Στους δρόμους θα γυρνάς / τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς· / και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις— / δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Διαβάστε περισσότερα ›
Η Γαλλική σωστά ειπώθηκε μόνο κοινωνική (και όχι εθνικοκοινωνική), γιατί ο Ελλαδικός λαός προ πολλού ήταν έθνος, ενώ οι Γάλλοι μόνο μετά την Επανάσταση τους έθνος γίνηκαν. Πριν δεν είχαν τέτοια συνείδηση δική τους
Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Αριστοτέλης και το αδιάσπαστο της ψυχής με το σώμα 
Οι Τούρκοι στην Ευρώπη: Η δεύτερη πολιορκία της Βιέννης (1683) 
Το μυστικό λεξιλόγιο των παλαιών χτιστών της Ηπείρου 
Οι Τούρκοι στην Κέρκυρα 
«Δει δη χρημάτων.» Κάντε μια μικρή «δωρεά» στον «Ερανιστή»! 
Το παιδομάζωμα 
O Μακιαβέλι για την «ουδετερότητα» στον πόλεμο, τα εθνικά στρατεύματα και τις συμμαχίες 
«Άχθος αρούρης» 
Καβάφης, ο ποιητής της Ιστορίας 
Τα δάνεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας 
Η άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) 
Ο Μακιαβέλι, η Δημοκρατία και η εκλογή των αρχόντων 
Για το «Είναι και Χρόνος» του Heiddeger: Συλλογή εξεζητημένων και ασαφών κοινοτοπιών 
Στήβεν Ράνσιμαν: «Κανένας αρχαίος Έλληνας δε θα μπορούσε να χτίσει την Αγία Σοφία.» (Συνέντευξη). 
Σ’ ένα παράλληλο ζάπινγκ 
Μαρίνος Αντύπας (1872-1907) 
οξύμωρος 
Ivan Krastev: «Η Ευρώπη διανύει μια φάση ακραίας περιδίνησης» 
Το «σπίτι» της γλώσσας 
