19 Ιουνίου 2019 at 22:54

«Νεραντζούλα φουντωμένη»

από

Πανελλήνια γνωστὸ τραγούδι ποὺ στὴν Πελοπόννησο λέγονταν στὶς γαμήλιες πομπές. Τὸ συναντᾶμε μάλιστα σὲ διάφορες παραλλαγές, ὅπως:

– Νεραντζούλα φουντωμένη, Νεραντζούλα φουντωμένη,

ποῦ εἶναι τ’ ἄνθη σου, Νεραντζούλα, ποῦ εἶναι τ’ ἄνθη σου.

Ποῦ ‘ ναι ἡ πρώτη ἐμορφιά σου, ποῦ ‘ ναι ἡ πρώτη ἐμορφιά σου

καὶ τὰ κάλη σου, Νεραντζούλα, καὶ τὰ κάλλη σου,

– Φύσηξε Βοριᾶς κι ἀέρας, φύσηξε Βοριᾶς κι ἀέρας

καὶ τὰ τίναξε, Νεραντζούλα, καὶ τὰ τίναξε.

Σὲ περικαλῶ Βοριᾶ μου, σὲ περικαλῶ Βοριᾶ μου

φύσα ταπεινᾶ, Νεραντζούλα, φύσα ταπεινᾶ.

Γιὰ ν’ ἀράξουν τά καράβια, γιὰ ν’ ἀράξουν τά καράβια

τά σπετσιώτικα, Νεραντζούλα, τὰ σπετσιώτικα,

ἔχουν μέσα παλληκάρια, ἔχουν μέσα παλληκάρια

 Ἑλληνόπουλα, Νεραντζούλα, Ἐλληνόπουλα.

Άλλη παραλλαγή:

Μώρ μηλιά μου μὲ τὰ μῆλα ποὺ εἶν’ τὰ μῆλα σου

ποῦ εἶν’ τὰ μῆλα ποῦ εἶν’ τὰ φύλλα, ποῦ ‘ν  οἱ κλώνοι σου;

– Φύσηξε Βοριᾶς καὶ Νότος καὶ μᾶς τά ‘ριξε.

Ο Κώστας Ρούκουνας είχε ηχηρότατη φωνή και διακρινόταν ιδιαίτερα στους αμανέδες. Έμπειρος και ταλαντούχος μουσικός, τραγουδούσε με την ίδια ευκολία και δημοτικό τραγούδι.
Ο Κώστας Ρούκουνας είχε ηχηρότατη φωνή και διακρινόταν ιδιαίτερα στους αμανέδες. Έμπειρος και ταλαντούχος μουσικός, τραγουδούσε με την ίδια ευκολία και δημοτικό τραγούδι.

Τὸ τραγούδι, ἔτσι ὅπως εἶναι πανελλήνια γνωστό, στοὺς τελευταίους τοῦ στίχους ἀλλοῦ μιλάει γιὰ σπετσιώτικα καράβια καὶ ἀλλοῦ γιὰ ζαγοριανά. Ἂν ἀναρωτιέται κανείς τώρα, τί δουλειά ἔχει τό Ζαγόρι μὲ τὰ καράβια, θὰ προσθέσω καὶ τὴν ἐκδοχὴ ποὺ λέει πώς, δὲν μιλάει γιὰ καράβια ἀλλὰ για καρβάνια (καραβάνια), πράγμα μάλλον ἀπίθανο, μιὰ καὶ ἡ λέξη καραβάνια δὲν ἀπαντᾶται στὰ ἑλληνικὰ δημοτικὰ τραγούδια. Ἁπλᾶ, τὰ καράβια τὰ σπετσιώτικα ἢ τὰ ζαγοριανά, ἢ δὲν ξέρω καὶ γὼ τί ἄλλο, προστίθεται ἀπὸ τὸν ἐκάστοτε ἐρμηνευτὴ προκειμένου νὰ πάρει τὸ τραγούδι «διαβατήριο». Ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ ἔρχονται καὶ παρέρχονται. Αὐτὸ ποὺ μένει εἶναι τοῦτο τὸ ὑπέροχο παραδοσιακὸ ἑλληνικὸ τραγούδι.

Νὰ προσθέσω κλείνοντας πὼς τὸ τραγούδι μετράει πλειάδα καταγραφῶν. Στὸ «Ἐκλογαὶ ἀπὸ τὰ τραγούδια τοῦ Ἐλληνικοῦ λαοῦ» ὁ Πολίτης τὸ κατατάσσει στὰ «Τραγούδια τῆς ξενιτειᾶς» Στὴ ἐκδοχὴ του Πολίτη μάλιστα τὸ τραγούδι περιέχει καὶ στίχους ποὺ μιλᾶνε γιὰ τὸν πόνο τῆς κόρης ποὺ δὲν βλέπει τὸν καλό της νά ‘ρχεται μὲ τὰ καράβια. Συγκεκριμένα προστίθενται οἱ στίχοι:

Γιὰ ν’  ἀράξουν τὰ καράβια τὰ σπεστιώτικα

νά ‘ρθουν καὶ τὰ παλληκάρια τὰ νησιώτικα.

Ὅλα τά καράβια ἀράξαν κι ὅλα φάνηκαν

κι ὁ λεβέντης ὁ δικός μου δὲν ἐφάνηκε,

καὶ ποιὸς ξέρει σὲ τί κῦμα δέρνει νὰ πνιγῆ;

Καὶ δὲν κλαῖς τὴν ὀμορφιά σου κόρη (ν)ὄμορφη,

μόνο κλαῖς τὸν ταξιδιώτη ποὺ σ’ ἀπάριασε,

τάχα ποιάν θανὰ φιλήσει τὰ μεσάνυχτα,

τάχα ποιὰν θεν’ ἀγκαλιάσει τὸ ξημέρωμα;

Πληροφορίες τῆς παρούσας ἠχογράφησης:

Ἠχογράφιση: Σωτήριος Τσιάνης, Βυτίνα Ἀρκαδίας 1959.

Τραγουδάει ἡ Γεωργία Ἀποστόλου Πλέσσια.

Ἀπὸ τὸ βιβλιο – cd: Σωτήριος Τσιάνης, «Τραγούδια ἀπὸ τὴ Βυτίνα Ἀρκαδίας», ἐπιστημονικὴ ἐπιμέλεια Βασιλικὴ Ι. Χρυσανθοπούλου, Κέντρον Ἐρευνης τῆς Ἑλληνικῆς Λαογραφίας, καὶ Κοινωνικὸ & Πολιτιστικὸ Ἴδρυμα Τρύφωνος Θαλασσινοῦ, Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, Ἀθήνα 1913.

Και σε διαφορετική εκτέλεση από το εξαιρετικό κανάλι του Πάνου Κωνσταντόπουλου:

(Εμφανιστηκε 1,915 φορές, 1 εμφανίσεις σήμερα)

Δείτε ακόμη:

Ένα σχόλιο

Κάντε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.