Οι ρίζες της κωμωδίας είναι οι παλιότερες του δράματος. Από την Ποιητική (1449a) του Αριστοτέλη μαθαίνουμε ότι ανιχνεύονται στα λεγόμενα φαλλικά, πανάρχαια λαϊκά, αγροτικά δρώμενα παντομίμας που σχετίζονταν με τελετουργίες γονιμοποίησης των κοινοτήτων και της γης και που, κατά συνέπεια, από τον 8ο π.Χ. αιώνα και μετά, βρέθηκαν να υπάγονται στη διονυσιακή λατρεία.
Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Αριστοτέλης και το αδιάσπαστο της ψυχής με το σώμα 
Οι Τούρκοι στην Ευρώπη: Η δεύτερη πολιορκία της Βιέννης (1683) 
Το μυστικό λεξιλόγιο των παλαιών χτιστών της Ηπείρου 
Οι Τούρκοι στην Κέρκυρα 
«Δει δη χρημάτων.» Κάντε μια μικρή «δωρεά» στον «Ερανιστή»! 
Το παιδομάζωμα 
O Μακιαβέλι για την «ουδετερότητα» στον πόλεμο, τα εθνικά στρατεύματα και τις συμμαχίες 
«Άχθος αρούρης» 
Καβάφης, ο ποιητής της Ιστορίας 
Τα δάνεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας 
Η άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) 
Ο Μακιαβέλι, η Δημοκρατία και η εκλογή των αρχόντων 
Στήβεν Ράνσιμαν: «Κανένας αρχαίος Έλληνας δε θα μπορούσε να χτίσει την Αγία Σοφία.» (Συνέντευξη). 
Σ’ ένα παράλληλο ζάπινγκ 
Μαρίνος Αντύπας (1872-1907) 
οξύμωρος 
Ivan Krastev: «Η Ευρώπη διανύει μια φάση ακραίας περιδίνησης» 
Το «σπίτι» της γλώσσας 
Στήβεν Ράνσιμαν: «Κανένας αρχαίος Έλληνας δε θα…
«Αργία μήτηρ πάσης κακίας.»
Κερκυραϊκό Λεξικό
Ο Ντίκενς, ο Σκρουτζ και τα φαντάσματα των Χριστουγέννων
Οι παρανοϊκοί Ρωμαίοι αυτοκράτορες
«Ο γέρος ή από πέσιμο ή από χέσιμο.»
Οδυσσέας Ελύτης: Τα ρω του έρωτα (1972)
Ο Ιεροεξεταστής
Καστανιά Σερβίων: Το μπαλκόνι της Δυτικής Μακεδονίας
Πολιτική Απορρήτου