Κατηγορία: Uncategorized

Ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας στη μάχη των Θερμοπυλών. Leonidas at Thermopylae by Jacques-Louis David.

Το πολίτευμα της Σπάρτης. Ο νομοθέτης Λυκούργος. Η Γερουσία. Οι πέντε έφοροι.

Η διαχείριση όλων των εσωτερικών και εξωτερικών υποθέσεων ήταν στα χέρια των εφόρων, οι οποίοι, αν και διέθεταν «μεγάλη εξουσία, που ισοδυναμούσε με τυραννία», δεν ήταν υπόλογοι ούτε στη γερουσία ούτε στην αγορά του δήμου και ακόμα λιγότερο στους βασιλιάδες. Έδιναν λόγο μόνο στους διαδόχους τους.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Θουκυδίδης του Ολόρου ο Αλιμούσιος (περ. 460 π.Χ. - περ. 399 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός, γνωστός για τη συγγραφή της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου. Thoucydides of Olorus of Alimousios (about 460 BC - ca. 399 BC) was an ancient Greek historian, known for the writing of the history of the Peloponnesian War.

Θουκυδίδης: Η μέθοδος της ιστορικής έρευνας

Εις τοιαύτα λοιπόν κατέληξε συμπεράσματα η έρευνά μου περί των παλαιών, ως προς τα οποία δεν ημπορεί κανείς να δώση πίστιν εις όλας τας υπαρχούσας παραδόσεις. Διότι οι ανθρώποι αποδέχονται εξ ίσου αβασανίστως όσα εξ ακοής μανθάνουν περί των παρελθόντων πραγμάτων, και όταν ακόμη αναφέρωνται εις την ιδικήν των χώραν.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Φειδιππίδης φέρνει την είδηση της νίκης των Ελλήνων στη μάχη του Μαραθώνα. Pheidippides giving word of victory after the Battle of Marathon.

Θουκυδίδης: Η ανάδειξη της Αθήνας και της Σπάρτης

Και αφού, διά του κοινού αγώνος, απέκρουσαν τους Πέρσας, ολίγον χρόνον ύστερον οι Έλληνες, και όσοι είχαν αποσείσει τον ζυγόν του βασιλέως, και όσοι είχαν λάβει μέρος εις τον κοινόν κατ’ αυτού αγώνα, διηρέθησαν, και άλλοι μεν ετάχθησαν με τους Αθηναίους, άλλοι δε με τους Λακεδαιμονίους.

Διαβάστε περισσότερα ›
Έπειτα από όλα αυτά η Πυθία θυμιατιζόταν με φύλλα δάφνης και, πρόχειρα ντυμένη, έμπαινε στο ιερό του μαντείου, έπινε νερό από την Κασσότιδα πηγή, και με τη βοήθεια του προφήτη ανέβαινε και καθόταν στον τρίποδα που ήταν καλυμμένος από φύλλα δάφνης.

Το μαντείο των Δελφών

Από εκείνη τη στιγμή και μετά η Πυθία έπεφτε σε ιερή έκσταση, η οποία μερικές φορές ήταν τόσο σφοδρή, ώστε η μάντισσα πέθαινε. Όσα ακατάληπτα έλεγε όταν έφτανε σε αυτή την κατάσταση, ερμηνεύονταν από τους ιερείς που ήταν γύρω της ανάλογα με το νόημα που θεωρούσαν πιο κατάλληλο, σε απαντήσεις και μάλιστα έμμετρες.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η Ναυμαχία στη Σαλαμίνα (Die Seeschlacht bei Salamis), του Γερμανού Βίλχελμ φον Κάουλμπαχ.

Θουκυδίδης: Οι μεταναστεύσεις μετά τα Τρωικά. Οι ισχυρότερες ναυτικές δυνάμεις

Και μόνον βραδύτερον έπεισεν ο Θεμιστοκλής τους Αθηναίους, ενώ ευρίσκοντο ήδη εις πόλεμον προς τους Αιγινήτας και ανεμένετο ο βάρβαρος, να κατασκευάσουν τα πολεμικά πλοία, με τα οποία και εναυμάχησαν εις την Σαλαμίνα. Και τα πλοία άλλωστε αυτά δεν είχαν ακόμη κατάστρωμα καθ’ όλον το μήκος των.

Διαβάστε περισσότερα ›
Χάρτης: Οι Σλάβοι στην Ευρώπη κατά το 650. Map: The Slavs in Europe in the 650s

Σαρακηνοί πειρατές. Ούγγροι και Σλάβοι

Οι Σαρακηνοί πειραταί, οι ενεργούντες όλως ανεξαρτήτως του Αραβικού κράτους του Χαλιφικού, μικρόν κατά μικρόν κατέλαβον, κατά τον 9 αιώνα, άπασαν την Σικελίαν, ως θέλομεν ιδεί εν τη Βυζαντιακή ιστορία, ελεηλάτησαν δε 150 πόλεις της νοτίου Ιταλίας (Καλαβρίας και Καμπανίας) και εξέτειναν τας πειρατείας μέχρι των προθύρων της Ρώμης.

Διαβάστε περισσότερα ›
Δούρειος ίππος. Giovanni Domenico Tiepolo, «The Building of the Trojan Horse»

Θουκυδίδης: Ο Τρωϊκός πόλεμος

Τα δύο αυτά σκήπτρα αφού ήνωσεν εις χείρας του ο Αγαμέμνων, υιός του Ατρέως, και έγινε συγχρόνως ισχυρότερος από τους άλλους κατά την ναυτικήν δύναμιν, κατώρθωσεν, όπως εγώ νομίζω, να συγκέντρωση την εκστρατείαν, διότι οι ηγεμόνες τον ηκολούθησαν, όχι κατά χάριν, αλλ’ από φόβον.

Διαβάστε περισσότερα ›
Μίκαελ Πέτερ Άνκερ (Michael Peter Ancher, 9 Ιουνίου 1849 – 19 Σεπτεμβρίου 1927). Redningsbåden køres gennem klitterne (= «Η σωσίβιος λέμβος μεταφέρεται δια των αμμόλοφων»), λεπτομέρεια, 1883

Τα τρία Σκανδιναβικά κράτη. Δανία, Νορβηγία, Σουηδία. Νορμανδοί ή Βάραγγοι

Αι τρεις βορειόταται χώραι της Ευρώπης, αι καλούμεναι Σκανδιναυικαί, ήτοι η Δανία, η Νορβηγία και η Σουηδία, πολύ βραδέως εισέρχοται εις την ιστορίαν. Εκ τούτων η Δανία ωκείτο ανέκαθεν υπό λαών Γερμανικών βαρβάρων, ών η ιστορία μέχρι των χρόνων του Καρόλου του Μεγάλου είνε όλως μυθώδης.

Διαβάστε περισσότερα ›
With the Catholic Church weak and divided at the top, Henry and his new leading minister, Thomas Cromwell, are able to break England's allegiance to the Pope, secure the king's divorce, and initiate the Reformation in England.

Η Γαλλία κατά τον 9ο και 10ο αιώνα. Ιστορία της Αγγλίας από του 449 μέχρι 1066 μ. Χ.

Η Νορμανδική κατάκτησις του 1066 επέδρασε μεγάλως επί τον Αγγλικόν βίον, ου μόνον δυναστικώς και πολιτικώς, αλλά και εθνικώς και γλωσσικώς και κοινωνικώς και αντικατέστησε τον καθαρώς Γερμανικόν Αγγλοσαξονικόν λαόν διά του νέου Αγγλικού έθνους, του προελθόντος εκ της αναμίξεως του έθνους του Αγγλοσαξονικού μετά του έθνους των εν Γαλλία εκγαλλισθέντων ή εκρωμανισθέντων Νορμανδών.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η μάχη του Πουατιέ (732) ή μάχη της Τουρ (όπως είναι επίσης γνωστή)[6] ήταν μια μάχη μεταξύ των ενωμένων δυνάμεων των Φράγκων και των Βουργουνδών υπό την ηγεσία του Κάρολου Μαρτέλου ενάντια στους Άραβες υπό τον Αμπντούλ Ραχμάν Ιμπίν Αλ Γκαφίκι που ήδη είχαν προωθηθεί και καταλάβει την Ισπανία.

Ο Κάρολος Μάρτελλος και η μάχη του Πουατιέ. Πιπίνος ο Βραχύς

Αλλά τον κίνδυνον τούτον απέτρεψεν από του Χριστιανισμού ο Κάρολος Μάρτελλος μετά των Φράγκων αυτού, νικήσας τους Άραβας εν επταημέρω μάχη (18-25 Οκτωβρίου του 732) μεταξύ Τορώνης και Πικταυίας (Tours και Poitiers) και αναγκάσας αυτούς να υποχωρήσωσι πέραν των Πυρηναίων, επικληθείς διά τούτο Μάρτελλος (martelus), ήτοι σφύρα.

Διαβάστε περισσότερα ›