Ετικέτα: Παύλος Καρολίδης

With the Catholic Church weak and divided at the top, Henry and his new leading minister, Thomas Cromwell, are able to break England's allegiance to the Pope, secure the king's divorce, and initiate the Reformation in England.

Η Γαλλία κατά τον 9ο και 10ο αιώνα. Ιστορία της Αγγλίας από του 449 μέχρι 1066 μ. Χ.

Η Νορμανδική κατάκτησις του 1066 επέδρασε μεγάλως επί τον Αγγλικόν βίον, ου μόνον δυναστικώς και πολιτικώς, αλλά και εθνικώς και γλωσσικώς και κοινωνικώς και αντικατέστησε τον καθαρώς Γερμανικόν Αγγλοσαξονικόν λαόν διά του νέου Αγγλικού έθνους, του προελθόντος εκ της αναμίξεως του έθνους του Αγγλοσαξονικού μετά του έθνους των εν Γαλλία εκγαλλισθέντων ή εκρωμανισθέντων Νορμανδών.

Διαβάστε περισσότερα ›
Έμβλημα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1200-1350)

Οι διάδοχοι του Καρόλου. Αρχή του συστήματος της ευρωπαϊκής συμπολιτείας των κρατών. Το Γερμανικό κράτος και η νέα αυτοκρατορία

Ώστε εκ της διαλύσεως του κράτους, του Καρόλου δύο μεν προέκυψαν κράτη μεγάλα, το Γερμανικόν και το Γαλλικόν, πολλά δε μικρά, εν οίς το αξιολογώτερον ην το της Ιταλίας. Το αυτοκρατορικόν αξίωμα ελάμβανεν ο εξ οιουδήποτε των κρατών τούτων κατορθών να λάβη αυτό.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Άγιος Βονιφάτιος (Saint Boniface, 675 – 5 Ιουνίου 754) ήταν Αγγλοσάξονας ιεραπόστολος, ηγετική προσωπικότητα της αγγλοσαξονικής αποστολής στα γερμανικά τμήματα της Φραγκικής αυτοκρατορίας κατά τον 8ο αιώνα. Εγκαθίδρυσε τις πρώτες οργανωμένες χριστιανικές κοινότητες σε πολλά μέρη της Γερμανίας. Είναι ο άγιος προστάτης της Γερμανίας και αποκαλείται "Απόστολος των Γερμανών".

Η Εκκλησία στη Δύση και ο Παπισμός

Αλλά πλην των Αγγλοσαξόνων και Ιρλανδοί κληρικοί ως ιεραπόστολοι της Ρώμης διέδιδον την Χριστιανικήν θρησκείαν μεταξύ των Γερμανών. Οι Ιρλανδοί είχον παραλάβει τον Χριστιανισμόν πολλώ πρότερον των Αγγλοσαξόνων και δη κατ’ αξιοσημείωτον τρόπον παρά των χριστιανών Βρεττανών, των εξολοθρευθέντων είτα κατά μέγιστον μέρος υπό των εθνικών Άγγλων.

Διαβάστε περισσότερα ›
O Φράγκος βασιλιάς Καρλομάγνος ήταν αφοσιωμένος Καθολικός και διατηρούσε στενή σχέση με τον παπισμό σε όλη του τη ζωή. Το 772, όταν ο Πάπας Αδριανός Α΄ απειλήθηκε από εισβολείς, ο βασιλιάς έσπευσε στη Ρώμη για να του παράσχει βοήθεια. Εδώ φαίνεται ο πάπας να ζητά βοήθεια από τον Καρλομάγνο σε μια συνάντησή τους κοντά στη Ρώμη.

Κάρολος ο Μέγας ως βασιλεύς των Φράγκων και αυτοκράτωρ του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους

Αυτό δε το αυτοκρατορικόν αξίωμα του Ρωμαίου αυτοκράτορος, όπερ έλαβεν ο Κάρολος τω 800, ήτο η λαμπρά κορωνίς και το επιστέγασμα της μέχρι τότε υπερτριακονταετούς ενδόξου βασιλείας αυτού. Ο Κάρολος είχεν ιδρύσει κράτος μέγα, μη ελαττούμενον κατά την έκτασιν του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η μάχη του Πουατιέ (732) ή μάχη της Τουρ (όπως είναι επίσης γνωστή)[6] ήταν μια μάχη μεταξύ των ενωμένων δυνάμεων των Φράγκων και των Βουργουνδών υπό την ηγεσία του Κάρολου Μαρτέλου ενάντια στους Άραβες υπό τον Αμπντούλ Ραχμάν Ιμπίν Αλ Γκαφίκι που ήδη είχαν προωθηθεί και καταλάβει την Ισπανία.

Ο Κάρολος Μάρτελλος και η μάχη του Πουατιέ. Πιπίνος ο Βραχύς

Αλλά τον κίνδυνον τούτον απέτρεψεν από του Χριστιανισμού ο Κάρολος Μάρτελλος μετά των Φράγκων αυτού, νικήσας τους Άραβας εν επταημέρω μάχη (18-25 Οκτωβρίου του 732) μεταξύ Τορώνης και Πικταυίας (Tours και Poitiers) και αναγκάσας αυτούς να υποχωρήσωσι πέραν των Πυρηναίων, επικληθείς διά τούτο Μάρτελλος (martelus), ήτοι σφύρα.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Χλωδοβίκος Α΄ (Clovis Ier, 466 - 27 Νοεμβρίου 511), γιος του Χιλδερίχου Α΄ και εγγονός του Μεροβαίου ήταν Φράγκος βασιλιάς από το 481 έως το 511 μ.Χ. Στις 25 Δεκεμβρίου του 496 βαπτίστηκε ο ίδιος καθολικός από τον επίσκοπο της Ρενς.

Το Φραγκικόν κράτος από του 6ου μέχρι του 8ου μ. Χ. αιώνος

Το Φραγκικόν κράτος μετά τον θάνατον του Χλωδοβίκου δεν διετήρησε την ενότητα αυτού, διαιρεθέν μεταξύ των υιών και εγγόνων του Χλωδοβίκου, και οτέ μεν ενούμενον υπό ένα αυτών, οτέ δ’ αύθις διαιρούμενον. Προς τούτοις αι μεταξύ των διαφόρων τούτων ηγεμόνων έριδες και πόλεμοι ανέκοψαν εν μέρει την εξωτερικήν ενέργειαν του κράτους.

Διαβάστε περισσότερα ›
Αρχαίοι Γερμανοί πολεμιστές από τη σειρά χαλκογραφιών Germania Antiqua - Φίλιπ Κλίβερ, 1616.

Η ιστορία των βαρβαρικών Γερμανικών κρατών από του τέλους του 5 μέχρι του τέλους του 8 αιώνος

Οι Φράγκοι ίδρυσαν περί τα μέσα του 5 μ. Χ. αιώνος κράτος εν τη βορειανατολική Γαλατία· οι Βουργούνδιοι εν τη νοτιανατολική Γαλατία (414), οι Βησιγότθοι εν τη νοτίω Γαλατία και τη βορεία Ισπανία (416)· οι Σουήβοι και Αλανοί εν τη βορειοδυτική Ισπανία (416)· οι Βανδήλοι εν Ισπανία και είτα εν Αφρική (429) και οι Άγγλοι εν Βρεττανία.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία και ο αυτοκράτορας Καρλομάγνος ή Κάρολος ο Μέγας, μικρογραφία από γερμανική παλαίτυπη μετάφραση του βιβλίου του Βοκάκιου De mulieribus claris, περ. 1474.

Κωνσταντίνος ο πορφυρογέννητος και η βασίλισσα Ειρήνη (780-803 μ. X.)

Κωνσταντίνος ο πορφυρογέννητος και η βασίλισσα Ειρήνη (780-803 μ. X.) Κείμενο: Παύλος Καρολίδης Ο Λέων Δ’ κατέλιπεν υιόν και διάδοχον τον Κωνσταντίνον Στ’, καλούμενον πορφυρογέννητον ως γεννηθέντα εν πορφύρα, ήτοι βασιλεύοντος (πορφύραν φέροντος) του πατρός. Τον Κωνσταντίνον ΣΤ’ ανήλικον όντα επετρόπευσεν […]

Διαβάστε περισσότερα ›
Εικονομάχοι καλύπτουν την εικόνα του Χριστού με ασβέστη. Ψαλτήρι Χλουντόφ (περί το 830). Μόσχα, Ιστορικό Μουσείο

Ο Κωνσταντίνος Ε’ (741-775). Λέων Δ’ ο επικαλούμενος Χάζαρος (775-780 μ. Χ.)

Εντεύθεν το όνομα του Κωνσταντίνου Ε’ κατέστη και βραδύτερον λίαν μισητόν εις τους μοναχούς και το αμαθές πλήθος, και πολλά κατά του βασιλέως ελέχθησαν δύσφημα και υβριστικά επώνυμα εις αυτόν εδόθησαν, εν οίς επεκράτησε το Κοπρώνυμος.

Διαβάστε περισσότερα ›
Το Υγρό πυρ από το χειρόγραφο του Ιωάννη Σκυλίτζη στη Μαδρίτη

Οι διάδοχοι του Ηρακλείου Κωνσταντίνος και Κώνστας. Φιλιππικός. Αναστάσιος Β’ και Θεοδόσιος Γ’.

Αλλ’ η σωτηρία του Ελληνικού κράτους από της φοβεράς επιδρομής έσωσε και όλην την Ευρώπην, ήτις τότε οικουμένη υπό βαρβάρων εν μέρει προσελθόντων, εν μέρει δε μη προσελθόντων έτι εις τον Χριστιανισμόν, ταχέως ηδύνατο, υποτασσομένη υπό των Αράβων, να εξισλαμισθή, καταστρεφομένου ούτως εν σπέρματι του Ευρωπαϊκού χριστιανικού πολιτισμού.

Διαβάστε περισσότερα ›