«Και τι δεν επώλουν αι γυναίκες αυταί! Σκευασίας ίνα η κώμη από ξανθής γίνη μέλαινα ή τανάπαλιν, χρώματα προς λεύκανσιν του προσώπου, και άλλα πάλι προς παρασκευήν του τεχνητού ερυθήματος, βαφήν, χολάν όπως έλεγον, ίνα δι’ αυτής αι βλεφαρίδες και αι οφρύες γίνωσι μέλαιναι, σκευασίας δια να διατηρήται η τρυφερότης του δέρματος και μύρια άλλα.»

Ήταν ένας… στ’ς 4 μήνες έρθονταν να κουρευτεί. Τζιοπάνος ήταν, είχε πρόβατα πολλά. Κι όργωνε με τ’ άλογα. Κάποτε είχε έρθει με τ’ς αλαιμαριές (περιλαίμια αλόγων) απόξω απ’ το κουρείο! Κι όταν έβγανε το καπέλο… μύρ’ζε ξ’νίλας. Το καπέλο δεν το ‘βγανε ποτέ απ’ το κεφάλι του! Το ‘βγανε τότε π’ θα κουρεύονταν κι όταν κοιμάνταν!».