ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ 16ος Χρόνος μάθημα 2ο, Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2018, ώρα 7μμ. στο Μαξίμειο, Σέρρες Θέμα: Πλατωνικός Έρωτας. Εισηγητής: Ζήσης Μητλιάγκας, φιλόλογος. Στα πλαίσια της σειράς των μαθημάτων για τη λειτουργική χρήση των μύθων στους Πλατωνικούς διάλογους θα ασχοληθούμε […]

Ο βληματοκεντρικός πόλεμος επιδιώκει να εφοδιάσει τις επιμέρους μονάδες του πεζικού και των τεθωρακισμένων αλλά και τις αερομεταφερόμενες δυνάμεις με «κατά παραγγελίαν καταιγίδες πυρών» που θα καταστρέφουν τις εχθρικές δυνάμεις, θα την αποδιοργανώνουν και θα δημιουργούν κενά στην εχθρική διάταξη.

Ποιά αγαθά θα βάζαμε στον αριθμό των καθεαυτά αγαθών; Θα ήταν αυτά που οι άνθρωποι τα επιδιώκουν ακόμη και όταν μένουν μόνα τους, π.χ. τη φρόνηση και την όραση, καθώς και κάποιες ηδονές και τιμές;

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης: «Από την σχολήν του περιωνύμου φιλοσόφου»

«Σοβιετικοί στρατιώτες! Φύγετε από τη χώρα μας! Δεν είμαστε φασίστες: θέλουμε μονάχα να ζήσουμε ελεύθεροι! Γυρίστε σπίτια σας: δεν έχουμε τίποτα μαζί σας και κανένας δεν θέλει το κακό σας».

Οι δημογέροντες εξεπροσώπουν την κοινότητα εις τας μετά των Τούρκων σχέσεις και είχον υποχρέωσιν να εμφανίζωνται ενώπιον οιασδήποτε τουρκικής αρχής ή επισκεπτομένου τον τόπον τούρκου τιτλούχου.

Οι Αρμένιοι, υποχρεωμένοι να διαλέξουν μεταξύ δύο αρχηγών, ως χριστιανοί που ήταν, προτιμούσαν την επιτροπεία του τσάρου απ’ αυτήν των Τούρκων, που ήταν και πιο σκληρή.

Τα κόμματα απέκτησαν σταδιακά ένα μερίδιο ουσιαστικής πολιτικής δύναμης με τη μεταβολή του καθεστώτος πρώτα σε συνταγματική μοναρχία υπό τον Όθωνα το 1843, ύστερα σε κοινοβουλευτική δημοκρατία υπό τον Γεώργιο Α’ το 1864. Από εκεί κι έπειτα η θεσμοθετημένη κυριαρχία δεν κρυβόταν πια κάτω από το στέμμα, είχε μοιραστεί στα χέρια του λαού.

Από μακριά έρχεται ως εδώ ώρες-ώρες ο θόρυβος του πολέμου. Είναι οβίδες που σκίζουν τον αγέρα και κάπου πέρα σκάνουν. Είναι πολυβόλα που δουλεύουν ήσυχα σα ραπτομηχανές. Κατόπι σωπαίνουν. Κατόπι ξαναρχίζουν.

Όπως είναι άδικο ο πλούσιος να αισχροκερδεί σε βάρος του φτωχού με τοκογλυφικούς δανεισμούς, έτσι είναι επίσης άδικο να δανείζεται ο φτωχός λεφτά για να τα σπαταλήσει σε ανούσια πράγματα αρνούμενος μετά να τα ξεπληρώσει.