Η αμφισβήτηση των ελληνικών συνόρων από τη φασιστική Τουρκία δεν περνάει μέσα από το διεθνές δίκαιο. Γιατί το διεθνές δίκαιο περνάει μέσα από την ικανότητα του καθενός να υπερασπιστεί τον εαυτό του με αντίστοιχα όπλα με αυτά που τον απειλούν. Η σύγκρουση με την Τουρκία είναι μονόδρομος.

Έθιμα βαρβάρων από τις αφηγήσεις του Ηρόδοτου (αποσπάσματα) Ο Ηρόδοτος είδε και άκουσε για τα έθιμα πολλών λαών διαφορετικών από τον δικό του. Για έθιμα βαρβάρων –αυτών που βαρβαρίζανε, που μιλούσαν ξένη γλώσσα· για Αιγύπτιους, Βαβυλώνιους, Μασσαγέτες, Ινδούς, Πέρσες. Κάποια […]

“Αλλά προτού πεθάνει πρέπει κανείς ν’ αποφεύγει να τον χαρακτηρίσει ευτυχισμένο, μόνο να τον λέει τυχερό.”

Ένα από τα “διηγήματα” του Ηρόδοτου

Η κατάληψη της Αιγύπτου από τους Μωαμεθανούς (641 μ.Χ.). Εμφύλιος πόλεμος. Σουνίτες και Σιίτες Κείμενο: Παύλος Καρολίδης Ευθύς δ’ ως συνεπληρώθη η κατάκτησις της Συρίας, περιήλθεν υπό το κράτος του Ισλάμ και άλλη ιστορικωτάτη χώρα και επί αιώνα και αυτή […]

Ο Παύλος Καρολίδης (1849 – 1930) ήταν Έλληνας ιστορικός, πολιτικός και καθηγητής πανεπιστημίου. Το κείμενο που δημοσιεύουμε στη συνέχεια είναι από το βιβλίο του «Εγχειρίδιον βυζαντινής ιστορίας. Μετά των κυριωτάτων κεφαλαίων της λοιπής μεσαιωνικής ιστορίας.», το οποίο κυκλοφόρησε το 1908 από τις εκδόσεις […]

Όταν ο Καίσαρας επέστρεψε στη Ρώμη από την Αίγυπτο, η κατάσταση ήταν δύσκολη. Το σιτάρι δεν ερχόταν από την Ισπανία, όπου ο γιος του Πομπήιου είχε συγκεντρώσει άλλο στρατό, ούτε από τη Αφρική, όπου βρίσκονταν ο Κάτωνας και ο Λαβιηνός.

Οι μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις έχαναν σιγά σιγά τον έλεγχο των αποικιών τους. Η Αίγυπτος κέρδισε το 1922 την αυτονομία της και το 1936 την ανεξαρτησία της. Η ανάπτυξη του αιγυπτιακού εθνικισμού και η καθαρά εχθρική στάση του αιγυπτιακού πληθυσμού προς τους ξένους έκανε την κατάσταση ιδιαίτερα δύσκολη για τους Έλληνες παροίκους (που ο αριθμός τους, γύρω στο 1930, είχε πλησιάσει τις 200.000). πολλοί, ιδιαίτερα μετά το 1936, εγκατέλειψαν τη χώρα. Το 1937 ο συνολικός πληθυσμός τους έπεσε στα 91.000 άτομα.