«Γι’ αυτό η (ελεύθερη) επιλογή και προτίμηση είναι ή μια επιθυμούσα σκέψη ή μια σκεπτόμενη επιθυμία, και αυτού του είδους η αρχή είναι ο άνθρωπος»

Κι όταν το χρήμα κυλάει από το δημόσιο ταμείο στις ιδιωτικές τσέπες, είναι φυσικό να υπάρξει και ο ανάλογος ανταγωνισμός για το ποιος θα το πρωτοπάρει. Είναι ο ρόλος των κυβερνήσεων που κατά τον Φρίντμαν πρέπει να υπάρχουν για να επιβάλουν τους κανόνες προς όφελος της ελεύθερης αγοράς.

«Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι η πολιτική και η οικονομία είναι ξεχωριστοί τομείς και εν πολλοίς δε συνδέονται μεταξύ τους· ότι η ατομική ελευθερία είναι πολιτικό πρόβλημα και η υλική ευημερία οικονομικό πρόβλημα· και ότι οποιοδήποτε είδος πολιτικής οργάνωσης μπορεί να συνδυαστεί με οποιοδήποτε είδος οικονομικής οργάνωσης».

Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Για να το πούμε ακριβέστερα: εν έτει 1998 δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα υπάρξουν στο μέλλον.