5 Σεπτεμβρίου 2014 at 19:26

Εμπλοκή γονέων στην εκπαιδευτική διαδικασία

από

Εμπλοκή γονέων στην εκπαιδευτική διαδικασία

Γράφει η Έφη Γεωργοπούλου

Η ενεργός ανάμειξη των γονέων στην οργάνωση του σχολείου και η συμμετοχή τους σε διαφόρου τύπου σχολικές δραστηριότητες  συνδέεται άμεσα με την καλύτερη σχολική επίδοση των παιδιών τους (Ανθοπούλου, 1999 : 67). Οι γονείς ως εταίροι του σχολείου ευνοούν και προάγουν την εκπαιδευτική διαδικασία (Everard & Morris, 1999 : 248), όχι μόνο σε επίπεδο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπου παρατηρείται ότι οι μαθητές έχουν περισσότερες ανάγκες όσον αφορά στη γονεϊκή καθοδήγηση, αλλά και σε επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς υιοθετούν συνεργατικούς με το σχολείο ρόλους και τακτικές που συντελούν στην αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα της σχολικής εκπαίδευσης και για τους εφήβους ( Spera, 2005 : 126-128). Επομένως, η αγαστή συνεργασία σχολείου, οικογένειας και κοινότητας, με έμφαση στην εμπλοκή των γονέων για την ανάπτυξη της σχολικής επίδοσης προκύπτει ως επιτακτική ανάγκη, όπως προκύπτει από έρευνες σε Κύπρο (Anaxagorou, 2007 : 53-54), Η.Π.Α. (Iglesias, 1996 : 149-150) και  Ολλανδία (Blok,Peetsma & Roede, 2007 : 6-7), για κάθε τύπο και επίπεδο εκπαίδευσης (ιδιαίτερα δε σε διαπολιτισμικά σχολεία και σε σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες).  Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργείται μια ποικιλία σχέσεων που αναδεικνύει τους γονείς ως συνεργάτες και εταίρους, αλλά και ως «ομάδες πίεσης» ( Ανδρέου, χ.χ. : 1-2), εμπλέκοντάς τους στη λήψη στρατηγικών, διαχειριστικών και λειτουργικών αποφάσεων για την εκπαίδευση (Αθανασούλα – Ρέππα, 2008β : 102), μέσα από δραστηριότητες παιδαγωγικής, διοικητικής και εκπαιδευτικής φύσης.

Η ενεργός ανάμειξη των γονέων στην οργάνωση του σχολείου και η συμμετοχή τους σε διαφόρου τύπου σχολικές δραστηριότητες  συνδέεται άμεσα με την καλύτερη σχολική επίδοση των παιδιών τους
Η ενεργός ανάμειξη των γονέων στην οργάνωση του σχολείου και η συμμετοχή τους σε διαφόρου τύπου σχολικές δραστηριότητες συνδέεται άμεσα με την καλύτερη σχολική επίδοση των παιδιών τους

Πιο συγκεκριμένα, η εμπλοκή των γονέων στην εκπαιδευτική διαδικασία μπορεί να έχει τις ακόλουθες μορφές :

Σχολές Γονέων:

□ Παρακολούθηση μαθημάτων σε επίπεδο σχολείου που θα παρέχουν  στους γονείς επιστημονική βοήθεια, ούτως ώστε να μπορούν να στηρίζουν τα παιδιά τους. Σε αυτήν την περίπτωση, οι γονείς εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους και γίνονται συμμέτοχοι της μαθησιακής διαδικασίας και καλύτεροι υποστηρικτές της προόδου των μαθητών ( Αθανασούλα – Ρέππα, 2008α : 80).

□  Παροχή βοήθειας για τη σωστή αγωγή των παιδιών, όσον αφορά την υγεία και τη σωστή διατροφή, προκειμένου να  αποφεύγονται φαινόμενα , όπως αυτό της παιδικής παχυσαρκίας (Lippeveldeetal., 2012 : 673-674) ή της ενδοσχολικής βίας.

Επικοινωνία : Σχεδιασμός αποτελεσματικών μορφών επικοινωνίας Σχολείο προς Σπίτι  και Σπίτι προς Σχολείο σχετικά με τα σχολικά προγράμματα και την πορεία του μαθητή (V. Hoover-Dempseyetal., 2005 : 118-120) .

□ Συναντήσεις με κάθε γονέα σε τακτά, προ-ορισμένα χρονικά διαστήματα.

Μεταφραστές για τη βοήθεια αλλόγλωσσων γονέων.

□ Τακτική αποστολή χρήσιμων σημειωμάτων, υπενθυμίσεων, τηλεφωνημάτων , ενημερώσεων και επικοινωνία μέσω τηλεματικής ή μιας ειδικά διαμορφωμένης πλατφόρμας (τύπου moodle) για την παρακολούθηση απουσιών των μαθητών ή άλλων ζητημάτων που σχετίζονται με τη σχολική πορεία τους.

Εθελοντισμός : Επάνδρωση και οργάνωση στήριξης και βοήθειας γονέων ( Eipsteinστο whatresearchsays…, 2002: 3).

□ Εθελοντικό πρόγραμμα σχολείου και τάξης με σκοπό να βοηθήσει δασκάλους, προϊστάμενους, μαθητές και  άλλους γονείς. Σύσταση ομάδων εργασίας γονέων (Κριεμάδης, 2004 : 166-168).

□ Γονικό δωμάτιο ή κέντρο οικογένειας για εθελοντική εργασία , συναντήσεις και δημιουργική απασχόληση για οικογένειες.

□ Ετήσια κάρτα έρευνας που θα προσδιορίζει όλα τα διαθέσιμα ταλέντα, ώρες και τοποθεσίες των εθελοντών.

Μάθηση στο σπίτι : Παροχή πληροφοριών και ιδεών στις οικογένειες σχετικά με τον τρόπο βοήθειας των μαθητών στο σπίτι όσον αφορά στις σχολικές εργασίες για το σπίτι, αλλά και άλλου τύπου δραστηριότητες που αφορούν το ωρολόγιο πρόγραμμα, αποφάσεις και σχεδιασμό.  Κατ’ οίκον επισκέψεις σε οικογένειες που χρήζουν ειδικής καθοδήγησης ( Αθανασούλα – Ρέππα, 2008α : 79).

            □ Βοήθεια και παροχή υποστήριξης στο σπίτι, οργάνωση χρόνου μελέτης και υιοθέτηση θετικών συμπεριφορών σε σχέση με τη μελέτη.

□ Πληροφορίες για οικογένειες σχετικά με δεξιότητες που απαιτούνται για κάθε μαθητή σε όλα τα μαθήματα σε κάθε επίπεδο εκπαίδευσης.

□ Πληροφόρηση αναφορικά με τακτικές που σχετίζονται με τα μαθήματα για το σπίτι , αλλά και τρόπους παρακολούθησης και συζήτησης της εργασίας στο σχολείο.

□ Συμμετοχή της οικογένειας όσον αφορά στην τοποθέτηση των στόχων του μαθητή σε κάθε σχολική χρονιά  σε σχέση με τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο και τον τομέα εργασίας.

Διοικητική εμπλοκή: Ενεργότερη και ουσιαστικότερη συμμετοχή των γονέων στη λήψη των αποφάσεων του σχολείου, ύπαρξη επικεφαλής και αντιπροσώπων γονέων (Egersdorff, 2010 : 13-14).

□ Ενεργοποίηση οργανώσεων γονέων, συλλόγους και επιτροπές για καθοδήγηση γονέων και συμμετοχή.

□ Ανεξάρτητες συμβουλευτικές ομάδες που θα ασκούν πίεση και θα εργάζονται για την αναμόρφωση  και βελτίωση του σχολείου.

□ Διαδικτυακοί ιστότοποι όπου θα μπορούν να συνδέονται όλες οι οικογένειες με τους εκπροσώπους τους.

Οι γονείς ως εταίροι του σχολείου ευνοούν και προάγουν την εκπαιδευτική διαδικασία
Οι γονείς ως εταίροι του σχολείου ευνοούν και προάγουν την εκπαιδευτική διαδικασία

Συνεργασία με την Κοινότητα : Καθορισμός και ενσωμάτωση οικονομικών πηγών και υπηρεσιών από την κοινότητα με στόχο να ενδυναμωθούν τα σχολικά προγράμματα, οι οικογενειακές πρακτικές και η μάθηση και ανάπτυξη των μαθητών.

□ Πληροφόρηση για μαθητές και οικογένειες σχετικά με  ζητήματα υγείας της κοινότητας, πολιτισμού, δημιουργικότητας, κοινωνικής στήριξης και άλλα προγράμματα/υπηρεσίες.

□ Πληροφόρηση σε σχέση με κοινωνικές υπηρεσίες  που συνδέουν τις μαθησιακές δεξιότητες με τα ταλέντα, συμπεριλαμβανομένων θερινών προγραμμάτων για μαθητές.

□ Διοργάνωση πολιτιστικών ή αθλητικών δραστηριοτήτων με πρωτοβουλία του συλλόγου γονέων (Πετρίδου, 2000 : 52-54) ή  διοργάνωση άλλων κοινωνικών εκδηλώσεων, όπως ημερίδες επαγγελματικού προσανατολισμού με την αξιοποίηση των τοπικών επαγγελματιών.

Με άλλα λόγια, η εκπαιδευτική μονάδα καλείται να μετασχηματιστεί σε ένα σημαντικό φορέα  « διαμόρφωσης και άσκησης εκπαιδευτικής πολιτικής» σε τοπικό επίπεδο ( Μαυρογιώργος, 2008 :133), στοιχείο που θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση αφενός τη δημιουργία ευκαιριών για συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στη ζωή του και αφετέρου τη δική του συμμετοχή στα τεκταινόμενα της τοπικής κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό, απαιτείται μια «κουλτούρα συνεργασίας»,  που προϋποθέτει ένα συνεργατικό μοντέλο διοίκησης του σχολείου, κατά το οποίο βάσει δημοκρατικών αρχών στη λήψη αποφάσεων προωθείται ιδιαίτερα η ενεργοποίηση της τοπικής κοινωνίας (Μαυρογιώργος, 2008 :150-151) και ιδιαίτερα η εμπλοκή των γονέων στην Εκπαιδευτική Διαδικασία, όπως παρατέθηκε παραπάνω.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 

ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΗ

Αθανασούλα – Ρέππα, Α. (2008α). Ο Εκπαιδευτικός Οργανισμός και το Ευρύτερο Κοινωνικό του Περιβάλλον. Στο: Α. Αθανασούλα- Ρέππα & Μ. Κουτούζης,  (Επιμ.), Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων (Τόμος Γ΄) : ΄Κοινωνική και Ευρωπαϊκή Διάσταση της Εκπαιδευτικής Διοίκησης. 2η έκδοση. (σσ. 39-92). Πάτρα : Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Αθανασούλα – Ρέππα, Α. (2008β). Λήψη Αποφάσεων στο χώρο της Εκπαίδευσης. Στο: Α. Αθανασούλα- Ρέππα, Α. Δακοπούλου, Μ. Κουτούζης, Γ. Μαυρογιώργος & Δ. Χαλκιώτης (Επιμ.), Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων (Τόμος Α΄) : Εκπαιδευτική Διοίκηση & Πολιτική. 2η έκδοση. (σσ. 71- 118). Πάτρα : Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Ανδρέου, Α. ( χ.χ.). Ομάδες πίεσης στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, χ.χ.

Ανθοπούλου, Σ.-Σ. (1999). Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού. Στο: Α. Αθανασούλα- Ρέππα, Σ.-Σ. Ανθοπούλου, Σ. Κατσουλάκης & Γ. Μαυρογιώργος, ( Επιμ.), Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων (Τόμος Β΄) : Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού. 1η έκδοση. (σσ. 17-92). Πάτρα : Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Everard, K. B. & Morris, G. (1999). Αποτελεσματική Εκπαιδευτική Διοίκηση. Μτφρ. Δ. Κίζικας. Πάτρα : ΕλληνικόΑνοικτόΠανεπιστήμιο.

Κριεμάδης, Θ., (2004).  Πολιτικές και στρατηγικές οργάνωσης και διοίκησης των σύγχρονων εκπαιδευτικών μονάδων. Στο : Μ. Τζάνη, Κοινωνιολογία Παιδείας, ( σσ. 157- 171). Αθήνα : Γρηγόρη.

Μαυρογιώργος, Γ. (2008). Η Εκπαιδευτική Μονάδα ως φορέας Διαμόρφωσης και Άσκησης Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Στο: Α. Αθανασούλα- Ρέππα, Α. Δακοπούλου, Μ. Κουτούζης, Γ. Μαυρογιώργος & Δ. Χαλκιώτης (Επιμ.), Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων (Τόμος Α΄) : Εκπαιδευτική Διοίκηση & Πολιτική. 2η έκδοση. (σσ. 119- 164). Πάτρα : Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Πετρίδου, Ε. (2000). Πρόταση μιας πρότυπης διαδικασίας προγραμματισμού του έργου της σχολικής μονάδας. Στο : Ζ. Παπαναούμ ( Επιμ.), Ο Προγραμματισμός του εκπαιδευτικού έργου στη σχολική μονάδα : Από τη θεωρία στην πράξη. (σσ. 49-57). Θεσσαλονίκη : Παιδαγωγικό Ινστιτούτο- ΑΠΘ. 

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ 

Anaxagorou, G. (2007). Teachers’ and Community stakeholders’ perceptions about school – community relations in Cyprus. International Journal about Parents in Education, 1, 53-58. Ανακτήθηκεαπό:

 http://www.ernape.net/ejournal/index.php/IJPE/article/viewFile/24/14

( τελευταία πρόσβαση 27.04.2014 ).

Blok, H. , PeetsmaT. T. D. & Roede, E. (2007). Increasing the Involvement of Parents in the Education of Special- needs Children. The British Journal of Developmental Disabilities, 53: 104, 3-16. Ανακτήθηκεαπό : http://www.bjdd.org/new/104/3to16.pdf ( τελευταίαπρόσβαση 27.04.2014 ).

Egersdorff, S. (2010). Leadership for Parental engagement. National College for Leadership of Schools and Children’s Services. Ανακτήθηκε από : https://www.mysciencework.com/publication/read/1919785/leadership-for-parental-engagement#page-1 ( τελευταία πρόσβαση 27.04.2014 ).

Gonzalez – DeHass, A. R. & Willems, P. (2003). Examining the Underutilization of Parent Involvement in the Schools.  The School Community Journal, 13: 1, 85-99.

Ανακτήθηκεαπό: http://eric.ed.gov/?id=EJ666068 (τελευταίαπρόσβαση 27.04.2014 ).

Iglesias, A. (1996). Parent Programs: Past, Present, and Future Practices. Στο:

 Wang, Margaret C., Ed.; Walberg, Herbert J., Ed. (Επιμ.), Strategies for Improving Education in Urban Communities :A Collection of Articles in Honor of Edmund W. Gordon & Maynard C. Reynolds. (σσ. 149-169) Philadelphia, PA. : National Center on Education in the Inner Cities. Ανακτήθηκε από : http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED414355.pdf (τελευταία πρόσβαση 27.04.2014 ).

Spera, C. (2005). A Review of the Relationship Among Parenting Practices, Parenting Styles, and Adolescent School Achievement. EducationalPsychologyReview, 17:2, 125-146. Ανακτήθηκε από :

http://www.sfu.ca/~jcnesbit/EDUC220/ThinkPaper/Spera2005.pdf( τελευταία πρόσβαση 27.04.2014 ).

V. Hover-Dempsey, K., Walker, J. M. T, Sandler, H. M., Whetsel, D., Green, C. L., Wilkins, A. S., Closson, K. ( 2005). Why Do Parents Become Involved? Research Findings and Implications. The Elementary School Journal, 106:2, 105-130. Ανακτήθηκε από :

http://www.jstor.org/stable/3654866?seq=1&show_all_authors_jstor=true&__redirected(τελευταία πρόσβαση 27.04.2014).

Van Lippevelde, W., Verloigne,M., De Bourdeaudhuij, I., Brug, J., Bjelland, M., Lien, N., Maes, L. ( 2012). Does Parental involvement make a difference in school-based nutrition and physical activity interventions? A systematic review of randomized controlled trials. Int J Public Health, 57, 673 -678.Ανακτήθηκε από : http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22301709  ( τελευταία πρόσβαση 27.04.2014).

What research says about parent involvement in children’s education in relation to Academic Achievement(2002). Ανακτήθηκε από : http://www.michigan.gov/documents/Final_Parent_Involvement_Fact_Sheet_14732_7.pdf  (τελευταία πρόσβαση 27.04.2014).

(Εμφανιστηκε 3,575 φορές, 1 εμφανίσεις σήμερα)

Δείτε ακόμη:

2 Σχόλια

  1. Pingback: Εμπλοκή γονέων στην εκπαιδευτική διαδικασία | Ο Κόσ

  2. Pingback: Εμπλοκή γονέων στην εκπαιδευτική διαδικασία | Ψυχολ

Κάντε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.