Τούτοι δω οι Κέλτες ήτανε γερή ράτσα, ψηλοί, αδύνατοι, κατά πλειονότητα ξανθοί, πολεμιστές άγριοι, τρώγανε χοιρινό, βρασμένο κριθάρι αντί για ψωμί και πίνανε πάλι ένα ποτό από κριθάρι που έμοιαζε με μπύρα. Μαλώνανε μεταξύ τους, είχανε κάρα πρωτόγονα, ζωγραφίζανε το σώμα τους και για τούτο οι Ρωμαίοι τους λέγανε Πίκτι. δηλαδή ζωγραφισμένους.
Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Αριστοτέλης και το αδιάσπαστο της ψυχής με το σώμα 
Οι Τούρκοι στην Ευρώπη: Η δεύτερη πολιορκία της Βιέννης (1683) 
Το μυστικό λεξιλόγιο των παλαιών χτιστών της Ηπείρου 
Οι Τούρκοι στην Κέρκυρα 
«Δει δη χρημάτων.» Κάντε μια μικρή «δωρεά» στον «Ερανιστή»! 
Το παιδομάζωμα 
O Μακιαβέλι για την «ουδετερότητα» στον πόλεμο, τα εθνικά στρατεύματα και τις συμμαχίες 
«Άχθος αρούρης» 
Καβάφης, ο ποιητής της Ιστορίας 
Τα δάνεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας 
Η άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) 
Ο Μακιαβέλι, η Δημοκρατία και η εκλογή των αρχόντων 
Το «σπίτι» της γλώσσας 
Η Θεσσαλονίκη γυρίζει σελίδα 
Η απομάγευση ενός μύθου 
Η «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη 
Αλήθειες και ψέματα για την υποτιθέμενη οπισθοδρόμηση της δημοκρατίας 
Εγκώμιο της ανθρώπινης καλοσύνης (για τον Θανάση Βέγγο) 
Παροιμίες για τον Δεκέμβριο
«Αργία μήτηρ πάσης κακίας.»
Οδυσσέας Ελύτης: Τα ρω του έρωτα (1972)
Παροιμίες για τους γαϊδάρους
ΛΕΞΙΚΟ Λαϊκών και ιδιωματικών λέξεων της νέας…
«Υμείς εστέ το άλας της γης…»
Πολιτική Απορρήτου
Το «σπίτι» της γλώσσας
Μαθαίνουμε πως να φυτεύουμε σπόρους ή δενδρύλλια πεύκων
«Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν.»