Δυο σημαντικά ψηφίσματα εκδόθηκαν από αρχιτέκτονες της Θεσσαλονίκης την παραμονή του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου της 17ης Νοέμβρη του 1973. Το ένα αφορούσε στην πολιτική κατάσταση της χώρας και στη συμπαράσταση των αρχιτεκτόνων της πόλης στους εξεγερμένους

Όταν βρίσκομαι στον κήπο μου, για να περιποιηθώ τα φυτά και τα ζωντανά μου, βρίσκω καταφύγιο για να συγκεντρωθώ στις σκέψεις μου. Εκεί ξεχνώ προσωρινά τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα, ανησυχώ όμως γιατί όλο και περισσότερο διαψεύδονται οι προσδοκίες που έτρεφα μια ολόκληρη ζωή.

Πανύψηλα δέντρα, σπάνια χλωρίδα, φρούτα του δάσους, μανιτάρια, λουλούδια του φθινοπώρου ανθισμένα! Η δασική διαδρομή ανάμεσα στον Πολύγυρο και τον Ταξιιάρχη είναι μοναδική… Κι όμως το δάσος κινδυνεύει τόσο από τις ασύμβατες, ως προς την κλίμακα και τον τρόπο εξόρυξης της επιχειρούμενης γειτονικής μεταλλευτικής δραστηριότητας (σ.σ. από την “Ελληνικός χρυσός” στις Σκουριές), όσο και από τους ασυνείδητους “επισκέπτες” του…

Μια πανέμορφη κάτασπρη γάτα, η Χιονούλα, ζει μαζί μας μέσα στο σπίτι. Φροντίζουμε κι άλλες γάτες που κατοικοεδρεύουν όμως στην αυλή. Άσπρες, μαύρες, πολύχρωμες, αρσενικές, θηλυκές, στειρωμένες ή …επισκέπτριες χωρίς στείρωση ζουν στον φυσικό τους χώρο.

εν σας φαίνεται περίεργο πως γι’ αυτή την προικισμένη περιοχή δεν υπάρχει ούτε μια συγκριτική μελέτη, που να καταδεικνύει ποιές είναι οι αποδοτικότερες και σε βάθος χρόνου δραστηριότητες μιας πραγματικής ανάπτυξης, μιας ανάπτυξης στηριγμένης στις αρχές της αειφορίας;

Αντάμωμα συμμαθητών που αποφοίτησαν το 1959 από το Ε’ Θεσσαλονίκης Βρε πως περνάνε τ’ άτιμα! Τα χρόνια του σχολείου ασπίδα άμυνας στα  δύσκολα κατοπινά Ήταν το σωτήριο έτος 1959. Πενήντα πέντε (55) ολόκληρα χρόνια από την αποφοίτησή μας από το […]

Δύο τραγούδια της Χαλκιδικής, διασκευασμένα από τον μεγάλο Αμερικανό της τζαζ Charles Lloyd Γράφει ο Γιάννης Αικατερινάρης ΗΡΩΔΕΙΟ 20-56-2014: Δύο τραγούδια της Χαλκιδικής, διασκευασμένα από τον μεγάλο Αμερικανό της τζαζ  Charles Lloyd και τραγουδισμένα από την μοναδική Μαρία Φαραντούρη. Ήταν […]

Ένας επίγειος παράδεισος ήταν μέχρι προχθές το ρέμα Καρατζά στον Κάκαβο της Β.Α. Χαλκιδικής. Πιστοποιούσε κι αυτό την μοναδικότητα μιας περιοχής με σπάνια συγκριτικά πλεονεκτήματα ανάπτυξης, τέτοια που καμιά εύνομη Πολιτεία δεν θα συναινούσε -για μην πω δεν θα ωθούσε- στην καταστροφή τους.

Ένας επίγειος παράδεισος είναι (ήταν) το ρέμα Καρατζά στον Κάκαβο της Β.Α. Χαλκιδικής. Πουθενά στον κόσμο δεν θα κατέστρεφαν μια τέτοια ιστορική περιοχή (πατρίδα του Αριστοτέλη, “Πύλη” του Αγίου Όρους) και ταυτόχρονα ένα τόπο με μοναδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που προσφέρουν άπειρες δυνατότητες ανάπτυξης και απασχόλησης των κατοίκων στο πνεύμα της αειφορείας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Οι υποψήφιοι των δημοκρατικών εκλογικών συνδυασμών της αλλαγής, ιδιαίτερα οι νέοι, θα πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα τους συμπαρασέρνοντας και τους παλαιότερους, όλους τους πολίτες! Η διεκδίκηση της ελπίδας, η δικαίωση των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων, η προστασία του περιβάλλοντος δεν τελειώνουν με την δημοσιοποίηση των εκλογικών αποτελεσμάτων.