Ετικέτα: Ηθικά Ευδήμια

Μποκατσιάμπης Βικέντιος (1856-1932).

Ο Αριστοτέλης και ο τελικός ορισμός της καλοσύνης

«Η ηδονή συναντάται πάντα στην πράξη, και αυτό σημαίνει ότι ο αληθινά ευτυχισμένος θα έχει στην ίδια του τη ζωή τη μέγιστη ηδονή. Δεν είναι, συνεπώς, παράλογο που οι άνθρωποι συνδέουν την ευτυχία με την ηδονή»

Διαβάστε περισσότερα ›
Πλάτωνας (αριστερά) και ο Αριστοτέλης (δεξιά), λεπτομέρεια από τη Σχολή των Αθηνών, Ραφαήλ.

Ο Αριστοτέλης και τα πολιτεύματα ως εκδοχές φιλίας

«… όλα τα πολιτεύματα είναι μορφές δικαίου, αφού προϋποθέτουν την κοινωνία, και το κοινό σε όλες τις εκδοχές του συνίσταται μέσω του δικαίου. Κατά προέκταση, όσα είναι τα είδη φιλίας, τόσα είναι και τα είδη δικαίου και κοινωνίας»

Διαβάστε περισσότερα ›
Σωτήρης Ζήσης (1902-1989).

Ο Αριστοτέλης, η φιλία προς τον εαυτό, η ευνοϊκή διάθεση και η σύμπνοια

Στην πραγματικότητα, μιλάμε για σύμπνοια όταν σε θέματα άρχειν και άρχεσθαι έχουν οι άνθρωποι την ίδια προαίρεση: είτε να εναλλάσσονται σε αυτούς τους ρόλους είτε να τους έχουν σταθερούς. Με αυτή την έννοια, η σύμπνοια γίνεται φιλία πολιτική. Φτάνουν, όμως, όσα είπαμε περί σύμπνοιας και ευνοϊκής διάθεσης (ευμένειας)»

Διαβάστε περισσότερα ›