Ο Ηλίας Μηνιάτης γεννήθηκε στο Ληξούρι Κεφαλληνίας το 1669 από τον ιερέα Φραγκίσκο Μηνιάτη και την Μορεζίνα Περιστιάνου. Το 1710 εξελέγη επίσκοπος Κερνίτζης και Καλαβρύτων και χειροτονήθηκε το 1711. Απεβίωσε όμως τρία έτη αργότερα, την 1η Αυγούστου 1714 στην Πάτρα σε ηλικία μόλις 45 ετών. Υπήρξε ο σημαντικότερος ρήτορας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και τα έργα του εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του.

«Αν το ελληνικόν έθνος ήτο όμοιο προς τ’ άλλα το ρωμαικόν κράτος αποτελούντα έθνη· αν δεν είχεν ιστορίαν ένδοξον, προγενεστέραν της ιδρύσεως του κράτους εκείνου, και ηδύνατο ν’ απαρνηθή αυτήν, θα εθεώρει βεβαίως επαρκή την δόξαν ότι ανήκε ποτέ εις το μέγαν και πανίσχυρον ρωμαικόν κράτος, και τοσούτο μάλλον, καθ’ όσον ήτο η ψυχή αυτού, εν πάσι πρωτοστατούν και τα πάντα εν αυτώ ιθύνον. Τότε δε θα ωφείλωμεν να πάρομεν του κράτους εκείνου το όνομα και να διατηρήσωμεν την προσηγορίαν του Ρωμιού, να ονομάσωμεν δεν και την ημετέραν χώραν αντί Ελλάδος Ρωμανίαν, ως ονόμαζε ο ελληνικός λαός κατά τους μέσους χρόνους την βυζαντινήν επικράτειαν.»