχάουζεν και οι σύγχρονοι μετανάστες Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Το Μαουτχάουζεν βρίσκεται στην Αυστρία και υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας. Η ιστορία του ξεκινά από το 1938, όταν, μετά την προσάρτηση […]

Η ζωή είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση! (Σκίτσα του Αλτάν) Απόδοση από τα Ιταλικά για τον Ερανιστή: Εύα  

Οι δέκα χιλιάδες περιπλανώμενοι αλήτες που αναφέρει ο Όργουελ είναι οι ίδιοι άνθρωποι που οφείλουν να ζουν στην εξαθλίωση. Γιατί ο καπιταλισμός του 1930 μπορεί να μην τους είχε άμεση ανάγκη αλλά αποτελούσαν πρώτης τάξεως βιομηχανική εφεδρεία. Εξάλλου το περιθώριο των αλητών, με όλη την εγγενή κοινωνική παθολογία που συνεπάγεται, προτίθεται για τρομερή καπιταλιστική κατανάλωση, θα λέγαμε προς πάσα χρήση, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Όσο δε ο αυτοματισμός και η ρομποτική θα εδραιώνονται περισσότερο στις γραμμές παραγωγής, τόσο ο προβληματισμός τελικά θα σχετίζεται με τον τρόπο διανομής του παραγόμενου πλούτου και όχι τόσο με τον τρόπο παραγωγής του αφού από τον τελευταίο θα απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά ο παράγων άνθρωπος.

Ο Πωλ Λαφάργκ, η τεμπελιά και η εργασιακή προπαγάνδα του καπιταλισμού  Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Και τι δεν ειπώθηκε για την εργασία. Για την προσφορά της εργασίας στην κοινωνία, αλλά και στον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά. Για την αναγκαιότητα της εργασίας […]