Επιστολή προσωπικοτήτων: Αγορά φρεγατών με ρήτρα Αμυντικής Συνδρομής

Λύσεις εφικτές και εφαρμόσιμες από «αύριο» υπάρχουν αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση. Οι ΕΔ συγκροτούνται ποσοτικά, ποιοτικά και οργανωτικά αναλόγως των απειλών, της γεωγραφίας και της αποστολής των. Είναι προτιμότερο να αφοπλίζεται ένα κράτος που δεν πιστεύει στην χρησιμότητα των ΕΔ, παρά να διατηρεί ΕΔ κατώτερες των περιστάσεων (δεν ισχύει δηλαδή το «ολίγον έγκυος» στις ΕΔ).

Τα σύνορα πρέπει να φυλάσσονται και στον Έβρο τα καταφέραμε πολύ καλά. Τα εθνικά κράτη δεν είναι ξεπερασμένα, όπως πίστευαν οι οπαδοί της «μεταεθνικής» εποχής. Πολύ καλοί είναι οι υπερεθνικοί οργανισμοί, αλλά για να μας βοηθήσουν οι φίλοι και εταίροι πρέπει να αποδεικνύουμε διαρκώς ότι έχουμε τη βούληση να προστατεύσουμε ακόμη και μόνοι τα σύνορά μας.

Αντιμέτωπη με μια νέα απειλή βρίσκεται η Ελλάδα, καθώς η Τουρκία φαίνεται ότι στον Έβρο δοκίμασε τα νέα μέσα ηλεκτρονικού πολέμου τα οποία έχει επιστρατεύσει ήδη στη Συρία και της προσέφεραν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των δυνάμεων του Άσαντ στις πρόσφατες επιχειρήσεις στο Ιντλίμπ.

Η ανάγκη μιας στρατηγικής που θα συνδέει την ανάπτυξη με την άμυνα, επιβάλλεται από τις παρούσες περιστάσεις και ιδιαιτέρως από την πειρατική και ανεξέλεγκτη επιθετικότητα της γείτονος Τουρκίας, κράτους στρατοκρατικού από γεννήσεώς του, η ιδία υπόσταση και συνεκτική δομή του οποίου είναι κύρια ο στρατός και κατά δεύτερο λόγο η οικονομία ή οι εθνικοί ή άλλοι θεσμοί.

Τι τον θέλουμε τον στρατό; Η διατήρηση ισχυρών Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι αυτοσκοπός. Οι εξοπλισμοί οφείλουν να ανταποκρίνονται στις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αφού, όμως, οι ανάγκες αυτές έχουν προσδιοριστεί. Πρέπει, λοιπόν, σαν λαός, να αποφασίσουμε τι είμαστε διατεθειμένοι να υπερασπιστούμε.

Η Ελλάδα οφείλει να συμμετέχει σε προγράμματα συμπαραγωγής όπλων και να εμβαθύνει τη συνεργασία με συμμαχικές χώρες που κρατούν θετική στάση απέναντί της κι είναι πρόθυμες να βοηθήσουν (π.χ. Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτο κ.ά.). Ακόμη, πρέπει να επιμένει ώστε οι συμφωνίες προμήθειας όπλων από άλλες χώρες να προβλέπουν και την παραχώρηση τεχνογνωσίας, όπως κάνει η Τουρκία.

Άρα, τι επιλογές έχουμε: Η μία είναι να αφεθεί η χώρα στη φθίνουσα πορεία της, με αποτέλεσμα τη δορυφοροποίησή της. Αυτό το έχουμε ξαναζήσει επί Βυζαντίου τότε που οι σουλτάνοι ενέκριναν ποιος θα γίνει αυτοκράτορας. Τότε που ο σουλτάνος έπαιρνε μαζί του τον αυτοκράτορα για να πολιορκήσει ελληνικές πόλεις στη Μικρά Ασία. Κάπου εκεί πάει το πράγμα.

«Προσεκτικά απαιτείται να είναι τα βήματα της Ελλάδας έναντι της Τουρκικής προκλητικότητας» αναφέρει μεταξύ άλλων στον 98.4 ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης.

Ο βληματοκεντρικός πόλεμος επιδιώκει να εφοδιάσει τις επιμέρους μονάδες του πεζικού και των τεθωρακισμένων αλλά και τις αερομεταφερόμενες δυνάμεις με «κατά παραγγελίαν καταιγίδες πυρών» που θα καταστρέφουν τις εχθρικές δυνάμεις, θα την αποδιοργανώνουν και θα δημιουργούν κενά στην εχθρική διάταξη.