Ετικέτα: Κώστας Ι. Παλπάνης

Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης και η «Κλίμαξ των αρετών της Θείας ανόδου»

Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης και η «Κλίμαξ των αρετών της Θείας ανόδου»

Εκάρη μοναχός στην ηλικία των 16 ετών στο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στο όρος Σινά. Έφυγε όμως από το μοναστήρι, για να ασκητέψει δύο ώρες μακριά, συντροφιά με τον Θεό, τη μελέτη, την προσευχή, την ανάταση ψυχής. Η φήμη και η αρετή του και οι ικεσίες των μοναχών τον «ανάγκασαν» να επιστρέψει μετά από πολλά χρόνια στο μοναστήρι και ως ηγούμενος πλέον διδάσκει και νουθετεί.

Διαβάστε περισσότερα ›
Γαλούχησαν όμως τα παιδιά τους με αρχές και αξίες, χωρίς να είναι πτυχιούχοι παιδαγωγοί και εκπαιδευτικοί γενικής και ειδικής αγωγής, παιδοψυχολόγοι, λογοθεραπευτές και εργοθεραπευτές. Πολλές φορές απορούσαν και οι ίδιες «πώς τα ‘βγαλαν πέρα». Φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου.

Οι αρχόντισσες της υπαίθρου

Γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, μεγαλούργησαν και «εξεμέτρησαν το ζην» μαχόμενες ηρωικά σε πολλά και διαφορετικά μετερίζια. Διετέλεσαν φάροι, λιμάνια και καταφύγια. Αναπαύονται εν ειρήνη ύστερα από μία ζωή γεμάτη στερήσεις και ανιδιοτελή προσφορά. Νοικοκυρές στα σπίτια τους, γοητευτικές στο σεργιάνι, αρχόντισσες στα χωράφια και τα βοσκοτόπια.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ακόμα και ο Θεάνθρωπος δάκρυσε και λύγισε μπροστά στην αρρώστια, την αχαριστία και τον θάνατο. Χρειάστηκε ένα κοινόν θνητό, τον Σίμωνα τον Κυρηναίο, για να τον βοηθήσει κουβαλώντας τον ζωοποιό Σταυρό του Χριστού.

Τα «δώδεκα» Ευαγγέλια της Μεγάλης Πέμπτης

Και τα τέσσερα Ευαγγέλια δεν είναι ημερολόγια, ρεπορτάζ ή πλήρεις βιογραφίες για τη ζωή και το έργο του Χριστού. Περιέχουν ιστορικά στοιχεία για το ποιος ήταν και τι έπραξε ο Ιησούς, αλλά και στοιχεία για την πίστη και την ζωή των μαθητών Του. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της έκτασης και των τεσσάρων Ευαγγελίων καλύπτουν οι διηγήσεις για τα Πάθη και τις εμφανίσεις Του μετά την Ανάσταση.

Διαβάστε περισσότερα ›
Την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής υποδηλώνεται και εορτάζεται η «ταυτότητα» της Ορθοδοξίας.

Η ταυτότητα της Ορθοδοξίας

Η πρώτη Κυριακή των νηστειών ως γιορτή της αναστηλώσεως των εικόνων, είναι γιορτή της αποκαταστάσεως όλων των κτιστών εικόνων στη σωστή θέση και σχέση. Είναι γιορτή της ορθής πίστης. Και επειδή η Εκκλησία του Χριστού είναι τύπος και εικόνα «του σύμπαντος κόσμου», η σημερινή γιορτή της Ορθοδοξίας είναι σε τελική ανάλυση γιορτή του σύμπαντος κόσμου.

Διαβάστε περισσότερα ›
Μαγεμένος από την ομορφιά της ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ θα ζωγραφίσει τα «Άνθη Αμυγδαλιάς» (1890), για να τιμήσει το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή του ανθρώπου, τη γέννηση ενός παιδιού, του ανιψιού του, τοποθετώντας την αμυγδαλιά στο πάνθεον των έργων τέχνης.

Η πριγκιπέσσα, οι πρίγκιπες κι οι μέλισσες…

Ο Γεώργιος Δροσίνης αναφέρεται στην καλή του που «ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά με τα χεράκια της κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη, η αγκαλιά και τα μαλλάκια της…». Ο Κώστας Καρυωτάκης είναι απογοητευμένος που «μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα που αγαπιέται», όπως ακριβώς πεθαίνει τόσο γρήγορα και πρώιμα η αμυγδαλιά που τόσο φροντίζει και αγαπά!

Διαβάστε περισσότερα ›
H Yπαπαντή του Χριστού είναι Θεομητορική και Δεσποτική εορτή ταυτόχρονα, καθώς τιμάται τόσο το Θείο Βρέφος όσο και η Θεοτόκος. Εορτάζεται ο «σαραντισμός» της Παναγίας και η αφιέρωση, προσφορά, προϋπάντηση, υποδοχή και συνάντηση του βρέφους Χριστού με τον γέροντα Συμεών στο ναό του Σολομώντος στα Ιεροσόλυμα.

«Η Παπαντή μαζώνει τις γιορτές με τ’ αντί!»

H Yπαπαντή του Χριστού είναι Θεομητορική και Δεσποτική εορτή ταυτόχρονα, καθώς τιμάται τόσο το Θείο Βρέφος όσο και η Θεοτόκος. Εορτάζεται ο «σαραντισμός» της Παναγίας και η αφιέρωση, προσφορά, προϋπάντηση, υποδοχή και συνάντηση του βρέφους Χριστού με τον γέροντα Συμεών στο ναό του Σολομώντος στα Ιεροσόλυμα.

Διαβάστε περισσότερα ›
Οι τρεις «μέγιστοι φωστήρες»

Οι τρεις «μέγιστοι φωστήρες»

Οι Τρείς Ιεράρχες αναμφισβήτητα τάραξαν τα νερά της εποχής τους και άφησαν αιώνια κληρονομιά τη ζωή και το έργο τους. Έργο πολυδιάστατο και πολύπλευρο, όπως υπήρξαν και οι ίδιοι. Ασχολήθηκαν τόσο με το μυαλό όσο και την ψυχή του ανθρώπου.

Διαβάστε περισσότερα ›
Κάθι χρόνου, μόλις έπιρνι η άνοιξ’ κι ζέστινι ψίχα ου κιρός, κάθι νοικουκήρς έπριπι να φρουντίς να ρίξ’ κάνα γκουτσιούνι στου κουμάσι, για να του τρανέψ’ μέχρι τα Χριστού.

Τα χοιράδια για τα Χριστού

Οι τζιουμπαναρέ που ήταν στα μαντριά, ακούγουντας τ’ν καμπάνα απ’ τ’ν Τρανή ικκλισιά αλλά κι απ’ τουν Αγινικάνουρα, έψηναν στς καλύβις κριάς χοιρινό, για να καν κι αφτοί Χριστούγιννα. Αφού απολνούσι η ικκλισιά, σκάζουντας η χαραή, γένουνταν του Χριστουγιννιάτ’κο τραπέζουμα.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Άγιος Νικόλαος (15 Μαρτίου 270 – 6 Δεκεμβρίου 343) είναι Έλληνας Μικρασιάτης άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ήταν επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας (Μικρά Ασία), γι' αυτό και αναφέρεται και ως Νικόλαος Μύρων, ενώ στη Δύση αναφέρεται και ως Νικόλαος του Μπάρι, καθώς στο Μπάρι βρίσκονται τα λείψανά του.

Ο Αγινικόλας

Οι γνέκις όμους που ήταν πιο θιουσιβούμινις κι με θηλκό μυαλό, χάλιβαν να έχν κι κουντά στα σπίτια τς μιαν ικκλισιά, για να παέν όπουτι άδειαζαν απ’ τα χουσμέτχια, να ανάβν κάνα κιρί γιαφτές , για τ φαμπλιά κι τς πιθαμέν κι να «διαβάζ’» εκεί ου παπάς κάμπουσις φουρές του χρόνου.

Διαβάστε περισσότερα ›
Λιβαδερό Κοζάνης, δεκαετία 1950.

Η ρόκα κι ο… κριμασμένους Λάζαρους

Τα παλιά τα χρόνια, τν Κυριακή τα Βαϊού ,του διλνό, αφού είχαν χουνέψ τν μπακαλιάρου μη του ρύζ, μαζέβουνταν στου μισιχώρ γνέκις κι κουρίτσια για του έθιμου μη τν ρόκα. Μια γνέκα ντύνουνταν βλαχουπούλα Λαζαρίνα κι μια τζιουμπάνους Λάζαρους.

Διαβάστε περισσότερα ›