Ο Φιλελευθερισμός είναι κατά βάση μια πολιτική φιλοσοφία, που αντιλαμβάνεται την οικονομική ελευθερία ως απαραίτητο συστατικό της ευρύτερης ανθρώπινης ελευθερίας στο πλαίσιο μιας ιεραρχικά δομημένης πολιτικής κοινωνίας.

Για τους πούρους χαβιαρομαρξιστές πασών των συνιστωσών, η «αγορά» είναι ως τέτοια «καπιταλισμός» (sic!) και άρα αντιμετωπίζεται συλλήβδην σε αυτό το επίπεδο της ισοπεδωτικής αφαίρεσης, αδιαφορώντας αν στη μια της έκφραση ήταν κοινωνικά δικαιότερη και, στην άλλη, καταστροφική από κάθε άποψη.

Ο Καλβινισμός ήταν η πίστη γύρω από την οποία δόθηκαν οι μεγάλες πολιτικές και πολιτιστικές μάχες του 16ου και 17ου αιώνα στις πιο αναπτυγμένες χώρες, την Ολλανδία, την Αγγλία και τη Γαλλία.

Τα θρησκευτικά θεμέλια του κοσμικού ασκητισμού Κείμενο: Μαξ Βέμπερ Στην ιστορία υπήρξαν τέσσερις κύριες μορφές ασκητικού Προτεσταντισμού (με την έννοια με την οποία χρησιμοποιούμε εδώ αυτή την έκφραση): (α) ο Καλβινισμός με τη μορφή που πήρε στην κυρίως περιοχή της […]

Όταν το 1976 η Τουρκία έστειλε το ερευνητικό σκάφος “Σισμίκ-Ι” για έρευνες σε περιοχές της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου που με βάση την αρχή της μέσης γραμμής ανήκουν στην Ελλάδα, η τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο, αλλά η προσφυγή απέβη άκαρπη για τυπικούς λόγους.

Ο πιο σημαντικός αντίπαλος με τον οποίο χρειάστηκε να παλέψει το πνεύμα του Καπιταλισμού, με την έννοια ενός ξεχωριστού πρότυπου ζωής που ζητούσε ηθική επικύρωση, ήταν εκείνη η στάση και αντίδραση σε καινούργιες καταστάσεις που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε παραδοσιοκρατία.

Στις αρχές του 1859 η αντιπολίτευση ενάντια στον Όθωνα άρχισε να γίνεται εντονότερη. Το αντιδυναστικό κίνημα δυνάμωνε και ο πόλεμος που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στην Ιταλία και στην Αυστροουγγαρία.

O άνθρωπος κυριαρχείται από την απόκτηση χρημάτων, από την απόκτηση γενικά σαν υπέρτατο σκοπό της ζωής του. Η οικονομική απόκτηση δεν είναι πια υποταγμένη στον άνθρωπο σαν μέσο για την ικανοποίηση των υλικών αναγκών του.

Τροφήν ευρίσκει ο παιδαγωγισμός αυτός αφ’ ενός μεν εις την θλιβεράν βυζαντινήν κληρονομίαν της λατρείας των τύπων εις βάρος της ουσίας, αφ’ ετέρου δ εις το στενώς επαγγελματικόν κριτήριον, με το οποίον ο Νεοέλλην αγαπά να κρίνη όλα τα πράγματα της πνευματικής ζωής, εις την τάσιν του, όσον το δυνατόν, ακοπώτερα και γρηγορώτερα να επιτύχη.

Να θυμάσαι πως τα λεφτά έχουν γόνιμες, αναγεννητικές ιδιότητες. Τα λεφτά γεννούν λεφτά, κι αυτά πάλι καινούργια λεφτά και πάει λέγοντας. Τα πέντε σελίνια γίνονται έξι, τα έξι γίνονται επτά και τρεις πένες, και ούτω καθεξής, ώσπου γίνονται εκατό λίρες.

Η εξαιρετικά αναπτυγμένη ιστοριογραφία της Κίνας δεν είχε τη μέθοδο του Θουκυδίδη. Είναι αλήθεια πως ο Μακιαβέλι είχε προδρόμους στις Ινδίες· αλλά από ολόκληρη την ινδική πολιτική σκέψη έλειπε μια συστηματική μέθοδος που να μπορεί να συγκριθεί με του Αριστοτέλη, όπως έλειπαν γενικά οποιεσδήποτε ορθολογικές βασικές έννοιες.

«Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι η πολιτική και η οικονομία είναι ξεχωριστοί τομείς και εν πολλοίς δε συνδέονται μεταξύ τους· ότι η ατομική ελευθερία είναι πολιτικό πρόβλημα και η υλική ευημερία οικονομικό πρόβλημα· και ότι οποιοδήποτε είδος πολιτικής οργάνωσης μπορεί να συνδυαστεί με οποιοδήποτε είδος οικονομικής οργάνωσης».

Το τέλος της willkommenskultur και η Ελλάδα ως Έλις Άιλαντ

Συνεπώς ο Αρκάς είναι ένας υπέργηρος, άθεος ψυχίατρος που υποφέρει από καταληκτική νόσο και ψηφίζει Νέα Δημοκρατία –κάτι που το έκρυβε επιμελώς για δεκαετίες, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια των αριστερών για να αγοράζουν τα βιβλία του

Το πρόβλημα, λοιπόν, με το όνομα Μακεδονία υπάρχει απ’ το 1913 και όχι από το 1945, όταν ο Τίτο εγκαθίσταται στην εξουσία και, για λόγους δικής του πολιτικής σκοπιμότητας, δημιουργεί την Ομόσπονδη Δημοκρατία της Μακεδονίας, που μέχρι τότε ήταν περιφέρεια της Σερβίας και από πολλούς λεγόταν Μακεδονία!

«Να συνηθίζεις στην ιδέα ότι ο θάνατος είναι για μας ένα τίποτα (μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον)· γιατί κάθε καλό και κάθε κακό έγκειται στον τρόπο με τον οποίο γίνεται αισθητό -και ο θάνατος είναι στέρηση της αίσθησης (στέρησις δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος).

Το λαϊκά ποιητικό σύμπαν των κουρείων μέσα από μια εξαντλητική κοινωνιολογική και λογοτεχνική έρευνα

Μια αναφορά στα χρόνια της νιότης και των αγώνων του 114 και του 15%

ο επιχείρημα της συζήτησης είναι η γροθιά, το στειλιάρι. Μέσο προτροπής ο υποκόπανος, το χτύπημα κατευθείαν στο πρόσωπο. Έτσι, ο διανοούμενος μετατρέπεται σε δειλό κι ο εγκέφαλός του τού υπαγορεύει δικαιολογίες για τις πράξεις του.

Το παιχνίδι δεν είναι απλή υπόθεση… είναι ένα κομμάτι ιστορίας και πολιτισμού Της Κατερίνας Παπαστεργίου Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί τη ζωή του χωρίς παιχνίδι; Μια ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων, παιχνίδια στην γειτονιά, στις αλάνες, στα πάρκα, στις πλατείες, ακόμη […]

Το ΚΚΕ αναγνώριζε από το 1934 την ύπαρξη σλαβομακεδονικού έθνους -σύμφωνα με την απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς- αλλά το 1935 εγκατέλειψε τη θέση του 1924 για «Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία» και υιοθέτησε τη γραμμή της ισοτιμίας στις μειονότητες.

Ποιος είναι ο νέος Γκραν Γκινιόλ που απειλεί την ανθρωπότητα υπό το προσωπείο της κατάκτησης του μέλλοντος; Η ανεξέλεγκτη ιδιωτική οικονομία, ο παραβατικός ανταγωνισμός, η πολυεθνική δραστηριότητα και το εμπόριο χωρίς πατρίδα.

Μετά από 25 χρόνια προσπαθειών, σε αυτή τη συγκυρία γεωπολιτικά η Ελλάδα παίρνει ότι καλύτερο μπορούσε να πάρει, εναρμονιζόμενη με τις επιδιώξεις των μεγάλων παιχτών ισχύος στη ευρύτερη περιοχή.

Μια ομολογουμένως καλή συμφωνία, ενδεχομένως η καλύτερη στις παρούσες συνθήκες για την ονομασία της ΠΓΔΜ, έχει δυστυχώς μια κρίσιμη λεπτομέρεια που τινάζει στον αέρα και το erga omnes.

Ο σλαβικός κόσμος αποτελεί, εδώ και 14 αιώνες, μιαν από τις σταθερές, η οποία δεσπόζει καθοριστικά στην εθνολογική, γλωσσική και την πολιτιστική φυσιογνωμία ενός μεγάλου μεγάλου μέρους της γηραιάς μας Ηπείρου.

Η ευαισθησία και ο σεβασμός των κανόνων ζωής που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει τους ανθρώπους, πέρασε αλλού. Τα σκυλιά έδωσαν στους βασανιστές ένα μάθημα, αλλά το ερώτημα παρέμενε μετέωρο: Μπορούσαν άραγε αυτοί να το καταλάβουν;

«Ποτέ μη φανταστείς πως είσαι οτιδήποτε άλλο από αυτό που πιθανόν νομίζουν οι άλλοι ότι είσαι ή πως θα μπορούσες να ήσουνα οτιδήποτε άλλο από αυτό το οποίο ήσουνα και που δεν ήταν διαφορετικό από αυτό το οποίο νόμιζαν οι άλλοι πως είσαι».

«Αποταμιευμένος θρήνος σε μια τραγωδία θα προκαλούσε γέλια, αντίθετα αποταμιευμένο γέλιο σε μια κωμωδία, κι αν προκαλέσει κλάματα, θα είναι ασφαλώς δάκρυα από τα γέλια».

Ο Ίων (Ιωάννης) Δραγούμης (Αθήνα, 2 Σεπτεμβρίου (π.η.) ή 14 Σεπτεμβρίου (ν.η) 1878 – 31 Ιουλίου 1920) ήταν διπλωμάτης, πολιτικός και λογοτέχνης. Υπήρξε βασικός οργανωτής των ελληνικών κοινοτήτων κατά τον Μακεδονικό αγώνα. Υποστήριξε τη δημιουργία ενός πολυεθνικού ελληνικού κράτους, εκφραζόμενος από το […]

Η ιταλική κρίση προφανώς και θα επηρεάσει και την ελληνική έξοδο που παρότι δεν θα είναι «καθαρή», θα πρέπει τη μορφή της η ελληνική κυβέρνηση να την επανεξετάσει, υπό το βάρος των εξελίξεων στην Ιταλία, ιδίως ως προς την υπόθεση του χρέους, λέει ο πανεπιστημιακός Κώστας Μέλας.

Η χώρα δεν έχει καταστραφεί ολοσχερώς κυρίως χάρη στον τουρισμό. Περίπου 32 εκατομμύρια ξένοι αναμένονται και διαρκώς αυξάνονται. Αλλά, στο μουσείο Ηρακλείου, το πιο εμβληματικό της Κρήτης οι τουαλέτες δεν λειτουργούν μετά τις 10 ή μετά τις 3 το μεσημέρι!

Στην Ελλάδα, για πρώτη φορά στον δυτικό κόσμο, διαμορφώθηκε η γυναικεία ταυτότητα και καθορίστηκε η θέση της κατώτερα από εκείνη του άντρα! Πρώτος ήταν ο Ησίοδος που περιέγραψε τη γυναίκα διηγούμενος το μύθο της γέννησης της Πανδώρας.

Φανερώθηκε από τους δύο πολέμους του 1912 και 1913 πως ο Έλληνας γενικά δεν πίστευε πιά στον εαυτό του, στη δύναμη του, στη ζωντανάδα του, γι’ αυτό και ξιπάστηκε τόσο για τις νίκες του. Δεν μπορούσε να φανταστεί πως είχε τη δύναμη να ζήσει αληθινά και να νικήσει σαν έθνος.

Το κράτος δεν έγινε για το κράτος, ειδεμή τι ενδιαφέρο θα είχε; Είναι παιδί του έθνους, καρπός του, γέννημα του, και γι’ αυτό του έχει κάποια σημαντική υποχρέωση -να το φυλάγει.

Το όνειρο των αρχαίων προγόνων μας οι οποίοι παρέμειναν αέναοι ονειροπόλοι έφηβοι, ήταν η εξερεύνηση του απέραντου σύμπαντος, ένα σύμπαν το οποίο για αυτούς ήταν ο κόσμος, δηλαδή το κόσμημα της ζωής τους. Μία ζωή με διαρκή ερωτηματικά και ανεξάντλητη θέληση για δημιουργία.

Είναι άξιοι καταφρόνιας οι κάθε είδους «αριστεροί» κομματικοί «διανοούμενοι» που δικαιολογούσαν όλα τα εγκλήματα του κομμουνιστικού Μηχανισμού ως «φυσιολογικές αμυντικές αντιδράσεις ενός υγιούς οργανισμού», ζώντας ένα διαρκές ψυχωσικό παραλήρημα με κοινωνιοβιολογικό περιεχόμενο.

Η Ελλάδα για να λειτουργήσει ως δύναμη αποτροπής, έχει ανάγκη τον προσδιορισμό της ως αξιόπιστου συμμάχου σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. αλλά και ουσιαστικού αξιόπιστου εξοπλισμού σε βάθος 5ετίας, λέει ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πάντειο, Κωνσταντίνος Λάβδας, μιλώντας στον 98.4.

Ο έντονος πόθος για κάτι (συνήθως τον πλούτο, τη δόξα ή ακόμη και τον έρωτα) είναι δυνατό να ωθήσει σε ενέργειες αντίθετες με την αρετή και η συχνότερη δικαιολογία για τέτοιου είδους πράξεις είναι το παράφορο των αισθημάτων που οδηγεί σε άγνοια των συνεπειών.

Ο Καΐρης συνέτρωγε μαζί με τους μαθητές του, ενώ επιθυμούσε να τον αποκαλούν «αδελφό» και όχι «πάτερ». Πολλές από τις παιδαγωγικές μεθόδους του τις είχε εμπνευστεί από τον Ελβετό Johann Heinrich Pestalozzi, τον επονομαζόμενο και «δάσκαλο των φτωχών».

Η πολιτική της εθνικής εκκαθάρισης συνεχίζεται έως το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τη συνθηκολόγηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Ελλάδα εισέρχεται στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων μετά την άνοδο του βενιζελικού χώρου στην εξουσία.

Τις δυο τρεις τελευταίες ημέρες βιώσαμε το σημαντικό και το χρήσιμο της ενημέρωσης, όπως το εκλαμβάνουν τα περισσότερα τουλάχιστον από τα ελληνικά ΜΜΕ!

Οι μεγάλοι χαμένοι είναι τα παιδιά. Τα οποία έχουν ανάγκη όχι από μια επιδερμική και τάχαμου αγάπη. Γιατί η υπερβολική αγάπη και η υπερπροστασία δεν είναι αγάπη. Είναι η εγωπάθεια και η ανασφάλεια του γονιού.

Το γέλιο, ως στιγμιαία εκδήλωση ευτυχίας, έχει την τάση να λειτουργεί αυτόνομα, σαν εκτόνωση της ψυχής, ακόμη και μέσα σε συνθήκες απόλυτης δυστυχίας. Κι αυτός είναι ο λόγος που συνδέεται με την ανάπαυση, σαν απόδραση που προσφέρει αναψυχή.

Η αστική εικόνα για τον άνθρωπο και ο αστικός ανθρωποκεντρισμός μπορεί πράγματι να έχουν πεθάνει, όμως αυτό σημαίνει απλώς ότι οι εχθροί τούτων των αντιλήψεων έχουν επιβληθεί ιδεολογικά.

Αναγκαία υπαρξιακά για την Ελλάδα η ανατροπή της αρνητικής σχέσης γεννήσεων- θανάτων, που σε συνδυασμό με τη μετανάστευση 450 χιλιάδων νέων Ελλήνων στο εξωτερικό, δημιουργούν δημογραφική βόμβα, κατά τον συγγραφέα και αναλυτή Αναστάσιο Λαυρέντζο.

Ο Επίκουρος βρέθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα σε ηλικία δεκαοχτώ χρονών, την εποχή που σχολάρχης στην Ακαδημία ήταν ο Ξενοκράτης· ο Αριστοτέλης βρισκόταν τότε στη Χαλκίδα.

Το πλαστογραφημένο χρήμα δεν τονίζεται όπως και οι δάνειες σκέψεις δεν αυγατίζουν. Και οι ανάμεσα ζώντας πλαστά και άτοκα, περιμένουν πάντα έξωθεν το νεύμα που θα τους δείξει τη νέα κίνηση, περίπου σαν τα παιδιά που κοιτάζουν τους μεγάλους για να δουν πότε πρέπει να γελάσουν ή να κλάψουν.

Είμαστε οι συνήθειες μας. Και οι εθισμοί μας. Τη μισή ζωή τη ζούμε προσπαθώντας να ξεφύγουμε από συνήθειες που αποκτήσαμε στην άλλη μισή. Γράφει ο Κωστής Παπαγιώργης Παρευθύς πάει ο νους μας στη χαρτοπαιξία, στη διψομανία, στα τσιγαριλίκια, στα φουστάνια, […]

Ποιοί παράγοντες επέδρασαν, ώστε να εγκαταλειφθεί η θέση αυτή και να υιοθετηθεί η άποψη για την ύπαρξη «μακεδονικού έθνους», ταυτιζομένου αποκλειστικά με την σλαβική ομάδα; Σήμερα, η δυνατότητα πρόσβασης στο αρχείο της Κομιντέρν μας επιτρέπει να διαγράψουμε την σχετική διαδικασία πληρέστερα.

Εάν δεν υπήρχαν τα μικρά κβάντα της ισχύος, η κοινωνία δεν θα γνώριζε ούτε τα μεγάλα – έστω και αν η μετάβαση από τα πρώτα στα δεύτερα δεν γίνεται γραμμικά. Μικρά κβάντα είναι ακόμα και όσα μου επιτρέπουν να κινούμαι και να ενεργώ, καταρχήν χωρίς αναγκαία σύνδεση με άλλους.

Στο μέλλον, πιθανότατα το κέντρο των ανατροπών δεν θα είναι πλέον η Δύση, αλλά θα είναι οι χώρες που και πιο νεανικούς πληθυσμούς έχουν και λιγότερο εξαρτημένες από αυτό το μοντέλο είναι και εν τέλει δεν είναι και γερασμένες πολιτιστικά. Η Δύση τα έχει δοκιμάσει όλα.

Εν συγκρίσει προς την Μεταβυζαντινήν η Νεωτέρα Ελληνική Ιστοριογραφία ανήκει κατ’ εξοχήν εις τον χώρον του εντύπου βιβλίου. Γνωστοί τυπογραφικοί οίκοι, Ελληνικοί και ξένοι, κατευθύνουν την κίνησιν συμφώνως προς τας προτιμήσεις του συνεχώς διευρυνομένου αναγνωστικού κοινού,

Η Τουρκία αντιλαμβανόμενη ότι ο ενδεχόμενος «ακρωτηριασμός» της, για την δημιουργία Κουρδικού κράτους και σε εδάφη της, θα πάει πίσω και την μάχη επενδύσεων που έχει κάνει στο Κουρδικό Ιράκ, κινείται με την λογική ανταλλαγμάτων για τους νέους ενεργειακούς δρόμους, με επιθετικότητα σε Αιγαίο και Κύπρο, λέει ο οικονομολόγος Γιώργος Αδαλής.

Αν και οι Σταυροφόροι πίστευαν ότι έφεραν τη θέληση του Θεού, χαρακτηρίζονταν από άγνοια, μισαλλοδοξία και αγριότητα. Ξεκίνησαν για να σώσουν τη χριστιανοσύνη, αλλά έφεραν μόνο καταστροφή.

Οι Γερμανοί δημοσιονομικοί διαχειριστές μας δεν βλέπουν με καλό μάτι τις, έστω και απίστευτα καθυστερημένες προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό, αλλά και την κάλυψη των πάγιων αναγκών των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.

Τα κορίτσια σερβίρονταν στα αριστοκρατικά συμπόσια σαν να ήταν μεζεδάκια, για να ’ναι ο κώμος επιτυχής. Το ίδιο μπορούσε να συμβεί και σε πιο λαϊκά περιβάλλοντα, όπως στα πανδοχεία που προορίζονταν για ταξιδιώτες.

Η επιστημονική κοινότητα αμφισβητεί τόσο τη συχνότητα των «μαθησιακών δυσκολιών» που προσεγγίζει το 30% (!) στη χώρα μας, ενώ θα έπρεπε να κυμαίνεται στο 2-4%, όσο και τα ίδια τα σύνδρομα, όπως τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) – διεθνώς γνωστή ως Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD).

Ο άπληστος που θα παρουσιαστεί σαν φιλόδοξος θα προσπαθήσει να πείσει ότι η συμπεριφορά του είναι και κοινωνικά επωφελής. Θα ισχυριστεί ότι πλούτος του θα περάσει και στην κοινωνία.

Πώς ήταν πραγματικά η Αθηναϊκή Δημοκρατία Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης    Η Αθήνα, μαζί με το λιμάνι της, τον Πειραιά, την περίοδο της μεγάλης ακμής της, ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Μεσογείου. Ο πληθυσμός της υπολογίζεται σε 300 έως 500 […]

Περί Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) στην Κύπρο: αν πράγματι επιδιώκεται, επιβάλλεται να κατανοηθούν οι δυσκολίες αποδοχής της και από τις δύο κοινότητες ώστε να αναδειχθούν με ρεαλισμό τα πλεονεκτήματα της. Γράφει ο Αλέξανδρος Τζιρκώτης Η αλματώδης πρόοδος και διασπορά της […]