ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (δεύτερο μέρος)  Του καθηγητή θεολόγου- φιλολόγου, Φιλοκτήμονα Φάκα Ο Βυζαντινός πολιτισμός αποτελεί συνέχεια του πολιτισμού τον οποίο ανέπτυξαν κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους οι Έλληνες. Συνίστατο δε στα εξής στοιχεία: […]

ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (πρώτο μέρος) Του καθηγητή θεολόγου-φιλολόγου, Φιλοκτήμονα Φάκα Αφορμή για τη διαπραγμάτευση του θέματος αυτού υπήρξαν ορισμένα γεγονότα, που έλαβαν χώρα τις τελευταίες δεκαετίες του περασμένου αιώνα. Τα γεγονότα αυτά […]

Τσέχοφ ο είρων. Το τραγικό και το γελοίο στον Γλάρο «Εκείνο που μ’ ενδιαφέρει περισσότερο σε μια πόλη είναι το νεκροταφείο και το τσίρκο» Α. Π. ΤΣΕΧΩΦ Κείμενο: Μάριος Πλωρίτης «Σκεφθείτε, γράφω ένα θεατρικό έργο… Είναι κωμωδία κι έχει τρεις […]

Αναγνωρίζοντας την πρωτοκαθεδρία και τον επιστημονικό και τεχνικό ρόλο της δασικής υπηρεσίας, θα πρέπει να σταθεί αρωγός και να κινητοποιήσει τους πολίτες σε δράσεις που θα οδηγήσουν στη βελτίωση και την υγεία του δάσους.

Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι η διάσωση της Αριστεράς, την οποία επιλέγουν κάποιοι για να δικαιολογήσουν την αδικαιολόγητη προσχώρησή τους στο εγχείρημα Βαρουφάκη, αλλά η ενότητα του λαού, ως μόνη απάντηση στην κρίση του έθνους μας που γιγαντώνεται.

ΧΗΜΕΙΑ ή ΤΕΡΑΤΑ στις διατυπώσεις των θεμάτων του 2019; Γράφει ο Νίκος Γ. Μπουκουβάλας, Χημικός Σέρβια 14/06/2019 Οι φερομόνες, η ατροβαστίνη, τα γιαούρτια, η οιστραδιόλη, οι ασπιρίνες, η παρακεταμόλη, τα λιπάσματα, η φαινοβαρβιτάλη, η πορεία Ostwald και η επέτειος των […]

Ο Λένιν ήξερε ότι το καθεστώς έπρεπε να δώσει άμεσες λύσεις κυρίως στο ζήτημα του επισιτισμού, γιατί διαφορετικά θα κινδύνευε. Ήξερε επίσης ότι ο αγροτικός πληθυσμός στο μεγαλύτερο μέρος του ήταν δυσαρεστημένος από τις επιτάξεις.

Τα σύγχρονα κόμματα εξουσίας, ακολουθούν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες μια κίνηση που τα απομακρύνει από την κοινωνία και τα φέρνει πιο κοντά στο κράτος.

Για να είμαστε λοιπόν ακριβείς θα έπρεπε να χαρακτηρίσουμε το τέλος των ιδεολογιών ως μερική επιστροφή στο ζωικό βασίλειο. Αν είναι ωραίο και ευκταίο να φθάσει ως εκεί ο αποχαιρετισμός από την Ουτοπία, παραμένει βέβαια ζήτημα γούστου.

«Οι καλοί θεσμοί που δεν έχουνε στήριγμα στρατιωτικό ξεφτίζουνε το ίδιο μ’ ένα περήφανο, βασιλικό αρχοντικό, καταστόλιστο με πετράδια και χρυσάφι, που όμως είναι ξέσκεπο και δεν έχει τίποτα να το φυλάξει απ’ τη βροχή.»

Ρίγανη, δεντρολίβανο, τσάι του βουνού, χαμομήλι, λεβάντα, θυμάρι, μάραθος και γλυκάνισος, μελισσόχορτο και φασκόμηλο είναι μερικά από τα εκατοντάδες πολύτιμα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, που μεγαλώνουν ελεύθερα στη φύση ή καλλιεργούνται συστηματικά.

Πολεμιστές-εραστές της ελευθερίας ανυπότακτοι, οι «πεσμέργκας» (πρωτοπόροι του θανάτου) «μετράνε τους νεκρούς τους» -καθώς λέει ένας ποιητής τους- «όπως μετράς τα φύλλα των δέντρων, τα χρώματα της φύσης, τις σταγόνες της θάλασσας».

Η ανάδυση της κίνησης Βαρουφάκη, με όλο το μηντιακό ταρατατζούμ που τη συνοδεύει, αποτελεί μια προσπάθεια «να τοποθετηθεί» μια ελεγχόμενη από το διεθνές και εγχώριο σύστημα πολιτική κίνηση η οποία θα μπορέσει να ελέγξει και να αποπροσανατολίσει δυνάμεις που αναπόφευκτα θα απελευθερωθούν από την αποδρομή του ΣΥΡΙΖΑ.

Ωστόσο, με τον Εμφύλιο Πόλεμο να εξαπλώνεται κάθε μέρα και περισσότερο και την οικονομική κατάρρευση επί θύραις, το καλοκαίρι του 1918 η κυβέρνηση αναγκάστηκε να λάβει δραστικά μέτρα, τα οποία θα γίνονταν αργότερα γνωστά ως “πολεμικός κομμουνισμός”»

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ στην «Κ»: Αριστερός είναι αυτός που κάνει αριστερά πράγματα, όχι αυτός που λέει ότι είναι

Το Πελίτι ξεκίνησε το 1995 με σκοπό τη συλλογή, διατήρηση και διάδοση των παραδοσιακών ποικιλιών. Η πρώτη δράση που έκανε ήταν ταξίδια για την εύρεση των καλλιεργητών που κρατάνε το δικό τους σπόρο. Τα ταξίδια αυτά έγιναν με τα πόδια ή ότο στοπ από τον Παναγιώτη Σαϊνατούδη.

Είμαστε βέβαιοι πως αν η επόμενη κυβέρνηση επιδείξει αντίστοιχο τυχοδιωκτισμό και κυνική εξαπάτηση των πάντων με μοναδικό σκοπό την παραμονή στην εξουσία, ο Αρκάς θα είναι το ίδιο και περισσότερο αμείλικτος μαζί της.

Tα δύο ζητήματα που απασχολούν τους Γάλλους –μετανάστευση και εθνική κυριαρχία– σχετίζονται με τα εθνικά σύνορα: το πόσο διαπερατά είναι· το αν εξασφαλίζουν ότι οι αποφάσεις για τη Γαλλία λαμβάνονται στη Γαλλία, όχι στις Βρυξέλλες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το νεοφιλελεύθερο μοντέλο του Φρίντμαν αποτελεί κυρίαρχη οικονομική πραγματικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο φέρνοντας πάντα τα ίδια αποτελέσματα.

Ψυχολογικὰ δὲ εἶναι κυρίως τὰ περιεχόμενα, τὰ ὁποῖα δημιουργοῦν τὰς ποικιλίας καὶ παραλλαγὰς μεταξὺ τῶν βλακῶν.

Προεκλογικά πολιτικά σκίτσα του Αρκά.

Η διαχρονική εμπειρία των εργαζόμενων και η λαϊκή σοφία λέει πως ‘δεν καίμε την καλύβα μας όταν πιάνει ψύλλους, αλλά βρίσκουμε τρόπους να διώξουμε τους ψύλλους’, που σημαίνει ότι αν η ΕΕ διαλυθεί τώρα θα ξυπνήσουν τα τέρατα του φασισμού.

Η ευφυΐα του, που πιστεύει ότι έχει και ότι την κρύβει προσεκτικά, βρίσκεται στο ν’ ακούει μόνο αυτά που λένε οι άλλοι σχολιάζοντας τα μ’ εξυπνακίστικο ηλίθιο μειδίαμα.

«Μένουμε Θεσσαλονίκη»: 54 Θέσεις για το Δήμο Θεσσαλονίκης

Το Πρόγραμμα του Δημοτικού Συνδυασμού «ΑΘΗΝΑ για την Ελλάδα».

Και πριν, ήταν η Ισπανία, η Ρώμη, η Ελλάδα, η Περσία. Η μια μετά την άλλη, με τα πυροβόλα, τις λόγχες, τους καταπέλτες και τις γαλέρες τους, στήθηκαν στην κορφή των πολιτισμένων λαών.

Σήμερα, η Τουρκία επιχειρεί να αναιρέσει τις κατακτήσεις του 1821 και του 1912-1920. Από την Κύπρο έως την Θράκη και το Αιγαίο, ο ελληνισμός απειλείται στις τελευταίες του εστίες.

Αυτό που σήμερα ο κόσμος αποκαλεί λατινοελληνικά, greeklish ή φραγκολεβαντίνικα δεν είναι φαινόμενο της δεκαετίας μας. Αντίθετα είναι μια πρακτική που εμφανίστηκε σε διάφορους τόπους και εποχές και εφαρμόστηκε από διάφορες ελληνικές κοινότητες με διαφορετικούς τρόπους.

Η πρόταξη, το προ-βάδισμα του δημόσιου συμφέροντος αποτελούσε ακρογωνιαίο λίθο της αθηναϊκής δημοκρατικής πολιτείας. Και συνακόλουθη, η ευθύνη των πολιτών για την πόλη τους και της πόλης για κάθε πολίτη.

Αν σήμερα η δημαγωγία φόρεσε το πιο «μοντέρνο» ρούχο του λαϊκισμού, οι μέθοδοί της μένουν το ίδιο απατηλές κι οι στόχοι της το ίδιο ολέθριοι. Ο άλλοτε «ανθηρός ελληνικός λόγος» έχει γεμίσει όσο ποτέ από τριβόλους και παγίδες.

Εν πάση περιπτώσει πρέπει να υποθέσουμε ότι ο τρόπος, με τον οποίο η παγκόσμια κοινωνία θ’ αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανομίας, θα επηρεάσει σημαντικά τόσο τη δομή της μελλοντικής παγκόσμιας τάξης όσο και τον χαρακτήρα των μελλοντικών πολέμων.

Είτε ως μίμηση της Δύσης είτε ως παραδοσιολατρική άρνηση της, ο σημερινός εθνικισμός, ο όποιος θέλει, και αναγκάζεται, να συμμετάσχει στο πλανητικό γίγνεσθαι, ακολουθεί από διάφορους ευθείς και πλάγιους δρόμους τη μαζικοδημοκρατική λογική κι έχει σε τελευταία ανάλυση μαζικοδημοκρατικούς σκοπούς.

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να τονίσουμε πως το μεταναστευτικό ζήτημα στην Ελλάδα, μια χώρα που βρίσκεται στα σύνορα Ανατολής και Δύσης και απειλείται από μία ισλαμική αναθεωρητική δύναμη, όπως η Τουρκία, δεν αποτελεί, δυστυχώς, απλά ανθρωπιστικό ζήτημα, σα να επρόκειτο για τη Γαλλία ή την… Ουγγαρία.

Δεν πρόλαβε καλά-καλά να τελειώσει ο Ψυχρός Πόλεμος και ήδη πολλαπλασιάζονται οι φωνές πού προειδοποιούν σε δραματικούς τόνους για τη διαγραφόμενη διεθνή αταξία, έτσι ώστε θα νόμιζε κανείς ότι πριν λίγο ακόμη στον κόσμο κυριαρχούσε η τάξη και η αρμονία.

Επί αιώνες η Εξουσία και ο Πλούτος, μολονότι συνδεδεμένα, διακρίνονταν. Σήμερα, φαίνεται πως ο Πλούτος επιβάλλεται στην Εξουσία, γεγονός που δείχνει πόσο το άμεσο, το ακαριαίο, το αδιαμεσολάβητο ρυθμίζουν τις τύχες του κόσμου.

Και μόνον ως κράτος μπορεί ένα μικρό έθνος να μιλήσει ως ίσος προς ίσον μ’ ένα μεγάλο έθνος, εφ’ όσον τόσο το μικρό όσο και το μεγάλο έθνος αποτελούν, το καθένα για τον εαυτό του, ένα κράτος.

Η μέριμνα για τη διασφάλιση των παραδοσιακών μέσων πολιτικής ισχύος αναμιγνύεται λοιπόν διαρκώς περισσότερο με τη μέριμνα για τη διασφάλιση των οικονομικών τους προϋποθέσεων από την άποψη αύτη, η πολιτική συγχωνεύεται με την οικονομία στον βαθμό που η οικονομία είναι σε θέση να περάσει χωρίς ουσιαστικούς διαφορισμούς από μη στρατιωτικές σε στρατιωτικές λειτουργίες.

Οι πατριαρχικές-παραδοσιακές μορφές κοινωνικής οργάνωσης είχαν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν μονάχα με περιορισμένο αριθμό ατόμων· το ευσύνοπτο κι ελέγξιμο μέγεθος της ομάδας ήταν όρος της ύπαρξης τους, ο οποίος εκλείπει όταν οι άνθρωποι έχουν πολλαπλασιασθεί τόσο, ώστε δεν είναι πια δυνατό να στριμωχτούν μέσα στα στενά όρια των παραδεδομένων θεσμών.

Το ιμπεριαλιστικό σύστημα έθεσε σε κίνηση μια διαδικασία μαζοποίησης σε διεθνές επίπεδο, όπως ακριβώς και ο βιομηχανικός καπιταλισμός προώθησε αναγκαστικά τη μαζοποίηση μέσα στο εκάστοτε εθνικό πλαίσιο.

Μια περιγραφή της σημερινής κατάστασης, η οποία θα ήθελε να προσανατολισθεί προς το μέλλον και συνάμα να υποκαταστήσει την αχάριστη προσπάθεια της πρόβλεψης συμβάντων, οφείλει να εξάρει εκείνες τις απόψεις των καίριων ιστορικών παραγόντων, στις οποίες αποδίδει δυναμική ικανή να διαμορφώσει γεγονότα.

Η ιδέα εφαρμογής του συμμετοχικού προϋπολογισμού είναι απλή. Αρχικά οι κάτοικοι παρουσιάζουν προς συζήτηση ιδέες και έργα που πιστεύουν ότι θα ωφελήσουν την κοινότητά τους.

Με την έλξη, τη λατρεία των πραγμάτων και τη σκλαβιά τους όλοι βρίσκουμε τον μπελά μας. Εκ παραδόσεως, όλα τα οχληρά κουσούρια τα ανακαλύπτουμε πρώτα στους γύρω μας. Τι έχει πάθει ο Μάκης με το αυτοκίνητό του και το προσέχει σαν νεογέννητο;

Η αριστοτελική αντίληψη της υπευθυνότητας και του κύρους των πολιτών, που τους καθιστά ικανούς κριτές των δραματικών αγώνων χωρίς τη βοήθεια των ειδικών επαϊόντων (άποψη που εξόργιζε τον Πλάτωνα), όπως χαράζεται στα «Πολιτικά», φαίνεται να υπονομεύεται πλήρως παρουσιάζοντας ανθρώπους που δεν είναι ικανοί ούτε να αναθρέψουν τα παιδιά τους.

Μοναδική περίπτωση χώρας, η οποία τόλμησε να σηκώσει κόκκινη σημαία στα χωρικά ύδατα της Αμερικής, η Κούβα, δεδομένου ότι κάθε επαναστατημένος λαός δημιουργεί ή νέμεται κάποιους μύθους, δεν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς ήρωες.

Η Αθήνα συγκροτήθηκε κυριολεκτικά αποστερώντας την υπόλοιπη Ελλάδα από μεγάλο μέρος του πληθυσμού της. Οι άνθρωποι που συνέρρευσαν για μια καλύτερη ζωή στην πρωτεύουσα, διωγμένοι από τα χωριά τους λόγω της εγκατάλειψης αυτών από το κράτος, έφεραν μαζί τους τις επί μέρους ταυτότητες των περιοχών τους.

Η Γαλλική σωστά ειπώθηκε μόνο κοινωνική (και όχι εθνικοκοινωνική), γιατί ο Ελλαδικός λαός προ πολλού ήταν έθνος, ενώ οι Γάλλοι μόνο μετά την Επανάσταση τους έθνος γίνηκαν. Πριν δεν είχαν τέτοια συνείδηση δική τους

Οι άντρες, γιατί η πλειοψηφία των αντρών βουλευτών ψηφίζει αυτές τις ανοησίες, θα έπρεπε να σέβονται περισσότερο τις γυναίκες. Όχι σαν μειονεκτικά ζωντόβολα, που δεν είναι. Αλλά, σαν ισάξιες συντρόφους, συναδέρφους, μανάδες και συζύγους. Κυρίως στην καθημερινή τους ζωή.

Η στροφή της αγγλικής εξωτερικής πολιτικής απέναντι στην οθωμανική αυτοκρατορία και τη Ρωσία είχε εν τέλει θετικό αποτέλεσμα για τον ηρωικό αγώνα των Ελλήνων· στους υποστηρικτές της ελληνικής ανεξαρτησίας προστέθηκαν τώρα και όσοι περίμεναν να πάρουν πίσω τα χρήματά τους ή να κερδοσκοπήσουν με τα ελληνικά χρεόγραφα.

Το μέγα χαρακτηριστικό της εγχώριας πολιτικής είναι ότι η αλήθεια λέγεται -και μάλιστα με κεφαλαία- μόνο όταν καταγγέλλονται τα εγκληματικά λάθη του αντιπάλου. Όπερ σημαίνει ότι καμιά παράταξη δεν πολιτεύεται – απλώς αντιπολιτεύεται.

H κρίση στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πολυδιάστατη, είναι κρίση οικονομική, πολιτική, κοινωνική και κρίση αξιών.

Από της ιδρύσεως του το ελληνικό κράτος είχε τα οικονομικά του σε χαώδη κατάσταση. Ήδη από τα 1827 το επαναστατημένο έθνος των Ελλήνων είχε χρεοκοπήσει, αδυνατώντας να αποπληρώσει τα ληστρικά δάνεια της ανεξαρτησίας ύψους 2,8 εκ. λιρών.

Μετά την μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ., ενώ πολλοί Αθηναίοι πίστευαν πως απαλλάχθηκαν από την περσική απειλή, ο Θεμιστοκλής θα προβλέψει ότι οι Πέρσες θα επανέλθουν και πως τελικά ο αγώνας θα κρινόταν στη θάλασσα.

Άραγε μετά τη δολοφονία του Καίσαρα, ο Οκτάβιος, υιοθετημένος γιος και κληρονόμος του, θα τον διαδεχθεί με τη συμφωνία της Συγκλήτου; Ή μήπως ο Αντώνιος, παλιός φίλος και υποστηρικτής του Καίσαρα, σύμμαχος τώρα της Κλεοπάτρας, θα γίνει ο κυρίαρχος της Αυτοκρατορίας;

Εκείνοι οι φυτευτές, είχαν όραμα: ήθελαν την προαγωγή, επεδίωκαν την προοπτική, που θα πραγματωνόταν μέσα από την αναγέννηση της ελληνικής φύσης.

Η έξοδος από την ποιμενική ζωή και η είσοδος σε ευρύτερους οικισμούς γέννησε την πόλη όχι απλώς ως συγκρότημα πολλών οικισμών, αλλά σαν κοιτίδα της ζωής – περίπου σαν έργο τέχνης.

                Η αποτυχία της Ανγκελα Μέρκελ ως Ηγέτιδος της Ευρώπης Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι με τις επικείμενες Ευρωεκλογές εντείνονται οι όρκοι πίστης εις την ευρωπαϊκή ιδέα, ενώ παράλληλα διατυπώνονται πολλές ενδείξεις διάβρωσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Παρά […]

Ο φιλόλογος Φάνης Κακριδής έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών, κατέχοντας θέση ομότιμου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων· ο Φάνης Κακριδής ήταν γιος του επίσης σπουδαίου κλασικιστή Ιωάννη Κακριδή.

Γουρούνια, κόκορες, ισοβίτες, καλοί λύκοι, στριμμένες προβατίνες (και, υποθέτω, αμαρτωλές Κοκκινοσκουφίτσες), θεοί, προφήτες και άγγελοι, δύστροπα πουλάκια και ερωτομανείς γάτες· όλες οι υπέροχες ανατροπές που μας θύμιζαν, ξανά και ξανά, ότι δεν ήμασταν μόνοι κι ότι ο κόσμος δεν περπατούσε ανάποδα.

Κάποτε δονούσε την χώρα το σύνθημα: «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Μετά από τρεις δεκαετίες ο γιος αυτού που πρώτος το διακήρυξε, έκανε τις πρώτες κινήσεις προς την άμεση οικονομική υποτέλεια.

Ό,τι επήρατε με το μαχαίρι, το επήρατε. Τελείωσε. Αλλά, την ιστορία από τα χώματα που πατάτε εδώ και λίγα χρόνια θα τη σέβεστε. Και την αρχαία γλώσσα όπου μιλιέται ακόμα εκεί που πατάτε θα τη σέβεστε.