Το κίνημα της πολιτικής ορθότητας και το ταυτοτικό κίνημα ως υποσύνολό του αναζητούν ενόχους. Αφηγούνται και ερμηνεύουν την ιστορία των κοινωνιών μέσα από το μεροληπτικό βλέμμα που όχι μόνο ταυτίζει τα υποτιθέμενα ή πραγματικά θύματα με το Καλό αλλά δικαιολογεί ακόμα και τα εγκλήματά τους: σύμφωνα με ένα σύστημα ηθικής που επιβάλλεται μέσω της ταυτοτικής εκτροπής, οι κολασμένοι της γης έχουν δικαίωμα να πάρουν το αίμα τους πίσω με όποιον τρόπο μπορούν. Αν ένας λευκός άνδρας παρενοχλήσει σεξουαλικά μια γυναίκα είναι βιαστής· αν όμως δεν είναι λευκός το πράγμα αλλάζει και μπορούμε να κάνουμε την πάπια.