Το ρ. δημιουργώ έχει μόνο θετική σημασιολογική απόχρωση, ενώ για αρνητικές περιπτώσεις χρησιμοποιούμε τα ρ. προκαλώ, προξενώ, γεννώ, π.χ. τα λεγόμενά του μου γεννούν υποψίες.

Οι νεότερες ξένες λέξεις που φθάνουν στη γλώσσα μας απλογραφούνται και γράφονται με –ι, –ο, και –ε. Π.χ. το βόλεϊ, το πέναλτι, το χολ, το μαγιό, η σεζόν, το τερέν, κ.λπ

Την 1η Σεπτεμβρίου και όχι την 1η του Σεπτέμβρη αρχίζουν οι μετεγγραφές και όχι οι μεταγραφές των μαθητών.

Η λέξη αλιτήριος γράφεται με -ι-, γιατί προέρχεται από το αρχ. ρήμα: αλιταίνω (=βλάπτω), ενώ το ουσ. αλήτης γράφεται με -η-, γιατί προέρχεται από το ρ. αλώμαι (= περιπλανώμαι).

παίζω εν ου παικτοίς (= παίζω με πράγματα με τα οποία δεν πρέπει να παίζει κανείς, αντιμετωπίζω κάτι χωρίς την απαιτούμενη σοβαρότητα), κατά κόρον (= σε υπερβολικό βαθμό), παρ’ ελπίδα, ή του ύψους ή του βάθους

Η φράση επίσης που αποδίδεται στον Κλεόβουλο, στον τύραννο της Ρόδου κατά τον 6ο π.Χ. αιώνα και σ’ έναν από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, είναι: Μέτρον άριστον και όχι παν μέτρον άριστον.

Η φράση επί κεφαλής, που έχει επιρρηματική σημασία, δεν κλίνεται: Συνεπώς, ορθά λέγεται: Να παρουσιαστείτε αμέσως στον επί κεφαλής του τμήματος. Η ήττα οφείλεται στις αστοχίες των επί κεφαλής.

Η ελληνική γλώσσα είναι μια δύσκολη γλώσσα και φυσικό είναι να κάνομε λάθη, όταν μιλάμε ή γράφομε.