Στην Πόλη μετά την άλωση παρέμειναν μόλις τέσσερις βυζαντινές αριστοκρατικές οικογένειες, αυτές των Παλαιολόγων, των Καντακουζηνών, των Ασάνων και των Ράλληδων. Ο Μωάμεθ Β΄ αμέσως έφερε στην πρωτεύουσα χριστιανούς άρχοντες από την Τραπεζούντα, την Χίο, την Κρήτη, την Πελοπόννησο κ.α. και τους παραχώρησε την περιοχή του Φαναρίου για εγκατάσταση.

Η τελευταία άλωση είναι τεκμήριο της ανδρείας των Βυζαντινών. Ολίγοι, ανταγωνιζόμενοι προς πολλάς μυριάδας εχθρούς, ουδέποτε αποδέχτηκαν την προτεινόμενη παράδοση. Ο τελευταίος αυτοκράτορας Παλαιολόγος, θωπεύων τους Καθολικούς χάριν βοηθείας, υπό του λαού υβριζόμενος ως αίτιος της κακοδαιμονίας της πατρίδας, έπεσε μαχόμενος και θάφτηκε μαζί με τους εχθρούς του· επ’ ουδεμίας στήλης επεγράφη το όνομα του ανδρείου αυτού αυτοκράτορα.

Το χιόνι πέφτει ασταμάτητα, ο κρύος αέρας μαστιγώνει το πρόσωπό μας….και …βαδίζουμε…βαδίζουμε…,…κάπου κάπου ακούγεται η φωνή του λοχαγού που μας κρατά όρθιους…εκείνη τη στιγμή ασυναίσθητα γυρίζω πίσω, να μιλήσω στον πατέρα σου, που μ΄ ακολουθούσε…μα δεν τον βλέπω…βάζω τις φωνές και τρέχω μπροστά στο λοχαγό…

Κατά τον ίδιο τρόπο που ο τορπιλισμός της Έλλης αφύπνισε και ένωσε τους Έλληνες για το μεγάλο έπος του ’40 έτσι και ο Ερντογάν, εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον, κάνει το παν για να αφυπνίσει τους Έλληνες. Και θα πρέπει να είναι βέβαιος πως, παρά τις παρασπονδίες των Συμμάχων και την κατευναστική και υποχωρητική παράδοση των Ελλήνων πολιτικών, οι Έλληνες θα βρίσκονται και πάλι στη θέση τους αν χρειαστεί, «πηγαίνοντας προς την τιμή και τη συνείδησή τους»

Κοδρικάς, Παναγιώτης,1762-1827. Μελέτη της Κοινής Ελληνικής Διαλέκτου / Παρά Παναγιωτάκη Καγκελαρίου Κοδρικά Εκδοθείσα φιλοτίμω δαπάνη των ευγενών και φιλογενών κυρίων Αλεξάνδρου Πατρινού και αδελφών Ποστολάκα. Εν Παρισίω :Εκ της Τυπογραφίας Ι. Μ. Εβεράρτου,1818.

Λίγο πριν την «έλευση» του 19ου αιώνα, η «Μεγάλη Ιδέα» είχε συνεπάρει όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Όμως, στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση του Θ. Δηλιγιάννη, η οποία διήρκεσε από το 1895 ως το 1897, υπήρξε καχεκτική στο οικονομικό «πεδίο» και διπλωματικά απομονωμένη. Κατά συνέπεια, δεν μπορούσε να προβεί στην απελευθέρωση των «αλύτρωτων» περιοχών με αξιώσεις.

H Χάρτα της Ελλάδος με την αρχαία πολιτική διαίρεση σε επαρχίες και τοπαρχίες και την ελληνική ονοματολογία, πρωτεργάτης έτσι της αντικατάστασης των ονομάτων του κατακτητή. Το πρωτοποριακό δημοκρατικό Σύνταγμά του, για την απελευθερωμένη μετά την επανάστασή του περιοχή των Βαλκανίων.Έμαθε στους σκλαβωμένους Έλληνες τον «τρόπον της απελευθερώσεως» τους, όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο στρατηγός Μακρυγιάννης,

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος: Από την Πίζα στο Μεσολόγγι. Το κείμενο είναι από το βιβλίο του Κωστή Παπαγιώργη «Τα Καπάκια. Βαρνακιώτης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος.» Αθήνα, εκδ. Καστανιώτη, 2003. Κείμενο: Κωστής Παπαγιώργης Όπως όλα τα μέλη των φαναριώτικων οικογενειών, ο Μαυροκορδάτος δεν είχε καμιά […]

Ο Διονύσιος περιδιαβαίνοντας και ξεσηκώνοντας τα χριστιανικά χωριά πέριξ των Ιωαννίνων, κατάφερε να συγκεντρώσει περί τους 800 οπαδούς και την 7η Σεπτεμβρίου 1611 επιτέθηκε ενάντια σε δυο μουσουλμανικά χωριά, το Ζαραβούτσι και την Τουρκογρανίτσα, που βρίσκονταν κοντά στο ορμητήριό του, το μοναστήρι του Αγ. Δημητρίου. Αφού σκότωσαν αρκετούς κατοίκους από τα χωριά στη συνέχεια τα κατέστρεψαν ολοσχερώς.

Χάρη στο Ε’ ψήφισμα, της 29ης Ιουλίου, αναφερόταν στις οφειλόμενες αποζημιώσεις, στη σύσταση κωδικού για το δημόσιο χρέος και στη διανομή 200.000 στρεμμάτων εθνικής γης. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δικαιούχοι θα λάμβαναν προσωρινούς τίτλους ως την τελική τακτοποίηση των σχετικών ζητημάτων.

«Οι απαλλαγέντες» και το Κίνημα στο Γουδί (1909) «Η αλήθεια είναι πως η τύχη ορίζει τις μισές μας πράξεις, αλλά αφήνει σε μας να κανονίσουμε τις άλλες μισές.» Νικολό Μακιαβέλι (1469-1527) Γράφει ο Δημήτρης Τζήκας Για πολλές δεκαετίες μετά την ίδρυση […]

Μιλάμε για τους Αγίους του ’21. Τους θεόπνευστους που ύψωσαν ανάστημα στη θηριώδη Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη δεσποτική Ιερά Συμμαχία των Δυτικών. Με το σπαθί τους ελευθέρωσαν το υπόδουλο Έθνος.

Το δεύτερον μέγα γεγονός είναι η Γαλλική Επανάστασις. Η επανάστασις αύτη επέφερε ριζικάς μεταβολάς εις την κατάστασιν όχι μόνον της Γαλλίας, άλλα και της Ευρώπης όλης. Το κίνημα ήρχισε κατά το 1789 και διήρκεσε μέχρι του 1815· διά τούτο ανήκει εις την ιστορίαν και των δύο αιώνων και είναι τρόπον τινά σύνδεσμος μεταξύ αυτών.

Κατά την 1η Μαρτίου του 1821 έφεραν στον Λευκό Πύργο, ημιθανή, τον «Παπάζ εφέντη». Ο ιστορικός Παπάζογλου τον ταύτισε με τον Αριστείδη Παππά απεσταλμένο του Υψηλάντη, ενώ ο Ι. Κ. Βασδραβέλης με τον ιερέα Ανανία Μαρκόπουλο. Ο Παππάς γνωρίζουμε πως εκτελέστηκε στο Αντά Κεμπήρ. Αυτός ο οποίος αναφέρεται στην επιστολή του Χαϊρουλάχ, συνελήφθη για μεταφορά επαναστατικής επιστολής του Πατριάρχη.

Ιστορικοί Περίπατοι: «Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης» (βίντεο)

«[…] από τον καιρό που κάποιος δάσκαλος μας μάθαινε με τη στραβή του μύτη το “ Όλη δόξα, όλη χάρη…”, μου φαίνεται πως πάσα χάρις είναι “ένρινη” και πάσα δόξα στραβομύτα!… Ένρινα και με στραβές τις μύτες είναι τα λόγια τους· γρηάτικη μούχλα της σαπιοδοντιάς βρωμολογάει το ’21 τους…»

Νὰ ῾ρθῆ ἕνας νὰ μοῦ εἰπῆ ὅτι θὰ πάγη ὀμπρὸς ἡ πατρίδα, στρέγομαι νὰ μοῦ βγάλη καὶ τὰ δυό μου μάτια. Ὅτι ἂν εἶμαι στραβός, καὶ ἡ πατρίδα μου εἶναι καλά, μὲ θρέφει· ἂν εἶναι ἡ πατρίδα μου ἀχαμνά, δέκα μάτια νά ῾χω, στραβὸς θὰ νὰ εἶμαι. Ὅτι ῾σ αὐτείνη θὰ ζήσω, δὲν ἔχω σκοπὸν νὰ πάγω ἀλλοῦ.

Δεκάξι χιλιάδες ἀσκέρια, τὸ ἄνθος τῶν Ἑλλήνων, Ρουμελιῶτες, Πελοποννήσιοι – ὕστερα βγάλαν καὶ τοὺς ἀρχηγούς τους ἀπὸ τὴ Νύδρα – Σπαρτιάτες κι᾿ ἀπ᾿ ἄλλα μέρη, ὅλοι αὐτεῖνοι κάθονταν εἰς τὶς Χῶρες καὶ εἰς τ᾿ ἄλλα χωριὰ καὶ τρώγαν ἀρνιὰ καὶ κόττες, κι᾿ ὁ Ἀράπης ὅταν τοὺς εὕρισκε τοὺς ξεποδάριαζε κυνηγώντας. Αὐτὰ κάνει ἡ διαίρεση καὶ ἡ διχόνοια.

«Αὐτὸ τὸ εἶδος τῆς ζωῆς ὁποὺ ἐκάμναμε μᾶς βοήθησε πολὺ εἰς τὴν ἐπανάσταση, διότι ἠξεύραμεν τὰ κατατόπια, τοὺς δρόμους, τὰς θέσεις, τοὺς ἀνθρώπους. Ἐσυνηθίσαμεν νὰ καταφρονοῦμεν τοὺς Τούρκους, νὰ ὑποφέρομεν τὴν πείναν, τὴν δίψαν, τὴν κακοπάθειαν, τὴν λέρα, καὶ καθεξῆς»

Ο κόμης Choiseul- Gouffier διαμηνύει στον Fauvel: «Άρπαξε ό,τι μπορέσης. Μην αφήνεις καμία ευκαιρία για λαφυραγωγία στην Αθήνα και στην περιοχή της. Ξεσήκωσε ό,τι περνάει από το χέρι σου. Μη λυπάσαι ούτε ζωντανούς ούτε πεθαμένους».