«Βάστα Ρόμελ!»
Ο Έρβιν Γιόχαν Ευγένιος Ρόμμελ (Johannes Erwin Eugen Rommel, 15 Νοεμβρίου 1891 – 14 Οκτωβρίου 1944) ήταν στρατάρχης του Γ΄ Ράιχ κι ένας από τους ικανότερους στρατιωτικούς ηγέτες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρξε ο πιο δημοφιλής Στρατηγός στο εσωτερικό της Γερμανίας και κέρδισε τον σεβασμό των αντιπάλων του με τις θεαματικές νίκες του, ως διοικητής του Αφρικανικού Σώματος (Afrika Korps). Για τις ικανότητές του αυτές, του είχε αποδοθεί το προσωνύμιο «Αλεπού της Ερήμου» (αγγλικά: Desert Fox, Γερμανικά: Wüstenfuchs). Κατά την συμμαχική απόβαση των συμμάχων στην Νορμανδία (6 Ιουνίου 1944) ο Ρόμελ βρίσκεται σε άδεια στη Γερμανία· επιστρέφει αμέσως και διευθύνει με σχετική επιτυχία τις αμυντικές μάχες, αλλά η εξάλειψη του προγεφυρώματος των συμμάχων είναι ανέφικτη. Στις 17 Ιουλίου, ένα καταδιωκτικό αεροπλάνο ανατίναξε το αυτοκίνητό του, προξενώντας στον Στρατάρχη σοβαρό τραύμα στο κεφάλι.
Η φράση «Βάστα Ρόμελ.» αποδίδεται στους μαυραγορίτες της Αθήνας, οι οποίοι πουλούσαν σε ληστρικές τιμές σχεδόν τα πάντα, λόγω της έλλειψης τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης. Είχαν επομένως συμφέρον να συνεχιστεί ο πόλεμος. Σ’ ένα κείμενο του Κωστή Παπαγιώργη διαβάζουμε: «Αν σκοπός του πολίτη είναι η ανάδειξη και η προαγωγή, εννιά στις δέκα περιπτώσεις αυτή η ανάδειξη οφείλεται στις θεσμικές «τρύπες», σε πτυχές που ευνοούν τον τυχοδιωκτισμό, σε κενά που πληρούνται από αετονύχικες πρωτοβουλίες. Σε όλους τους τομείς, αντηχεί ένα κάποιο «Βάστα Ρόμελ!» – οι νέοι που δεν ξέρουν τι σημαίνει ας ρωτήσουν τους παλαιότερους.»
Και ο παλαιός Ηλίας Πετρόπουλος εξηγεί: «Ιαχή του δρόμου που έλεγαν στη Μαύρη Αγορά μετά τις 3-11-1942 που άρχισε η υποχώρηση του Ρόμελ. Η μάχη του Ελ Αλαμέιν (από τις 23-10-1942) έγινε αιτία να πέσει η αξία της χρυσής λίρας και, γενικότερα, οι τιμές όλων των εμπορευμάτων. Οι μαυραγορίτες δεν ήσανε όλοι εκατομυριούχοι, όπως νομίζουν σήμερα. Στις υπαίθριες αγορές συνωστίζονταν εκατοντάδες μικροπωλητές που πουλάγανε μπομπότα, τσιγάρα και τσιγαρόχαρτα, ψωμάκια-στούκας, ζαχαρίνη κ.λπ.»[1] Γενικότερα η φράση λέγεται όταν θέλουμε κάτι να κρατήσει, να διαρκέσει λίγο ακόμη μια ευνοϊκή κατάσταση. Ο Ρόμελ -ευτυχώς για τον ελληνικό λαό- δεν βάσταξε και οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής αποχώρησαν από την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1944.
Δ.Τ.
[1] Παροιμίες του υποκόσμου. Σελ. 25.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ομάδα του facebook Παροιμίες & γνωμικά. Αν θέλετε να γίνετε μέλη της ομάδας, επισκεφτείτε τη διεύθυνση: https://www.facebook.com/groups/2285257741730850/. Περισσότερες παροιμίες, παροιμιώδεις φράσεις και γνωμικά μπορείτε να βρείτε στο αρχείο μας ΕΔΩ.