Μια αναφορά στα χρόνια της νιότης και των αγώνων του 114 και του 15%

Η ευαισθησία και ο σεβασμός των κανόνων ζωής που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει τους ανθρώπους, πέρασε αλλού. Τα σκυλιά έδωσαν στους βασανιστές ένα μάθημα, αλλά το ερώτημα παρέμενε μετέωρο: Μπορούσαν άραγε αυτοί να το καταλάβουν;

Τις δυο τρεις τελευταίες ημέρες βιώσαμε το σημαντικό και το χρήσιμο της ενημέρωσης, όπως το εκλαμβάνουν τα περισσότερα τουλάχιστον από τα ελληνικά ΜΜΕ!

Μια ομάδα κατοίκων του Παλαιοκάστρου της Χαλκιδικής αποφάσισαν πριν πέντε περίπου χρόνια να προχωρήσει στο εγχείρημα της αποκατάστασης του εξωκλησιού του Προφήτη Ηλία.

Ο πολιτικός λόγος του Μίκη στο συλλαλητήριο, δεν είχε καμιά σχέση με όσα πίστευε μια ολόκληρη ζωή. Τα λόγια του δεν έβγαιναν από την καρδιά του, όπως παλαιότερα. Το τραγούδι «σώπα όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες», που ξεσήκωνε τις καρδιές μας, τώρα ακούγονταν περίεργα.

Ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, δημιούργημα της φύσης και της παιδικής φαντασίας του Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη[*] Ο εγγονός μας Δημήτρης ζει αρμονικά με τους φίλους του σε ένα παιδικό σταθμό της Ν. Κορέας. Αν και είναι το μοναδικό παιδί με καταγωγή από […]

Στο τέλος της Γερμανικής Κατοχής έφτασε με τους συντρόφους του στη Θεσσαλονίκη, μια ημέρα πριν την απελευθέρωσή της κι αφού λίγο νωρίτερα πέρασαν από τον Χορτιάτη, όπου πρώτοι αντίκρισαν με φρίκη τα αποτελέσματα του ολοκαυτώματος της ιστορικής κωμόπολης, που προκάλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές.

Τα γόνιμα φθινόπωρα της γενιάς του 114 και του 15% για την παιδεία

Στη μνήμη του αδελφού μου Νίκου Αικατερινάρη (1944 – 1977) Τον Νίκο τον κρατώ μέσα μου, με τον νου και την καρδιά, γιατί σπάνια υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Άδολοι, ειλικρινείς, όμορφοι και λεβέντες. Καθώς συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από τότε που «έφυγε», […]

Το στρατόπεδο ονομάστηκε «Π. Μελά», παραπέμποντας σημειολογικά στο Μακεδονικό αγώνα και στην απελευθέρωση.