Η τέχνη της δασικής φραγματικής
Μ’ έννοια ασκητική λοιπόν νοούνταν η τέχνη η μαστορική κι ενδότεροι ήταν οι μυχοί που κάμαν την πράξη ποιητική. Ο θεωρός της γης, ο νοός κι έντρυφος της φύσης, έπρεπε να «ταξιδέψει» στο κέντρο της, ν’ αναζητήσει το άβατό της, νάχει υπόμονη σπουδή για να ιδεί την ρίζα ‐ τέχνη, για να νοιωστεί με την ακέρια δημιουργία.
Διαβάστε περισσότερα ›