Ο Δον Κιχώτης δεν χρειάζεται συστάσεις. Μυθιστορηματικός ήρωας του Θερβάντες που κυκλοφόρησε το 1605 και μεταφράστηκε σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, διασκευάστηκε στον κινηματογράφο, έγινε παιδικές σειρές κινουμένων σχεδίων και παγκόσμιο σύμβολο της τρέλας και του ασυμβίβαστου ρομαντισμού.

Ο Φίλιπ Ροθ και οι μεταμορφώσεις Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Το μυθιστόρημα του Ροθ «Το Βυζί» ξεπερνά κάθε όριο. Ο κύριος Ντέηβιντ Άλαν Κέπες, καθηγητής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών κι Επιστημών του Στόουνυ Μπρουκ έχει μεταμορφωθεί σε βυζί και […]

Ο Επίκουρος (341 π.Χ. – 270 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και ίδρυσε δική του φιλοσοφική σχολή στην Αθήνα. Ήταν δεκαπέντε χρόνια νεώτερος από τον Μέγα Αλέξανδρο τον Μακεδόνα και γεννήθηκε επτά χρόνια ύστερα από το θάνατο του Πλάτωνα.

Ο Αντώνης Σαμαράκης και τα ψυχολογικά παιχνίδια των δικτατόρων Γράφει ο Θανάσης Μπαντές «Το Λάθος» του Σαμαράκη δεν σημείωσε τεράστια εκδοτική επιτυχία μόνο στην Ελλάδα, αλλά έκανε παγκόσμιο πάταγο. Μεταφράστηκε σε δεκάδες γλώσσες κι απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια από την αφρόκρεμα […]

Ο κ. Δεληγεώργης θα ηρίστευε βεβαίως από του βήματος, αν δεν επροτίμα ως ο Κορμενίνος τον κάλαμον του λόγου, έχων ίσως ύπ’ όψιν το «verba volant, scripta manent». Πάν­τες γνωρίζουσιν ότι ο κ. Ράλλης είναι ο συνοπτικώτατος των ημετέρων ρητόρων, απαξιών να διατριβή περί τας λεπτομερείας και περιοριζόμενος εις μόνην των πραγμάτων την ουσίαν. Η κυρία αυτού δύναμις έγκειται εις την ικανότητα του να εξεγείρη κατά της διοικητικής ημών αχρειότητος την συνείδησιν παντός τιμίου ανθρώπου.

Οι Βλάχοι κατά τον 10ο και 11ο αιώνα μ.Χ Γράφει η Έφη Γεωργοπούλου Ι. Ο  ΟΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ Στα κείμενα της Βυζαντινής περιόδου  μνημονεύεται ο όρος «Βλάχος» με ποικίλες σημασίες. Ειδικότερα, αναφέρεται :             α) Ως  ταυτόσημη πρώτα με τη λέξη […]

Ο Θεός των Χριστιανών από τη μια καλούσε το ποίμνιο να υπομείνει αγογγύστως την Οθωμανική εξουσία, ως θεία τιμωρία και δοκιμασία επί της γης, και από την άλλη ενέπνεε με οράματα αγωνιστές σαν το Μακρυγιάννη να πάρουν τα όπλα: είτε λοιπόν ήταν διπρόσωπος και κυκλοθυμικός -πράγμα ανεπίτρεπτο σύμφωνα με έγκυρες θεολογικές πηγές- είτε οι άνθρωποι ερμήνευαν κάθε φορά τη θέληση Του αναλόγως με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις ισχύος τους. Με τέτοιον τρόπο, η επίκληση της Αρχαίας δημοκρατικής Ελλάδας μπορούσε να νομιμοποιήσει ακόμα και την Τυραννοκτονία, την οποία η επίσημη Εκκλησία απέρριπτε μετά βδελυγμίας. Ο Θεός, όταν απαιτούσε ραγιάδικη υποταγή (σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω), εξυπηρετούσε τις επιδιώξεις της Εκκλησίας και του σουλτάνου. Ο Θεός που ευλογούσε τα καριοφίλια και εμψύχωνε τους ραγιάδες να αδράξουν τα άρματα της εκδίκησης και της απελπισίας δούλευε για την Επανάσταση.

Η Ελλάδα στα σχολικά εγχειρίδια της Τουρκίας Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Οι χώρες στα πολύπαθα Βαλκάνια έχουν βεβαρημένο παρελθόν, με κοινή πορεία επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με πολέμους, αυθαίρετο χωρισμό συνόρων και ύπαρξη μειονοτήτων. Κάθε χώρα προσπάθησε να οικοδομήσει εθνική συνείδηση […]

Η δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση στο νέο μνημόνιο Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Σήμερα είχα μια συζήτηση με έναν ηλικιωμένο, οποίος που είπε ότι, όταν ήταν μαθητής, το 1948, ήταν υποχρέωση όλων των παιδιών να επιστρέφουν τα βιβλία σε καλή κατάσταση […]

Ο χρόνος στη φυσική Γράφει ο Γιώργος Μπαντές*  Αριστοτέλης Ο Αριστοτέλης έβαλε τις διαχρονικές βάσεις για τη μελέτη της έννοιας του χρόνου, συνδέοντάς την με την  κίνηση. Ο χρόνος, είπε, συνδέεται με την κίνηση. Όμως ο χρόνος δεν είναι κίνηση (δεν […]