Ο κόμης Choiseul- Gouffier διαμηνύει στον Fauvel: «Άρπαξε ό,τι μπορέσης. Μην αφήνεις καμία ευκαιρία για λαφυραγωγία στην Αθήνα και στην περιοχή της. Ξεσήκωσε ό,τι περνάει από το χέρι σου. Μη λυπάσαι ούτε ζωντανούς ούτε πεθαμένους».

Σε όλες τις κρίσιμες πρώτες στιγμές του πολέμου αυτό που επικράτησε στο στράτευμα ήταν «γενική ακυβερνησία και παραλυσία».

Στις 4 Ιανουαρίου 1885 (με το νέο ημερολόγιο 16 Ιανουαρίου) ο προξενικός αντιπρόσωπος της βρετανικής πρεσβείας, Arthur Nicolson, μετά της συζύγου του απολάμβανε έναν ρομαντικό περίπατο στο αλσύλλιο του Λυκαβηττού. Ο καιρός ήταν ασυνήθιστα ζεστός για την εποχή και η μέρα ηλιόλουστη.

Από της ιδρύσεως του το ελληνικό κράτος είχε τα οικονομικά του σε χαώδη κατάσταση. Ήδη από τα 1827 το επαναστατημένο έθνος των Ελλήνων είχε χρεοκοπήσει, αδυνατώντας να αποπληρώσει τα ληστρικά δάνεια της ανεξαρτησίας ύψους 2,8 εκ. λιρών.

«Έστω ότι το Ναύπλιον παρεδόθη, μήπως τα πράγματα της ετελείωσαν; Εχειροτέρευσαν τουναντίον εις τοιούτον βαθμόν, ώστε και αν καταπαύση πάσα εν πάση της Ελλάδος γωνία η επανάστασις, ο βασιλεύς Όθων και η βασίλισσα Αμαλία αδύνατον του λοιπού επί του θρόνου των να καθήσωσιν».

Στις αρχές του 1859 η αντιπολίτευση ενάντια στον Όθωνα άρχισε να γίνεται εντονότερη. Το αντιδυναστικό κίνημα δυνάμωνε και ο πόλεμος που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στην Ιταλία και στην Αυστροουγγαρία.

Ο Καΐρης συνέτρωγε μαζί με τους μαθητές του, ενώ επιθυμούσε να τον αποκαλούν «αδελφό» και όχι «πάτερ». Πολλές από τις παιδαγωγικές μεθόδους του τις είχε εμπνευστεί από τον Ελβετό Johann Heinrich Pestalozzi, τον επονομαζόμενο και «δάσκαλο των φτωχών».

Η Δούκισσα της Πλακεντίας γεννήθηκε στην Philadelphia των Η.Π.Α. στα 1785. Το όνομα της ήταν Sophie de Marbois-Lebrun και ήταν κόρη του επιτετραμμένου της Γαλλίας στο Κογκρέσο της ομώνυμης πόλης, François Barbé-Marbois.

Ο πρώτος κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός της Ελλάδας υπήρξε ο Ιωάννης Κωλέττης, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 6 Αυγούστου 1844. Έχοντας επικρατήσει στις αιματηρές εκλογές του 1844, με την συνδρομή του Ανδρέα Μεταξά ηγέτη του ρωσικού κόμματος, θα μείνει στην εξουσία μέχρι τον θάνατο του, τον Αύγουστο του 1847.

Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο οι κάλπες έμεναν ανοιχτές για οκτώ ημέρες, ενώ σε πολλές περιοχές οι εκλογές διήρκεσαν ακόμη και δυο μήνες. Στην Αθήνα, μάλιστα, οι κάλπες άνοιξαν την 1η Αυγούστου και έκλεισαν την 26η του ίδιου μήνα!