«Tο Γυμνάσιο -κάτι ανάμεσα σε κολέγιο και στρατιωτική ακαδημία- ήταν ένα τεράστιο οικοδομικό συγκρότημα που ξεπερνούσε τα 30 στρέμματα και βρίσκεται βορειοανατολικά του αρχαίου θεάτρου. Μέχρι σήμερα έχει ανασκαφεί σχεδόν ολόκληρη η παλαίστρα και ένα μεγάλο κομμάτι του “ξυστού”, της στοάς με μήκος ένα στάδιο (περίπου 200 μ.), όπου οι έφηβοι ασκούνταν στο αγώνισμα του δρόμου».

Τα αποτελέσματα της πολιτικής του, που διήρκησαν για αιώνες, ευεργέτησαν σημαντικά την ανθρωπότητα αφού έδωσαν στον κόσμο όχι μόνο τον Χρυσό Αιώνα του Αυγούστου αλλά και την Pax Romana (=Ρωμαϊκή Ειρήνη).

Ο Αλέξανδρος, αφού κυρίεψε όλη την περιοχή δυτικά του Ευφράτη, προχωρούσε ακάθεκτος εναντίον του Δαρείου, που ερχόταν από τα ενδότερα με ένα εκατομμύριο στρατό.

Ο Αλέξανδρος, όντας από τη φύση του πάρα πολύ γενναιόδωρος, έγινε ακόμη περισσότερο, όταν αυξήθηκε ο πλούτος του. Υπήρχε σ᾽ αυτόν και η φιλοφροσύνη, που και από μόνη της δίνει χαρά σε όσους προσφέρουν δώρα.

Ο αποικισμός λοιπόν της Κάτω Ιταλίας και της Σικελίας από την Ελλάδα έγινε ξαφνικά και μέσα σε 50 χρόνια, από το 736 έως το 683 π.Χ. Για να αντιληφθούμε το αξιοσημείωτο αυτό ιστορικό φαινόμενο, πρέπει να θυμηθούμε ότι στα χρόνια αυτά κατασκευάστηκαν, όπως προείπαμε, από τους Κορινθίους τα πρώτα μεγάλα πλοία, οι τριήρεις.

“Εκεί χλεύασα και τους δώδεκα θεούς ως ανύπαρκτους κι ανεκήρυξα ως μόνο θεό αυτόν που φέ­ρουν τα Σεραφίμ των Ιουδαίων”

“Κι ύστερα τους παρακάλεσε όλους να τον θάψουν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και να τον συνοδέψουν όλοι μέχρι τον τάφο”

Μη νομίζετε λοιπόν ότι μάταια παραθέτω τη διαθήκη, αφού επιβραβεύει τους πιο ευσυνείδητους διοικητές της βασιλείας, γιατί προηγήθηκε αξιολόγηση της δράσεώς τους…

Σ’ αυτή την περίοδο ο άνθρωπος ζήτησε από τη φιλοσοφία κυρίως δυο πράγματα: να του παρασταθεί στον προβληματισμό του γύρω από την πράξη και τις ανάγκες της ζωής και να του αποκαταστήσει την ψυχική γαλήνη.

“Μέσα εκεί, μου είπαν μερικοί, υπήρχε ένα πουλί με ανθρώπινη φωνή που δίνει χρησμούς. Μπήκα μέσα κι είδα πολλά αξιοθαύμαστα πράγματα”