Τα πολεμικά κατορθώματα των Αθηναίων κατά τους περσικούς πολέμους. Η εκστρατεία του Ξέρξη στην Ελλάδα. Η ναυμαχία στη Σαλαμίνα Ο Λυσίας (Αρχαία Αθήνα, περ. 445 π.Χ. (ή περ. 459 π.Χ. – περ. 380 π.Χ.) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ρήτορες της αρχαιότητας. Γεννήθηκε το 459 π.Χ. στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο […]

«Ο λαός έχει γίνει κυρίαρχος σε όλα και ορίζει τα πάντα με ψηφίσματα και με δικαστήρια όπου κυριαρχεί, αφού οι αποφάσεις τις οποίες άλλοτε έπαιρνε η βουλή, έχουν περιέλθει στα χέρια τον λαού. Και αυτό φαίνεται ότι είναι μέτρο ορθό, αφού είναι πιο εύκολο να διαφθείρεις με χρήματα ή με υποσχέσεις λίγους ανθρώπους παρά πολλούς»

“…ο παντεπόπτης Δίας θα δώσει στην Τριτογενή ξύλινο τείχος, το μόνο απόρθητο, σωτήριο για σε και τα παιδιά σου…”

Επί Κλεισθένη ψηφίστηκε στην Αθήνα ένας θεσμός που έδωσε αφορμή για πολλές παρεξηγήσεις και κατηγορίες κατά των Αθηναίων, ο λεγόμενος οστρακισμός.

Πρώτα από όλα ο Κλεισθένης κατάργησε τις αρχαίες τέσσερις φυλές και σύστησε στη θέση τους δέκα νέες, στις οποίες κατατάχθηκαν όλοι οι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν ήταν στις προηγούμενες και γι’ αυτό δεν μπορούσαν να ασκήσουν τα πολιτικά τους δικαιώματα.

Ταραχή στην Αθήνα. Η τυραννίδα του Πεισίστρατου Κείμενο: Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος Μεταγλώττιση: Μαρία Αλεξίου – National Geographic Society Πράγματι, οι νόμοι του Σόλωνα παρέμεναν αμετάβλητοι, όμως ανάμεσα στις τρεις πολιτικές μερίδες, τις οποίες είχε προσπαθήσει με το νέο του πολίτευμα να συμφιλιώσει, είχε ξεσπάσει διαμάχη […]

Η σπαρτιατική πολιτεία έμοιαζε περισσότερο με στρατόπεδο παρά με μια συνηθισμένη κοινωνία ανθρώπων, αφού οι Σπαρτιάτες δεν έτρωγαν στα σπίτια τους, αλλά όλοι μαζί σε δημόσια συσσίτια ή φειδίτια, στα οποία όφειλαν όλοι να παρευρίσκονται, χωρίς να εξαιρούνται ούτε οι βασιλιάδες. Μόνο οι έφοροι, όπως είδαμε, εξαιρούνταν από αυτή τη διατροφή.

Οι περίοικοι ήταν επίσης ελεύθεροι και μάλιστα πολίτες, όχι όμως της Σπάρτης αλλά των υπόλοιπων πόλεων της Λακωνικής. Μόνο οι πολίτες της Σπάρτης διαχειρίζονταν τις υποθέσεις όλης της πολιτείας, ενώ οι περίοικοι κυβερνούσαν μόνο την ίδια τους την πόλη, πάντα όμως κάτω από την επίβλεψη της Σπάρτης.

Εις τοιαύτα λοιπόν κατέληξε συμπεράσματα η έρευνά μου περί των παλαιών, ως προς τα οποία δεν ημπορεί κανείς να δώση πίστιν εις όλας τας υπαρχούσας παραδόσεις. Διότι οι ανθρώποι αποδέχονται εξ ίσου αβασανίστως όσα εξ ακοής μανθάνουν περί των παρελθόντων πραγμάτων, και όταν ακόμη αναφέρωνται εις την ιδικήν των χώραν.

Και αφού, διά του κοινού αγώνος, απέκρουσαν τους Πέρσας, ολίγον χρόνον ύστερον οι Έλληνες, και όσοι είχαν αποσείσει τον ζυγόν του βασιλέως, και όσοι είχαν λάβει μέρος εις τον κοινόν κατ’ αυτού αγώνα, διηρέθησαν, και άλλοι μεν ετάχθησαν με τους Αθηναίους, άλλοι δε με τους Λακεδαιμονίους.