Η Ελλάδα λοιπόν κληρονόμησε τη Ρώμη. Αρχικώς, στα 330, τίποτα τέτοιο δεν είχε προβλεφθεί: η Κωνσταντινούπολη του Κωνσταντίνου ήταν ένα προγεφύρωμα της ρωμαϊκότητας και της λατινικής γλώσσας σε ελληνικό έδαφος (127). Αλλά η ρωμαϊκή Δύση έβαλε στα χέρια των Ελλήνων τον μηχανισμό της κυριαρχίας τους. Με τον Κωνστάντιο τον Β΄, η Σύγκλητος του Βυζαντίου εξισώθηκε με εκείνη της παλαιάς Ρώμης.

Η εθνικοποίηση του Ισλάμ και ο εξισλαμισμός του έθνους είναι ταυτόσημες διαδικασίες που στοχεύουν στη δημιουργία ενός υποδειγματικού πολίτη, εθνικά Τούρκου, θρησκευτικά σουνίτη, ο οποίος, εκπαιδευμένος στον στρατώνα ή το τζαμί, είναι βιομηχανικά κατασκευασμένος και ρυθμισμένος με στόχο να διορθώσει την αδικία της ιστορίας και να αποκτήσει εκ νέου τη δύναμη να εξουσιάζει.

Από την εποχή των Νεότουρκων, γύρω στο 1910, όταν στην Τουρκία αναπτύσσεται ένας νεόκοπος επιθετικός εθνικισμός, η αντίθεση Ελλήνων και Τούρκων παύει να ενδύεται τη μορφή της αντίθεσης ορθόδοξων και μουσουλμάνων και εμφανίζεται πρωταρχικώς ως εθνική, μη θρησκευτική αντίθεση, έστω και εάν το θρησκευτικό στοιχείο συνεχίζει να λειτουργεί στο υπόστρωμα.

Μεταξύ των 34 κρατών και εθνικοτήτων οι Έλληνες πρωτεύουμε στην πίστη μας ότι υπάρχει Θεός (92%), ξεπερνώντας ακόμα και τους Ρώσους (75%), την ίδια ώρα που μόνο το 36% των Σουηδών δηλώνει το ίδιο.

   Οι περιουσίες των Εβραίων της Θεσσαλονίκης Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης                 Μία τραγική στιγμή της ιστορίας της Θεσσαλονίκης είναι η εξολόθρευση των 50 χιλιάδων περίπου Εβραίων της πόλης από τους Ναζί στα 1943-1944. Εκτός όμως από το τραγικό γεγονός […]

Ο Παύλος Καρολίδης (1849 – 1930) ήταν Έλληνας ιστορικός, πολιτικός και καθηγητής πανεπιστημίου. Το κείμενο που δημοσιεύουμε στη συνέχεια είναι από το βιβλίο του «Εγχειρίδιον βυζαντινής ιστορίας. Μετά των κυριωτάτων κεφαλαίων της λοιπής μεσαιωνικής ιστορίας.», το οποίο κυκλοφόρησε το 1908 από τις εκδόσεις […]

Πας μουσλίμ ή μουσουλμάνος πρέπει κατά τον Μωάμεθ να εργάζηται διηνεκώς υπέρ του θριάμβου του Ισλάμ, ουχί μόνον διά του λόγου, αλλά και δι’ έργου, ήτοι διά του ξίφους. Τούτο απαιτεί αυτή η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους και η προς αυτό ευσπλαγχνία.

Ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο στρατόπεδο, μετά το Άουσβιτς

Σταδιακά, ο σιωνισμός έγινε εθνικιστικό κίνημα, ενώ από τη μεριά των Παλαιστινίων η διαμάχη πήρε, και παίρνει, όλο και περισσότερο θρησκευτικό χαρακτήρα.

Οι Σεφαρδίτες είναι οι μόνοι μη μουσουλμανικοί πληθυσμοί που γίνονται Οθωμανοί υπήκοοι με τη θέλησή τους. Μετά από τους συνεχείς διωγμούς από τις χριστιανικές χώρες της Ευρώπης, βρήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το καταφύγιο που τους δέχτηκε με «ανοιχτές αγκάλες».