― Γιά νὰ σοῦ πῶ, κὺρ Γιάννη, εἶπε μεθ᾽ ὑποζέοντος θυμοῦ ὁ καλόγηρος· εἶναι μιὰ παροιμία ποὺ λέγει: Ἐκεῖνος πὄχει τὰ γένεια, ἔχει καὶ τὰ χτένια. ― Τὸ ξέρω, πάτερ Σαμουήλ, ἀπήντησεν ὁ κὺρ Γιάννης, μὰ εἶναι καὶ μιὰ ἄλλη ποὺ λέει: ὅποιος μ᾽ θέλει τὸ καλό μ᾽, μὲ κάνει καὶ κλαίω.»

«Έμαθε να βελονιάζει και γαμεί το μάστορή του.», «Έμαθα και μπελονιάζω (ή μπαρμπερίζω) και περνώ το μάστορά μου.», «Έμαθα να μπαρμπερεύω, φάσκελα στο μάστορα μου.»

«Του αγίου ποτέ», «Καθένας με τον άγιο του.», «Κατά τον άγιο και το θυμίαμα.» και «Κάθε Αγιού με την αράδα του έρχεται.»