«Δει δη χρημάτων.» Κάντε μια μικρή «δωρεά» στον «Ερανιστή»!

Ο ισχυρός, εν τέλει, συντρίβεται αφήνοντας πίσω του ένα κενό, που όλοι τρέχουν να καλύψουν. Η επανάληψη των γεγονότων – και μάλιστα με τους ίδιους πρωταγωνιστές που απλώς αλλάζουν ρόλους – είναι τόσο απροκάλυπτα στερεότυπη, που από ένα σημείο και μετά παίρνει τη μορφή του αναπόφευκτου. Ο άνθρωπος συμπεριφέρεται σαν το απόλυτο έρμαιο μιας μοίρας που ο ίδιος ορίζει. Με άλλα λόγια, φαίνεται εντελώς ανίσχυρος μπροστά στη δυναμική των παθών που αδυνατεί να ελέγξει.

«Οι καλοί θεσμοί που δεν έχουνε στήριγμα στρατιωτικό ξεφτίζουνε το ίδιο μ’ ένα περήφανο, βασιλικό αρχοντικό, καταστόλιστο με πετράδια και χρυσάφι, που όμως είναι ξέσκεπο και δεν έχει τίποτα να το φυλάξει απ’ τη βροχή.»

Καβάφης, ο ποιητής της Ιστορίας

«Απρίλης, Μάης, κουκιά μεστωμένα.», «Να βρέξ’ Απρίλης δώδεκα κι ο Μάης μια και φίνα.», «Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνον το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα.», «Ο Απρίλης με τα λούλουδα και ο Μάης με τα ρόδα.»

Η στροφή της αγγλικής εξωτερικής πολιτικής απέναντι στην οθωμανική αυτοκρατορία και τη Ρωσία είχε εν τέλει θετικό αποτέλεσμα για τον ηρωικό αγώνα των Ελλήνων· στους υποστηρικτές της ελληνικής ανεξαρτησίας προστέθηκαν τώρα και όσοι περίμεναν να πάρουν πίσω τα χρήματά τους ή να κερδοσκοπήσουν με τα ελληνικά χρεόγραφα.

Κατεβάστε δωρεάν 25 + 9 βιβλία για την Επανάσταση του 1821 (PDF)

Στην Ελλάδα που ξεκινούσε αφενός από χαμηλότερη οικονομική βάση και εκτός από τις καταστροφές του πολέμου είχε υποστεί κι έναν εμφύλιο, το όνειρο της «απόκτησης ρόδας» κινήθηκε αναπόφευκτα σε χαμηλότερα επίπεδα: στο διθέσιο (πλέον) μέσο. Κι εδώ ήταν που το κυρίαρχο στίγμα το έδωσαν δυο από αυτά: η Φλορέτα και η Βέσπα.

Κανείς δεν εξήγησε συγκεκριμένα και πειστικά γιατί η Ελλάδα βρέθηκε να επιδιώκει στόχους 15 χρόνια νωρίτερα από τη Γερμανία; Μήπως ακριβώς για να δοθεί –αντιστρόφως– στη Γερμανία αυτό το πλεονέκτημα (το αβάντζο) των 15 χρόνων, το οποίο θα μεταφέρει προσθετικά, θα αξιοποιήσει για τον εαυτό της, μέσω των εταιρειών της που θα έχουν «πράσινη» επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα από το 2023;

Ο Παύλος Χαρίσης, γεννημένος περί το 1830, αφού επιμελώς ανατράφηκε και διδάχτηκε τα εγκύκλια μαθήματα στη Βουδαπέστη, έγινε γλωσσομαθής· ανέλαβε δε την επιμέλεια των πατρικών κτημάτων, κι ενώ ήταν εύπορος ασχολείτο με μελέτες, επιδεικνύοντας ιδιαίτερη κλίση στα τεχνικά έργα, και ιδίως στην αρχιτεκτονική και την λεπτοτεχνκή (λεπτουργική). Πήρε δε ως σύζυγο την Σοφία, το γένος Σωτηριάδη[1], γυναίκα λεπτής ανατροφής και αγαθών αισθημάτων· ζούσε ήσυχη ζωή και απέκτησε δυο γιους, τον Αλέξανδρο και τον Ιωάννη.

Η Μποβολίνα γεννήθηκε το 1771 στην Κωνσταντινούπολη, μέσα στη φυλακή, όπου η μάνα της, η Σκεύω, πήγε να δει τον ετοιμοθάνατο άντρα της, που συνέλαβαν οι Τούρκοι μετά τα Ὀρλωφικά. Νονός της ο Μούρτζινος της Μάνης (αυτός τη βάφτισε Λασκαρίνα). Παντρεύτηκε δύο φορές και χήρεψε άλλες δύο (στα 1797 και στα 1811), και οι δύο της άντρες σκοτώθηκαν σε ναυμαχία με Αλγερινούς πειρατές (ο Σπετσιώτης πλοίαρχος Δημήτρης Γιάννουζας ήταν ο πρώτος της σύζυγος, ο ζάμπλουτος Σπετσιώτης καραβοκύρης Δημήτρης Μπούμπουλης ο δεύτερος).

Τα αστικά δάση μπορούν να απορροφήσουν ένα σημαντικό μέρος αυτής της αστικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης και έτσι να συμβάλουν στη βελτίωση της δημόσιας υγείας. Γι’ αυτούς και για άλλους λόγους, οι σύγχρονες στρατηγικές παρεμβάσεις στη δημόσια υγεία θα πρέπει να εξετάσουν και να αξιοποιήσουν την αξία των δασών και των χώρων πρασίνου στον πολεοδομικό σχεδιασμό και τον γενικότερο χωροταξικό σχεδιασμό.

«Ο κόσμος είναι η Ελλάδα που διαστέλλεται, η Ελλάδα είναι ο κόσμος που συστέλλεται»

Τότε ἔκατζε ὁ Γκούρας καὶ οἱ ἄλλοι καὶ φάγαμεν ψωμί· τραγουδήσαμεν κ᾿ ἐγλεντήσαμεν. Μὲ περικάλεσε ὁ Γκούρας κι᾿ ὁ Παπακώστας νὰ τραγουδήσω· ὅτ᾿ εἴχαμεν τόσον καιρὸν ὁποῦ δὲν εἴχαμεν τραγουδήση – τόσον καιρόν, ὁποῦ μας ἔβαλαν οἱ ῾διοτελεῖς καὶ γγιχτήκαμεν διὰ νὰ κάνουν τοὺς κακούς τους σκοπούς. Τραγουδοῦσα καλά. Τότε λέγω ἕνα τραγούδι·

«Το Κοράνι απηγόρευεν εις τους πιστούς να μανθάνουν τας γλώσσας των απίστων. Και η άγνοια αυτή εκράτησε τους μουσουλμάνους μακράν της ζωής των κατακτηθέντων λαών… [..] Λογαριασμοί, έγγραφα, διατάγματα συνετάσσοντο εις την ελληνικήν. Την ιδίαν γλώσσαν μεταχειρίζετο και ο Μωάμεθ Β’ και εις τας μετά των ξένων σχέσεις.»

«Με ήλθαν γράμματα από τον Υψηλάντη δια να είμαι έτοιμος, καθώς και όλοι οι εδικοί μας. 25 Μαρτίου ήτον η ημέρα της γενικής επαναστάσεως… Ήλθαν εκεί όπου ευρισκόμουν και τους έλεγα ότι την ημέρα του Ευαγγελισμού να είναι έτοιμοι και κάθε επαρχία να κινηθεί εναντίον των Τούρκων»

Δι’ αυτούς τους Μουσουλμάνους, η τυραννία του Σουλτάνου είναι κοινή μορφή ασιατικού δεσποτισμού, αλλ’ ο ζυγός της είναι πολύ πλέον αφόρητος δια τους Ραγιάδες, τους εκτεθειμένους εις τα φρενοτροπίας ουχί ενός ή ολίγων ατόμων, αλλ’ ενός όλου δεσπόζοντος έθνους, δούλους δούλων πράγματι.