Για τους Βορειοβιετναμέζους οι εκτιμήσεις τους κάνουν λόγο για 3.500.000 νεκρούς και τραυματίες. Για τους δε Αμερικάνους οι απώλειες ανέρχονταν σε 58.220 νεκρούς και 303.644 τραυματίες. Βεβαίως τα νούμερα είναι τόσο διαφορετικά διότι ένα μεγάλο ποσοστό των θυμάτων των Βορειοβιετναμέζων ήταν άμαχοι πολίτες… Ο παλαίμαχος Βιετναμέζος και μυθιστοριογράφος Λε Λου δηλώνει «πολλοί από εμάς έχουμε ακόμη λίγο από τον πόλεμο μέσα μας. Αυτό δημιουργεί δυσκολίες στη ζωή».

Αφού για χιλιάδες χρόνια η πειρατεία προσέφερε διεξόδους επιβίωσης πρωταρχικά, στους φτωχούς πληθυσμούς του Αιγαίου αναδείχτηκε σε ένα από τα πλέον χρήσιμα εργαλεία άσκησης εξωτερικής πολιτικής για τους ηγεμόνες και τα κράτη της κεντρικής Ευρώπης. Επιπρόσθετα απέφερε τεράστια κέρδη τόσο για τους ηγεμόνες όσο και για τους ίδιους τους πειρατές ,κυρίως από το δουλεμπόριο που είχε και πιο μόνιμο εμπορικό χαρακτήρα.

Ο Κριμαϊκός Πόλεμος (1853-1856) Γράφει ο Μανόλης Πλούσος  Στα μέσα του 19ου αιώνα η Οθωμανική αυτοκρατορία έχει ήδη περάσει στην τελική περίοδο της αποσύνθεσης της. Ο «μεγάλος ασθενής» έχει δεχτεί πολλαπλά χτυπήματα στην εδαφική του ακεραιότητα, με τα βασίλεια των […]

Αλέξανδρος ο Μακεδών: Η άνοδος Γράφει ο Μανόλης Πλούσος Ο Αλέξανδρος ως ιστορική προσωπικότητα έχει παρουσιαστεί με πολλούς τρόπους από τους ιστορικούς των νεώτερων χρόνων. Φιλόσοφος βασιλιάς, τυχοδιώκτης στρατιωτικός, αδίστακτος τύραννος, μισοπολιτισμένος Μακεδόνας. Απόψεις διαμετρικά αντίθετες οι οποίες όμως διαμορφώθηκαν […]

Μετά το τέλος του πολέμου ξεκινά και η «Ανασυγκρότηση» του Νότου. Οι Ρεπουμπλικάνοι του Βορά συμπεριφέρονταν στην Συνομοσπονδία σαν να ήταν κατακτημένη χώρα. Επιθυμούσαν ριζοσπαστικές λύσεις με άμεση απελευθέρωση των δούλων του Νότου, αλλά τα κελεύσματα τους έβρισκαν αντίσταση από τους Νότιους που εκδηλώνονταν με αντιστασιακές ρατσιστικές οργανώσεις όπως η Κου Κλουξ Κλαν που ιδρύθηκε το 1866.

Όσο δε ο αυτοματισμός και η ρομποτική θα εδραιώνονται περισσότερο στις γραμμές παραγωγής, τόσο ο προβληματισμός τελικά θα σχετίζεται με τον τρόπο διανομής του παραγόμενου πλούτου και όχι τόσο με τον τρόπο παραγωγής του αφού από τον τελευταίο θα απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά ο παράγων άνθρωπος.