Κατηγορία: Πολιτική

Το στεγαστικό ζήτημα είναι ένα από τα πιο καίρια κοινωνικά ζητήματα των ημερών μας.

Η στεγαστική κρίση, το δημογραφικό και η απαιτούμενη αποκέντρωση

Εδώ που έχουμε φτάσει με τις αλλαγές των χρήσεων και της οικονομικής φυσιογνωμίας στα κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, απαιτούνται πολύ περισσότερα κεφάλαια, χρόνος, και προσπάθεια ώστε να επέλθουν αλλαγές οι οποίες να φτάσουν να είναι αισθητές στα μεσαία και τα χαμηλότερα στρώματα.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η χρήση των υδάτων που είναι ένας περιβαλλοντικός κοινός πόρος πρέπει να γίνεται σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Αυτή η γενική αρχή, εκτός από την ρύπανση ή την μόλυνση του νερού, αντανακλά στην τιμολόγηση του ύδατος ώστε να μην υπάρχει κατασπατάληση για άρδευση και ύδρευση και για να διατηρείται η ποσότητα και η ποιότητα του σε καλή κατάσταση τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το φυσικό περιβάλλον.

Τι γίνεται με το νερό;

Όπως και σε άλλους τομείς, η Ελλάδα πελαγοδρομεί καθώς ο κάθε φορέας προσπαθεί να υλοποιήσει κάποιο έργο χωρίς να συνεργάζεται με τους άλλους χρήστες των υδάτων. Ένας Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων ενδιαφέρεται πρωτίστως για την διασφάλιση μεγαλύτερης ποσότητας νερού άρδευσης για τα μέλη του και δεν φροντίζει για την εξοικονόμηση του νερού με κλειστά δίκτυα. Είναι πρόσφατο το παράδειγμα της δημιουργίας μεγάλου τσιμεντένιου αγωγού στο δέλτα του Νέστου, μια πρακτική που θυμίζει την δεκαετία του ΄50, ενώ παντού φτιάχνονται πλέον κλειστά δίκτυα.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η επιλογή της κυβέρνησης να περιορίσει το νομοθετικό της έργο στην ίδρυση μιας ακόμα Ανεξάρτητης Αρχής, θυμίζει την τυπική αντίδραση της κεντρικής διοίκησης που σε κάθε πρόβλημα απαντά με εξαγγελίες ίδρυσης επιτροπών και άλλων αρμόδιων οργάνων.

H ιδιωτικοποίηση και το νερό

Στις μεγάλες πόλεις το δίκτυο είναι πεπαλαιωμένο με συνέπεια εκτός των διαρροών να υπάρχει υποβάθμιση και της ίδιας της ποιότητας του νερού –«ιδιωτικοποίηση» εξ άλλου δεν είναι μόνο η εκποίηση του φορέα διαχείρισης, είναι και το να αναγκάζονται εν τοις πράγμασι τα νοικοκυριά να στρέφονται στο εμφιαλωμένο νερό με σημαντικό μηνιαίο κόστος επειδή το νερό της βρύσης «δεν πίνεται».

Διαβάστε περισσότερα ›
Σκίτσο του Xulio Formoso για τον Μπάουμαν. «Κουλτούρα καταναλωτισμού και πολιτισμός απορριμμάτων»

Ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν, η κουλτούρα καταναλωτισμού και το alter ego της

Εν κατακλείδι λοιπόν, ο Μπάουμαν μας λέει πως παρόλο που μόνο στην αιωνιότητα ο αποκλεισμός, η σπατάλη, τα απορρίμματα και η περιττότητα δεν έχουν καμία θέση και παρόλο που μόνο εκεί μπορούμε να βρούμε το νόημα που ψάχνουμε και τα στοιχεία της προσωπικής ταυτότητας και ελευθερίας μας, η αιωνιότητα είναι πολύ συχνά συνυφασμένη με την αβεβαιότητα, ενώ δεν αποκλείεται να δημιουργήσει και ένα αίσθημα φόβου, έναν φόβο κοσμικό.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η κακοδαιμονία του ελληνικού κράτος με τον σιδηρόδρομο είναι διαχρονική. Ανέκαθεν τα ιδιωτικά συμφέροντα αντιστρατεύονταν ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο. Τον 19ο αιώνα, λόγω έλλειψης δρόμων, οι καραβοκύρηδες είχαν στα χέρια τους τις συγκοινωνίες και έβλεπαν ανταγωνιστικά τη δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου. Έτσι η Ελλάδα υπήρξε η τελευταία βαλκανική χώρα που έφτιαξε σιδηρόδρομο.

Χρειαζόμαστε και μια Μεγάλη Ιδέα «εσωτερικού»

Η κακοδαιμονία του ελληνικού κράτος με τον σιδηρόδρομο είναι διαχρονική. Ανέκαθεν τα ιδιωτικά συμφέροντα αντιστρατεύονταν ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο. Τον 19ο αιώνα, λόγω έλλειψης δρόμων, οι καραβοκύρηδες είχαν στα χέρια τους τις συγκοινωνίες και έβλεπαν ανταγωνιστικά τη δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου. Έτσι η Ελλάδα υπήρξε η τελευταία βαλκανική χώρα που έφτιαξε σιδηρόδρομο.

Διαβάστε περισσότερα ›
Τρένο σε χωριό του Κιλκίς τη δεκαετία του 1940. Χωρίς τους ελληνικούς σιδηροδρόμους θα ήταν αδύνατη η στρατιωτική κινητοποίηση που οδήγησε στο έπος της Αλβανίας. Μεγάλο μέρος του δικτύου έμελλε όμως να καταστραφεί στην Κατοχή από τους Γερμανούς. Φωτ. A.P./ Frank Noel

Τα φαντάσματα του ΟΣΕ

Γιατί η Ελλάδα δεν κατάφερε ποτέ να αποκτήσει σύγχρονο σιδηρόδρομο, παρότι «επένδυσε» δεκάδες δισεκατομμύρια – Κακοδιοίκηση και διαφθορά στον οργανισμό που έχει κοστίσει όσο 5 «Ολυμπιακές» – Από την «παράγκα» της χούντας, στις οπτικές ίνες που ποτέ δεν λειτούργησαν.

Διαβάστε περισσότερα ›
Χορεύοντας tango με τους Ναζί…

Χορεύοντας tango με τους Ναζί…

Τον Απρίλιο του 1994 ένα τηλεοπτικό συνεργείο του αμερικανικού καναλιού ABC περιφερόταν, φαινομενικά αθώα, στους δρόμους της μικρής επαρχιακής πόλης Bariloche στο βόρειο μέρος της Παταγονίας στην Αργεντινή. Ο πραγματικός σκοπός της δημοσιογραφικής αποστολής ήταν η έρευνα για φυγόδικους πρώην Ναζί που σύμφωνα με πληροφορίες είχαν βρει καταφύγιο στην Αργεντινή και πιο συγκεκριμένα στο Bariloche.

Διαβάστε περισσότερα ›
Λίγα λόγια για το τραίνο και τη θέση του στo ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης

Λίγα λόγια για το τραίνο και τη θέση του στo ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης

Παρά τα προφανή και γνωστά τοις πάσι πλεονεκτήματα αυτά, ο ελληνικός σιδηρόδρομος φυτοζωεί. Η σύγκριση, δε, με την υπόλοιπη Ευρώπη, είναι απογοητευτική. Δεν είναι οικονομικό το ζήτημα, αλλά ζήτημα προτεραιοτήτων της Πολιτείας.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η Τραγωδία των Τεμπών είναι ανείπωτη. Περπατώντας στους δρόμους, καταλαβαίνει κανείς ότι έχει προκαλέσει ένα βαθύ τραύμα στον συλλογικό ψυχισμό της κοινωνίας. Αφού δεν μπορεί να γίνει τίποτα για να το αποκαταστήσουμε, τουλάχιστον, ας το σεβαστούμε. Ας μην το εκτονώσουμε στην παντομίμα της μεταπολίτευσης, και τις θεατρικότητες μιας πολιτικής αντιπαράθεσης σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση.

Ελλάδα, ένα «αποτυχημένο κράτος»

Η Τραγωδία των Τεμπών είναι ανείπωτη. Περπατώντας στους δρόμους, καταλαβαίνει κανείς ότι έχει προκαλέσει ένα βαθύ τραύμα στον συλλογικό ψυχισμό της κοινωνίας. Αφού δεν μπορεί να γίνει τίποτα για να το αποκαταστήσουμε, τουλάχιστον, ας το σεβαστούμε. Ας μην το εκτονώσουμε στην παντομίμα της μεταπολίτευσης, και τις θεατρικότητες μιας πολιτικής αντιπαράθεσης σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η Γαλλική Επανάσταση ήταν περίοδος μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών στη Γαλλία, που διήρκεσε από το 1789 έως το 1799. Άλωση της Βαστίλης, 14 Ιουλίου 1789.

Τι σημαίνει η γαλλική φράση, «Ancien Régime»

Πολύ πριν απειληθούν από την Επανάσταση, τα σημαντικότερα μέλη των ανώτερων στρωμάτων της φεουδαλικής κοινωνίας ή της κοινωνίας του ancien regime ζούσαν αναπτύσσοντας έντονη δραστηριότητα με πρωταρχικό σκοπό τους να βελτιώσουν την κοινωνική τους θέση ισχύος μέσω της απόκτησης αξιωμάτων και πλούτου.

Διαβάστε περισσότερα ›