Όμως ο Κάφκα δεν σταματά στην οπτική του μεταμορφωμένου υποκειμένου, αλλά συνεχίζει περικλείοντας όλες τις οπτικές. Ο πατέρας τον τρομάζει ουρλιάζοντας και τον τραυματίζει πετώντας του μήλα. Η μητέρα θέλει να λιποθυμήσει όταν τον βλέπει. Τον απομονώνουν στο δωμάτιό του κι απαιτούν να μη βγαίνει ποτέ. Η αδερφή του είναι η μόνη που μπαίνει στο δωμάτιο και του φέρνει καθημερινά φαγητό. Η εμφάνιση του Γκρέγκορ μπροστά στους νοικάρηδες (που αναγκάστηκε να βάλει η οικογένεια στο σπίτι για οικονομικούς λόγους) ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή.

Η άλωση του κράτους από την κοινωνία Γράφει ο Κωστής Παπαγιώργης* Σωστά ασφαλώς έπραξε ο εκδότης του Θεμέλιου να αποσπάσει από το βιβλίο του Παναγιώτη Κονδύλη με τον τίτλο Η παρακμή του αστικού πολιτισμού (1991) την εισαγωγή και να την […]

Δημόσιας Ιστορικής Κεντρικής Βιβλιοθήκης Σιάτιστας
Δημόσιας Ιστορικής Κεντρικής Βιβλιοθήκης Σιάτιστας
Ο Γάλλος φιλλέληνας βρίσκεται στο ελληνικό Σισάνιον την άνοιξη του 1806:

«Η Σιάτιστα, την οποία ο Δον Βαισσέτ στη γεωγραφία του αποκαλεί Σισάνυ, και ο πατήρ Λεκιέν Σισάνιουμ, ενώ ο σημερινός συγγραφέας της ονοματολογίας των ελληνικών επαρχιών, Σισάνιον, ιδρύθηκε από Βλάχους βοσκούς γύρω στο δωδέκατο αιώνα. Τα απέραντα και εύφορα βοσκοτόπια του Βερμίου προσέλκυσαν και στη συνέχεια συγκράτησαν εδώ τους πρώτους έποικους, που ονόμασαν τον καταυλισμό τους Βuοno, καλό, χάρη στα καλά νερά μιας πηγής κοντά στην οποία έστησαν αρχικά τα τσαντίρια τους.

Η ζωή είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση! (Σκίτσα του Αλτάν) Απόδοση από τα Ιταλικά για τον Ερανιστή: Εύα  

Ο Αλέξης Πάρνης και η παρωδία ως πολιτικό σχόλιο Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Το όνομα Αλέξης Πάρνης είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Σωτήρη Λεωνιδάκη. Γεννήθηκε το 1924 στον Πειραιά και από μικρός οργανώθηκε στην Εθνική Αντίσταση. Ο τραυματισμός του στα […]

Σάββατο είναι, μη Φοβάσαι… Επεισόδιο 5: Ο ζεστός μήνας Αύγουστος Γράφει ο Φώτης Μπατσίλας Το ’χω ξαναπεί: ο Αύγουστος είναι το Σαββατοκύριακο του καλοκαιριού, και το πρώτο του μισό, το πρώτο δεκαπενθήμερο το Σάββατο! Και κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, μου […]

«Κυνηγόντουσαν, σκοτωνόντουσαν αυτοί μεταξύ τους. κάνανε μάχες μες τις οδούς, κι από ξω από το μαγαζί, και χίλια δυό. Παλεύανε αγρίως. Κι εγώ έπρεπε να τα έχω καλά με όλους δηλαδή. Βέβαια εγώ δεν εκδηλωνόμουνα με ποιους ήμουν. Ούτε ήμουν, ούτε με ενδιέφερε για κανέναν απ’ αυτούς. Ούτε για τους αντάρτες, ούτε για τους χίτες. Ήμουν γνήσιος Έλλην, αγαπούσα την πατρίδα μου και περίμενα πότε θα έλθει η ώρα να ξελευθερωθεί απ’ αυτό το άγχος η πατρίδα μας, κι από τους μεν κι από τους δε. Και κοίταζα τη δουλειά μου. Μέρα νύχτα δούλευα στο καρέ του Άσσου, πληρωνόμουνα. Έκανα τη δουλειά μου.»

Η πρώιμη ιστορία των Αλβανών χάνεται στην ομίχλη της ιστορίας και στη μίξη εθνών, λαών και γλωσσών που συντελείται ασταμάτητα στο χώρο της βαλκανικής. Ως τον 11ο μ.Χ. αιώνα δε σώζεται καμία πηγή που να αναφέρεται στους Αλβανούς. Κατά πάσα πιθανότητα έλκουν την καταγωγή τους από τους αρχαίους Ιλλυριούς που κατοικούσαν από τα αρχαία χρόνια στην περιοχή της σημερινής Αλβανίας.

Οι Σταυροφορίες από την πλευρά των Αράβων Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Με τη λέξη σταυροφορίες (crusades) εννοούμε τις εκστρατείες που έγιναν το Μεσαίωνα (8 εκστρατείες από το 1095 έως το 1291) από τους χριστιανούς της Δυτικής Ευρώπης με σκοπό την […]

Στου Μάριου επέρασα τον καιρό της Κατοχής. Επέρασα πολύ καλά. Εκεί αρχίσανε και μ αγαπάγανε κάτι Γερμανοί, κάτι Ιταλοί κι αυτοί μου φέρνανε πολλά τρόφιμα κι έδινα στην οικογένεια μου. Εκεί οργίαζε η μαύρη αγορά. Τότες εγώ εγνώρισα πολλούς μαυραγορίτες και πότε έβρισκα καμιά κουραμάνα ή κάνα ψωμάκι ιταλικο, κανένα αυγό, καμιά ελιά, λίγο λάδι, κανένα κομμάτι κρέας από γάιδαρο ή μουλάρι. Εν τω μεταξύ οι λαχανίδες ήταν στην ημερήσια διάταξη.