Τουλάχιστον εννέα στους δέκα έχουν χάσει το χρόνο και τον κόπο τους, πολλά χρόνια από τη ζωή τους, και χρόνια παραγωγικά, σημαντικά ή ακόμα και αποφασιστικά: υπολογίστε κατ’ αρχάς το μισό ή τα δύο τρίτα από αυτούς που παρουσιάζονται στις εξετάσεις, θέλω να πω τους αποκλεισμένους· ακολούθως, από αυτούς που έγιναν δεκτοί, που πρoβιβάστηκαν, που πήραν πτυχίο και δίπλωμα, ακόμα το μισό ή τα δύο τρίτα, θέλω να πω τους αποκαμωμένους.

Η αντίληψη του Ρικάρντο ότι το κεφάλαιο αρκείται στα χαμηλά ποσοστά κέρδους αρνούμενο να μεταβεί στο εξωτερικό δε φαίνεται να επιβεβαιώνεται. Η σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη εποχή θα τον διαψεύσει. Το γεγονός ότι θα λυπόταν αν έβλεπε αυτού του είδους τα τοπικιστικά συναισθήματα του κεφαλαίου «να εξασθενούν» καταδεικνύει ότι κινείται περισσότερο συναισθηματικά παρά ορθολογιστικά. Αν το κεφάλαιο αποσκοπεί μονάχα στο κέρδος, όπως οφείλει, τότε γιατί να μην καταφύγει και στο εξωτερικό, αν λάβει τις πρέπουσες διαβεβαιώσεις της επιπλέον κερδοφορίας;

Στις 4 Ιανουαρίου 1885 (με το νέο ημερολόγιο 16 Ιανουαρίου) ο προξενικός αντιπρόσωπος της βρετανικής πρεσβείας, Arthur Nicolson, μετά της συζύγου του απολάμβανε έναν ρομαντικό περίπατο στο αλσύλλιο του Λυκαβηττού. Ο καιρός ήταν ασυνήθιστα ζεστός για την εποχή και η μέρα ηλιόλουστη.

Αι τρεις βορειόταται χώραι της Ευρώπης, αι καλούμεναι Σκανδιναυικαί, ήτοι η Δανία, η Νορβηγία και η Σουηδία, πολύ βραδέως εισέρχοται εις την ιστορίαν. Εκ τούτων η Δανία ωκείτο ανέκαθεν υπό λαών Γερμανικών βαρβάρων, ών η ιστορία μέχρι των χρόνων του Καρόλου του Μεγάλου είνε όλως μυθώδης.

Αυτό δε το αυτοκρατορικόν αξίωμα του Ρωμαίου αυτοκράτορος, όπερ έλαβεν ο Κάρολος τω 800, ήτο η λαμπρά κορωνίς και το επιστέγασμα της μέχρι τότε υπερτριακονταετούς ενδόξου βασιλείας αυτού. Ο Κάρολος είχεν ιδρύσει κράτος μέγα, μη ελαττούμενον κατά την έκτασιν του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους.

Ο Κάνιγκ βρήκε τη ευκαιρία. Ήθελε πάλι να χτυπήσει την Ιερή Συμμαχία· και το 1827, «αναγνώρισε» τους Έλληνες που πολεμούσανε σαν κράτος και σαν δίκιο (γι’ αυτό του ‘χουμε και το άγαλμα στην πλατεία Κάνιγγος).

Οι Άγγλοι τον θέλανε τον πόλεμο γιατί απέναντι η Γαλλία είχε πολύ πλιάτσικο και δεν τους χωνεύανε και τους Γάλλους. Και ξαφνικά, ένα πρωινό γέμισε ο τόπος καράβια και μαούνες με στρατό και πέσανε στη γαλλική πόλη Καέν και τη ρημάξανε.

Νίκος Τσιφόρος: Βίκιγκς – οι ληστές της θάλασσας

Ο Χριστιανισμός, όμως, ήτανε άλλου είδους. Εκκλησίες χωρίς στολίδια και άγιο βήμα. λειτουργίες απλές, τους Χριστιανούς τους βαφτίζανε στα ποτάμια, λεφτά δεν είχανε, όλη η κατάσταση ήτανε πρωτόγονη.

Τούτοι δω οι πολεμιστές ήτανε θηρία και δε λογαριάζανε τίποτα. Πολεμούσανε άγρια, δε φοβόντουσαν και δε ζυγίζανε καθόλου καλά το στρατό των Ρωμαίων, που δεν ήτανε ρωμαϊκός, αλλά κατά μεγαλύτερο μέρος από ντόπιους Κέλτες.