Συντάκτης: Ερανιστής

Χαρακτηριστική αφίσα ακραίων παράλογων δικαιωματιστών

Παραλογισμός, το ανώτατο στάδιο του δικαιωματισμού

Καθώς η χώρα έχει μπει σε ανοικτό πόλεμο με τον τουρκικό επεκτατισμό, η αναζωπύρωση της πανδημίας ανοίγει ένα εσωτερικό μέτωπο που λειτουργεί αποπροσανατολιστικά, και αφαιρεί δυνάμεις. Η διαιώνιση της υγειονομικής κρίσης, αποδυναμώνει οικονομικά και κοινωνικά την Ελλάδα, την στιγμή που αυτή χρειάζεται ομοψυχία, και πατριωτική συσπείρωση.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ιωάννης Καποδίστριας

Η Δ’ Εθνοσυνέλευση (Άργος 1829)

Χάρη στο Ε’ ψήφισμα, της 29ης Ιουλίου, αναφερόταν στις οφειλόμενες αποζημιώσεις, στη σύσταση κωδικού για το δημόσιο χρέος και στη διανομή 200.000 στρεμμάτων εθνικής γης. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δικαιούχοι θα λάμβαναν προσωρινούς τίτλους ως την τελική τακτοποίηση των σχετικών ζητημάτων.

Διαβάστε περισσότερα ›
Άρα, εν τέλει η πολυκατοικία δεν ήταν μόνο όπως θα την θέλαμε οι φίλοι της αποκέντρωσης και της φύσης το ‘απόλυτο κακό’, αλλά ταυτόχρονα λειτούργησε και ως ένας καινοτόμος, κοινωνικά επινοημένος και «από τα κάτω», άτυπος θεσμός που θα παίξει καταλυτικό ρόλο ώστε η πόλη μας να εκδημοκρατιστούν πολύ περισσότερο από εκείνες της Δύσης, που ήθελαν να μοιάσουν.

Η ελληνική πολυκατοικία, φορέας της δημοκρατικής πόλης

Το κράτος δεν παρείχε παρά ελάχιστα κεφάλαια για την ανόρθωση αυτών των κτιρίων, ωστόσο, έθεσε κάποια όρια σε ορισμένες κατασκευαστικές τους πτυχές. Όρισε, για παράδειγμα, ότι οποιαδήποτε πολυκατοικία σηκώνει πάνω από έξι ορόφους, θα πρέπει να χτίζει βαθμιδωτά τα ανώτερα πατώματα.

Διαβάστε περισσότερα ›
Το Κίνημα στο Γουδί ή Κίνημα του 1909 εκδηλώθηκε τη νύχτα προς την 15η Αυγούστου 1909, όταν ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος προχώρησε σε στάση που άλλαξε την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας.

«Οι απαλλαγέντες» και το Κίνημα στο Γουδί (1909)

«Οι απαλλαγέντες» και το Κίνημα στο Γουδί (1909) «Η αλήθεια είναι πως η τύχη ορίζει τις μισές μας πράξεις, αλλά αφήνει σε μας να κανονίσουμε τις άλλες μισές.» Νικολό Μακιαβέλι (1469-1527) Γράφει ο Δημήτρης Τζήκας Για πολλές δεκαετίες μετά την ίδρυση […]

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο ναός της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. (1880)

Ούτε Αγία έχουμε, ούτε Σοφία.

Οι Έλληνες δεν απειλούνται από τα τουρκικά στίφη. Από τους Έλληνες κυβερνήτες τους και εκπαιδευτές τους απειλούνται. Δεν έχουν καμιά αξιοπρέπεια ως λαός με ιστορία και πολιτισμό πάνω από 4.000 χρόνια στη λεκάνη της Μεσογείου. Καμιά γνώση για τις ρίζες τους και τις υποχρεώσεις οπου εγείρουν αυτές οι ρίζες απέναντι στους εαυτούς τους, τους άλλους λαούς της γης και τους γείτονες. Καμιά πυγμή και αξία.

Διαβάστε περισσότερα ›
Είμαστε μάρτυρες μίας αναθεωρητικής Τουρκίας, με περιφερειακές φιλοδοξίες, ολοένα και περισσότερο ισχυρής στρατιωτικά, η οποία προκαλεί, πειθαναγκάζει και διεκδικεί θίγοντας ευθέως την εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδος και Κύπρου.

Κύριοι, ανησυχούμε.

Λύσεις εφικτές και εφαρμόσιμες από «αύριο» υπάρχουν αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση. Οι ΕΔ συγκροτούνται ποσοτικά, ποιοτικά και οργανωτικά αναλόγως των απειλών, της γεωγραφίας και της αποστολής των. Είναι προτιμότερο να αφοπλίζεται ένα κράτος που δεν πιστεύει στην χρησιμότητα των ΕΔ, παρά να διατηρεί ΕΔ κατώτερες των περιστάσεων (δεν ισχύει δηλαδή το «ολίγον έγκυος» στις ΕΔ).

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο κλέφτης του Μοριά Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ήρωας της Επανάστασης, επιζωγραφισμένη λιθογραφία, Adam Friedel, Παρίσι 1830

Άγιοι του Έθνους

Μιλάμε για τους Αγίους του ’21. Τους θεόπνευστους που ύψωσαν ανάστημα στη θηριώδη Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη δεσποτική Ιερά Συμμαχία των Δυτικών. Με το σπαθί τους ελευθέρωσαν το υπόδουλο Έθνος.

Διαβάστε περισσότερα ›
«Μια μικρούλα πίκρα». Για ένα κρυμμένο τραγούδι του Σπήλιου Μεντή

«Μια μικρούλα πίκρα». Για ένα κρυμμένο τραγούδι του Σπήλιου Μεντή

Κάποια τραγούδια έρχονται και μας βρίσκουν απρόσκλητα. Στέκονται για λίγο στη ζωή μας και μετά εξαφανίζονται. Έτσι ακριβώς, όπως πρωτοήρθαν. Απρόσκλητα.

Διαβάστε περισσότερα ›
Έλληνες στρατιώτες στη Μικρά Ασία, 1922.

«Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε μεταξύ τους;»

H αρχή ότι «οι λαοί δεν έχουν να μοιράσουν τίποτε μεταξύ τους» αποτελεί εφεύρεση όχι των λαών, αλλά των διανοουμένων, γι’ αυτό άλλωστε δεν αποσύρεται ποτέ, όσο κι αν τη διαψεύδει η εμπειρία. Αντίθετα, η εμπειρία μεθερμηνεύεται κατάλληλα, έτσι ώστε να παραμένει αλώβητη η αρχή.

Διαβάστε περισσότερα ›
Το πρώτο πλήγµα το επιβάλλει σήµερα όχι κάποια «πολεµοχαρής» διάθεση, αλλά η λογική των σύγχρονων οπλικών συστηµάτων: η λογική του µέσου αυτονοµείται, όπως αναφέραµε στις εισαγωγικές µας παρατηρήσεις, και προσδιορίζει ουσιωδώς τον προσανατολισµό της πολεµικής στρατηγικής.

Παν. Κονδύλης: Το ελληνικό «αμυντικό δόγμα» και η θεωρία του «πρώτου πλήγματος»

Το πρώτο πλήγµα το επιβάλλει σήµερα όχι κάποια «πολεµοχαρής» διάθεση, αλλά η λογική των σύγχρονων οπλικών συστηµάτων: η λογική του µέσου αυτονοµείται, όπως αναφέραµε στις εισαγωγικές µας παρατηρήσεις, και προσδιορίζει ουσιωδώς τον προσανατολισµό της πολεµικής στρατηγικής.

Διαβάστε περισσότερα ›