Ο Μάρκος χρεώθηκε με την αποτυχία του ΔΣΕ να στρατολογήσει -ακόμη και βίαια- περισσότερους από 15.000 μαχητές, ενώ ο στόχος ήταν 10 ή και 20 φορές υψηλότερος, να οργανώσει εφεδρείες κ.ά. Προφανώς, η ανατροπή του Μάρκου και η ταπεινωτική εκπαραθύρωσή του ήταν έργο του Νίκου Ζαχαριάδη και των στενών συνεργατών του, οι οποίοι βυσσοδομούσαν ασταμάτητα εις βάρος του.

Ο Ρατσένκο ανήρτησε τέσσερα διαφορετικά έγγραφα στον προσωπικό του λογαριασμό εκ των οποίων τα δύο αφορούν επιστολή του Μάρκου Βαφειάδη (Καπετάν Μάρκος) και του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη προς την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης. Η επιστολή έχει ημερομηνία  7 Ιουλίου 1948, δηλαδή καθώς ο εμφύλιος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη.

Ίσα εκείνες τις μέρες χιόνιζε. Έριχνε χιόνι ένα κακό! Κι εμείς ήμασταν όξω, ρε παιδί μ’ Γιάννη, μες τ’ άγρια βουνά, το ψοφόκρυο και τα χιόνια. Μάχες άγριες, σώμα με σώμα, δώσαμε με τους αντάρτες. Εκεί να βλέπ’ς έξω απ’ το Καρπενήσι…σφαγή!

Η κυβέρνηση Σοφούλη-Τσαλδάρη ήθελε μια πολιτική συμφωνία με το ΚΚΕ/ΕΑΜ. Δεν τα βρήκαν. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν άγριες. Τότε ο πρωθυπουργός Σοφούλης πήρε πολύ σκληρές αποφάσεις. Έθεσε εκτός νόμου το ΚΚΕ, απαγόρευσε τις απεργίες, έκλεισε την εφημερίδα του ΚΚΕ τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Ένας Έλληνας στρατιώτης θυμάται: Η μάχη της Κόνιτσας και «το κράτος του Γράμμου». Ο Δημήτριος (Δημητρός) Δεληγιάς, γόνος Θρακιώτη πρόσφυγα, γεννήθηκε στην Αυγή Κοζάνης το 1925. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας έλαβε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις του Εθνικού […]

Εγώ πήγα στο στρατό το φθινόπωρο του ’47, Οκτώβρης μήνας θα ήταν, στο Βόλο. Εμάς άργησαν κάνα χρόνο να μας καλέσουν στο στρατό. Βλέπεις μέχρι το ’46 το καλοκαίρι είχαμε πολύ λίγο στρατό. Είχαμε μόνο τους χωροφύλακες και πολύ λίγους στρατιώτες, παλιές σειρές από τη Μέση Ανατολή, τον «Ιερό Λόχο», την ταξιαρχία του Ρίμινι και κάτ’ λίγους ακόμα.

Με την ονομασία αυτή είναι γνωστή η ένοπλη σύγκρουση, που έλαβε χώρα στην Αθήνα, μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από τη μία πλευρά και των κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων από την άλλη. Ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου 1944 με την αιματηρή κατάληξη του συλλαλητηρίου της Πλατείας Συντάγματος και τελείωσε τυπικά με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου 1945.