Οι πόλεμοι δεν γίνονται μονάχα μεταξύ πλουσίων και φτωχών- οι χειρότεροι πόλεμοι αυτού του τραγικού αιώνα διεξάχθηκαν ανάμεσα στα πλουσιότερα ακριβώς έθνη, και η Ιστορία δεν μας ανακοίνωσε ακόμη ότι θα καταργήσει ολότελα τις τραγωδίες ή ότι στο μέλλον θα τις σκηνοθετεί αποκλειστικά με φτωχούς πρωταγωνιστές.

«Η φιλία των παιδιών προς τους γονείς, και των ανθρώπων προς τους θεούς, είναι φιλία προς κάτι καλό και ανώτερο· οι γονείς, πράγματι, τους έχουν κάνει πολύ μεγάλες ευεργεσίες, αφού αυτοί τους έδωσαν τη ζωή, την τροφή και, στη συνέχεια, την ανατροφή τους»

Στα Ηθικά Νικομάχεια ο Αριστοτέλης ξεκαθαρίζει ότι ο νομοθέτης είναι ο μεγάλος παιδαγωγός της κοινωνίας. Υποστηρίζοντας ότι η αρετή δεν είναι εκ φύσεως αλλά αποτέλεσμα εθισμού, καθιστά σαφές πως μόνο με την επανάληψη ηθικών πράξεων μπορεί κανείς να αποκτήσει την αρετή, αφού μόνο η επανάληψη οδηγεί στη συνείδηση.

Λαϊκισμός είναι λοιπόν ο τρόπος, με τον οποίο γεφυρώνεται (προσωρινά) η αντίφαση ανάμεσα στην αρχή της γενικής ισότητας και στην (προσωρινή) έμπρακτη εξουσία μιας ελίτ μέσα στις συνθήκες της μαζικοδημοκρατικής πολιτικής.