Το νερό ήταν τ’ καθεμιανού, δε μπόρ’γε να πας στον ξένο τον τόπο (εννοεί ιδιοκτησία). Αλλά γένονταν και τ’ άλλο… Άμα ήταν το νερό… αδέσποτο (δηλ. ανάβλυζε σε τοποθεσία που δεν ανήκε σε κανέναν), εκεί ήταν ποιος θα πρόπαγε (προλάβαινε) να βάλει το λάστιχο και να… πιάσει το νερό!

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος: Από την Πίζα στο Μεσολόγγι. Το κείμενο είναι από το βιβλίο του Κωστή Παπαγιώργη «Τα Καπάκια. Βαρνακιώτης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος.» Αθήνα, εκδ. Καστανιώτη, 2003. Κείμενο: Κωστής Παπαγιώργης Όπως όλα τα μέλη των φαναριώτικων οικογενειών, ο Μαυροκορδάτος δεν είχε καμιά […]