Το σπουδαιότερο όμως κέντρο της εμπορικής δράσης και κατ’ ακολουθίαν και της υπόλοιπης εκπαιδευτικής, μορφωτικής δραστηριότητας των Ελλήνων στις ξένες χώρες απέβη η Βιέννη, η οποία κατά τους τελευταίους αιώνες παρουσιάζει ζωηρή κίνηση κι ευγενή άμιλλα των μελών της Ελληνικής Κοινότητας, φιλογενή μέριμνα και εθνική προαγωγή.

Γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1835 κι ήταν γιος του Ιωάννη Πλη. Μετά τις πρώτες σπουδές επιδόθηκε στο εμπόριο· καθώς ήταν επιχειρηματικό πνεύμα απ’ τη φύση του, ανέπτυξε ζωηρά τις εργασίες του καταστήματος. Αρχικά εργαζόταν στα Ιωάννινα, όπου έμεινε μια πενταετία, αργότερα δε, μετακόμιζε εμπορεύματα, ιδίως βαμβάκι, στο Μοναστήρι.

Επειδή όμως πολλοί από τους αντιπροσώπους των εμπόρων της Ουγγαρίας απέφευγαν να δίνουν λογαριασμούς για τη διαχείριση ενώπιον του αρχιερέα, σύμφωνα με την παλαιά συνήθεια, και το πλήθος τους κατηγορούσε (κατεβόα αυτούς) για καταχρήσεις, ο επίσκοπος, θέλοντας να ελέγξει τους διαχειριστές της ιερής περιουσίας, έγινε κι αυτός συνεργός σε κοινοτικά σκάνδαλα.

Είναι δύσκολο να περιγράψουμε τις στιγμές χαράς, τον ενθουσιασμό του πλήθους αλλά και τις εικόνες των στρατιωτών που δάκρυζαν από συγκίνηση στη θέα των τέως υπόδουλων Ελλήνων, οι οποίοι έκλαιγαν από χαρά και απολάμβαναν ήδη την ελευθερία τους μετά από περίοδο τόσων αιώνων και τόσων γενεών, κατά την οποία έτρεφαν ακοίμητη την ελπίδα, ότι θα έρθει κάποτε η ιερή στιγμή της απελευθέρωσης.

Ιερολοχίτης και πολιτικός άνδρας της νεότερης Ελλάδας. Γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1793· πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Λάσκος (Σαπουντζή) και μητέρα του η Αικατερίνη, θυγατέρα του Ιωάννη Χατζηκλήμου, ο οποίος ήταν και δικός μας προππάπος [σ.σ. του Λιούφη]. Μικρός στην ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα, ο οποίος φονεύτηκε καθώς επέστρεφε στην πατρίδα απ΄ τη Βιέννη, όπου ασκούσε εμπόριο.

Η θέση της πόλης βρίσκεται μεταξύ των παραλλήλων 40 – 41, σχεδόν στη μέση, και 21 – 22 ανατολικού μήκους υπό σειράν αντηρίδων του Βερμίου όρους, δεκαπέντε περίπου χιλιόμετρα πάνω από τον ποταμό Αλιάκμονα, στη βορειοδυτική άκρη της Αρχαίας Ελίμειας (Τσιαρτσαμπάς) μέσα σε επιμήκη χοάνη· από την Ανατολή, τη Δύση και τον Βορρά περικλείεται με ορεινή σειρά που έχει σχήμα όμοιο με συμπιεσμένο πέταλο·

Ύστερα απ’ την έκρηξη της ελληνικής επανάστασης στη Χαλκιδική και την κατάσβεσή της, ο αιμοχαρής Διαρβεκήρ βαλεσή Αβδούλ – Αμπούτ ή Αμπαλαμπούτ πασάς, οδηγώντας 25 χιλιάδες στράτευμα κατέστρεψε την Κασσάνδρα φονεύοντας περίπου 15 χιλιάδες ανθρώπους, ενώ άφησε χίλιους στρατιώτες στο Άγιο Όρος και υποχρέωσε τον Σπαντωνή, επίτροπο των Μονών στη Θεσσαλονίκη, να πληρώσει 700.000 γρόσια

Περί τα τέλη του 1819, η Σουλτανική κυβέρνηση έλαβε γνώση των ενεργειών του Αλή πασά, ο οποίος ετοίμαζε σοβαρό κίνημα· ξύπνησε δε από τον λήθαργο, και απέσυρε την εμπιστοσύνη που είχε μέχρι τότε προς τον επικίνδυνο τύραννο της Ηπείρου, ιδίως μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Πασόμπεη.

Οι Κομπανίες ήταν αδελφότητες πραματευτών και άλλων επαγγελματιών Ελλήνων στις παροικίες της Ουγγαρίας, στην Αυστρία και τις παραδουνάβιες χώρες. Αυτές, συγκροτημένες το πλείστον από Μακεδόνες, είχαν ακέραια τη συνείδηση ότι τα μέλη τους συνανήκαν εις αλλήλα, και [πίστευαν] σε μία ιδέα, αυτή της δεδουλωμένης πατρίδας ή τουλάχιστον της Ορθοδόξης Ελλ. θρησκείας

Ο Τράντας είχε τον γιό του Χαρίσιο μαζί και έναν αδελφό αξιωματικό στη Ρωσία· μετά από λίγα χρόνια, ο Χαρίσιος πήγε στο θείο του και αφού έζησε δώδεκα χρόνια κοντά του, επέστρεψε μετά το θάνατό του κληρονόμος της μεγάλης περιουσίας του· θέλοντας να ενισχύσει την περιοχή, κατάφερε γι’ αυτό το σκοπό να λάβει σουλτανικό διάταγμα με προνόμια υπέρ της πόλης.